Franciszek
LIST DO KARD. OMELLI OMELLI Z OKAZJI PIĘĆSETLECIA NAWRÓCENIA ŚWIĘTEGO IGNACEGO Z LOYOLI
Rzym, 12 września 2022 r.
Do Najdostojniejszego Kardynała
Juan José Omella Omella
Arcybiskupa Barcelony
i Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Hiszpanii
Drogi Bracie,
14 listopada w Barcelonie obchodzone będzie wyjątkowe wydarzenie, 500. rocznica przybycia ubogiego żołnierza do mało znanego miejsca na terenie Hiszpanii, w drodze do Ziemi Świętej. Nasz bohater, służąc królowi i swoim przekonaniom aż do przelania własnej krwi, był zraniony na ciele i duchu, ogołocił się ze wszystkiego i pielęgnował cel naśladowania Chrystusa w ubóstwie i pokorze. W tamtym czasie nie było dla niego istotne czy przebywa w schroniskach dla ubogich, czy musi schronić się w jaskini, aby się modlić, a tym bardziej, że oznaczało to „bycie uważanym za głupiego i szalonego” (np. 167). A jednak – paradoksy losu – pięć wieków później władze cywilne i religijne tego regionu, wraz z prepozytem generalnym założonego przez niego instytutu zakonnego, Towarzystwa Jezusowego, spotkały się w formie instytucjonalnej, aby uczcić to wydarzenie.
Ja również pragnę przyłączyć się do tego aktu, w którym chciałem, abyś mnie reprezentował, prosząc cię o przekazanie moich pozdrowień wszystkim obecnym władzom, zarówno cywilnym, jak i kościelnym, a za ich pośrednictwem wiernemu Ludowi Bożemu, który z oddaniem i uczuciem wspomina św. Ignacego z Loyoli, oraz ludziom dobrej woli, którzy szanują go jako człowieka uczciwego i konsekwentnego w swoich przekonaniach. A także członkom Towarzystwa Jezusowego, którzy, podobnie jak ja, czczą go jako założyciela.
W tym czasie ważne jest, aby pomyśleć, że Bóg posłużył się wojną i zarazą, aby go tam sprowadzić. Wojna, która wyprowadziła go z Pampeluny i była bodźcem do jego nawrócenia, oraz zaraza, która uniemożliwiła mu dotarcie do Barcelony i zatrzymała go w jaskini Manresa. To wspaniała lekcja dla nas, ponieważ nie brakuje nam wojen i plag, które mogą nas skłonić do nawrócenia. Możemy zatem postrzegać je jako okazję do odwrócenia kursu, którym podążaliśmy do tej pory i zainwestowania w to, co naprawdę ważne, niezależnie od sfery, w której się poruszamy. Ponieważ poprzez kryzysy Bóg mówi nam, że nie jesteśmy panami Historii, pisanej wielką literą, ani naszych historii, i niezależnie od tego, czy jesteśmy wolni, aby odpowiedzieć lub nie na wezwania Jego łaski, to zawsze Jego plan miłości kieruje światem.
W tych okolicznościach Ignacy okazał się posłuszny temu wezwaniu, ale najważniejsze jest to, że nie zatrzymał tej łaski dla siebie, ale od początku uważał ją za dar dla innych, jako drogę, metodę, która może pomóc innym ludziom spotkać Boga, otworzyć ich serca i pozwolić się Mu powołać. Od tego czasu jego ćwiczenia duchowe, podobnie jak inne drogi doskonałości, takie jak dwanaście stopni pokory św. Benedykta, las moradas [wewnętrzny zamek] św. Teresy, lub po prostu to, co proponują nam błogosławieństwa lub dary Ducha Świętego, przedstawiają się nam jako drabina Jakubowa, która prowadzi z ziemi do nieba i którą Jezus obiecuje tym, którzy szczerze Go szukają.
Niech Pan cię błogosławi, drogi bracie, niech błogosławi ludzi, którzy wędrują po tych ziemiach, a Święta Dziewica niech cię strzeże. I proszę, nie zapomnij modlić się za mnie,
Rzym, Święty Jan na Lateranie, 12 września 2022 r.
Po bratersku,
FRANCISZEK
__________________________________
Andrés Gallardo (Argentyna)
María Julia Figueredo Vivas (Kolumbia)
Janet Tello (Peru)
Ana Inés Algorta Latorre (Brazylia)
Daniel Urrutia (Chile)
Gustavo Daniel Moreno (Argentyna)
Tamila E. Ipema (USA)
Tłumaczenie: okm
Za: www.vatican.va
Copyright © Dykasterium ds. Komunikacji – Libreria Editrice Vaticana