Franciszek
OKAZUJCIE MIŁOSIERDZIE UBOGIM I OSTATNIM W ZNAKU ŚW. FRANCISZKA. PRZESŁANIE DO UCZESTNIKÓW KAPITUŁY GENERALNEJ ZAKONU BRACI MNIEJSZYCH
Rzym, 15 lipca 2021 roku
Drodzy bracia!
Serdecznie pozdrawiam was, którzy uczestniczycie w Kapitule Generalnej Zakonu Braci Mniejszych. Wdzięczną myśl kieruję do o. Michaela A. Perry’ego, który zakończył swoją posługę ministra generalnego, i składam najlepsze życzenia o. Massimo Giovanni Fusarellemu, który został powołany na jego następcę. Pozdrawiam wszystkie wasze wspólnoty na całym świecie.
Od wielu miesięcy, z powodu pandemii, żyjemy w sytuacji zagrożenia, izolacji i cierpienia. To krytyczne doświadczenie z jednej strony skłania nas wszystkich do uznania, jak bardzo nasze ziemskie życie jest drogą, którą należy przebyć jako pielgrzymi i obcy, wędrowni mężczyźni i kobiety, pragnący uwolnić się od osobistych spraw i wymagań. Z drugiej strony jest to sprzyjająca okazja do wzmocnienia relacji z Chrystusem i braćmi: myślę o waszych wspólnotach, powołanych do bycia pokorną profetyczną obecnością pośród ludu Bożego i świadkiem braterstwa dla wszystkich, oraz prostego i radosnego życia.
W tym trudnym i złożonym czasie, w którym istnieje ryzyko bycia „sparaliżowanym”, mimo wszystko doświadczacie łaski odbycia zwyczajnej Kapituły Generalnej, a to już jest powodem uwielbienia i dziękczynienia względem Boga. Na tej Kapitule proponujecie sobie „odnowić swoją wizję” i „przyjąć swoją przyszłość”. Prowadzi was słowo św. Pawła: „Zbudź się … a zajaśnieje ci Chrystus” (Ef 5,14). Jest to słowo zmartwychwstania, które zakorzenia was w dynamice paschalnej, ponieważ nie ma odnowy i nie ma przyszłości, jak tylko w Chrystusie zmartwychwstałym. Z wdzięcznością zatem otwieracie się na przyjęcie znaków obecności i działania Boga oraz na ponowne odkrycie daru waszego charyzmatu i waszej tożsamości braterskiej i minoryckiej.
Odnawianie własnej wizji: oto, co przydarzyło się młodemu Franciszkowi z Asyżu. On sam o tym świadczy, opowiadając o doświadczeniu, które w swoim Testamencie umieszcza u początku swojego nawrócenia: spotkanie z trędowatymi, kiedy „to, co wydawało się gorzkie, zamieniło się w słodycz duszy i ciała” (T 1-4). U podstaw waszej duchowości jest to spotkanie z najmniejszymi i cierpiącymi w znaku „okazywania miłosierdzia”. Bóg dotknął serca Franciszka przez miłosierdzie ofiarowane bratu i nie przestaje dotykać naszych serc poprzez spotkanie z innymi, zwłaszcza z osobami najbardziej potrzebującymi. Odnowę waszej wizji można rozpocząć tylko od tego nowego spojrzenia, które kontempluje ubogiego i zepchniętego na margines brata, który jest znakiem, prawie sakramentem Bożej obecności.
Z tego odnowionego spojrzenia, z tego konkretnego doświadczenia spotkania z bliźnim i z jego ranami może zrodzić się nowa energia, by patrzeć w przyszłość jako bracia i jako mniejsi, tacy jak wy, zgodnie z pięknym imieniem „bracia mniejsi”, którego św. Franciszek wybrał dla siebie i dla was.
Potrzebna wam odnawiająca siła pochodzi od Ducha Bożego, z tego „uświęcającego działania” (2 Reg 10,9), które jest jednoznacznym znakiem Jego działania. Ten Duch, który przemienił gorycz spotkania Franciszka z trędowatymi w słodycz duszy i ciała, działa jeszcze dzisiaj, aby dać każdemu z was nową świeżość i energię, jeśli pozwolicie się sprowokować najmniejszym naszych czasów. Zachęcam was do wyjścia na spotkanie z mężczyznami i kobietami, którzy cierpią na duszy i na ciele, aby ofiarować im swoją pokorną i braterską obecność, bez wielkich słów, ale dając poczucie bliskości jako bracia mniejsi. Aby iść na przeciw zranionego stworzenia, naszego wspólnego domu, który cierpi z powodu nie-sprawiedliwej eksploatacji dóbr ziemi dla wzbogacenia nielicznych, podczas gdy wielu żyje w warunkach nędzy. Aby iść jako ludzie dialogu, próbując budować mosty zamiast murów, oferując dar braterstwa i przyjaźni społecznej w świecie, który z trudem zabiega o znalezienie drogi do wspólnego rozwoju. Aby iść jako ludzie pokoju i pojednania, zapraszając tych, którzy sieją nienawiść, podziały i przemoc, do nawrócenia serca, a ofiarom dając nadzieję, która pochodzi z prawdy, sprawiedliwości i przebaczenia. Z tych spotkań otrzymacie impuls, aby coraz pełniej żyć Ewangelią, zgodnie ze słowami, które są waszą drogą: „Reguła i życie Braci Mniejszych polega na zachowywaniu świętej Ewangelii Pana naszego Jezusa Chrystusa” (2 Reg 1,1).
Podczas gdy w dużej części Zakonu stajecie przed wyzwaniami związanymi z malejącą liczbą i starzeniem się braci, nie pozwólcie, aby niepokój i strach powstrzymały was przed otwarciem waszych serc i umysłów na odnowę i ożywienie, które Duch Boży budzi w was i pośród was. Macie duchowe dziedzictwo o nieocenionym bogactwie, zakorzenione w życiu ewangelicznym i charakteryzujące się modlitwą, braterstwem, ubóstwem, byciem mniejszym i byciem w drodze. Nie zapominajcie, że odnowione spojrzenie, zdolne otworzyć się na przyszłość Boga, otrzymujemy z bliskości z ubogimi, z ofiarami współczesnego niewolnictwa, z uchodźcami i wykluczonymi z tego świata. Oni są waszymi mistrzami. Obejmijcie ich tak, jak zrobił to św. Franciszek!
Drodzy bracia,
Najwyższy, Wszechmogący, Dobry Pan niech sprawi, abyście byli coraz bardziej wiarygodnymi i radosnymi świadkami Ewangelii. Niech pozwoli wam prowadzić proste i braterskie życie. Niech was zaprowadzi na drogi świata, abyście z wiarą i na-dzieją siali ziarno Dobrej Nowiny. O to się modlę i towarzyszę wam moim błogosławieństwem. A wy także, proszę, nie zapominajcie pomodlić się za mnie.
Rzym, u św. Jana na Lateranie, 15 lipca 2021. Franciszek
Za: www.vatican.va
Copyright © Dicastero per la Comunicazione – Libreria Editrice Vaticana