Franciszek
PRZEMÓWIENIE DO DELEGACJI STUDIUM BIBLICUM FRANCISCANUM
Rzym, Sala Klementyńska, 15 stycznia 2024 r.
Drodzy Bracia i Siostry
Władze akademickie i studenci, dzień dobry wszystkim!
Witam was w Rzymie. Pozdrawiam patriarchę, kardynała Pizzaballę. Jesteście w Rzymie, gdzie apostoł Piotr przybył prawie dwa tysiące lat temu, zaczynając, na początku swego podążania za Jezusem, od domu w Kafarnaum, nad Jeziorem Tyberiadzkim, do którego pozostałości możemy wejść i modlić się dzięki cierpliwej pracy profesorów i archeologów Studium Biblicum Franciscanum. Teraz nie jest łatwo tam się wybrać, ponieważ uniemożliwia to strefa wojenna.
Studium Biblicum Franciscanum zostało zainaugurowane w Jerozolimie, w Sanktuarium Biczowania, 7 stycznia 1924 roku, a kilka lat później zostało połączone z Kolegium Świętego Antoniego w Rzymie, dzisiejszym Papieskim Uniwersytetem Antonianum. – Korzystając z okazji, chcę powiedzieć, że w Rzymie jest zbyt wiele uniwersytetów kościelnych. Musicie wziąć się w garść i stworzyć jakąś formę jedności: jedność w programach nauczania… Weźcie się w garść, rozmawiajcie. – Od tego czasu jego historia zawsze była związana z obecnością Braci Mniejszych w Ziemi Świętej. Dzisiaj, sto lat później, chciałbym przypomnieć niektóre jej aspekty.
Przede wszystkim fakt, że Studium, ze swoją Biblioteką i Muzeum, dało i nadal daje impuls do ważnych wykopalisk archeologicznych w różnych miejscach, dokonując cennych znalezisk, aż do uzyskania w 2001 r. uznania jako Facultas Scientiarum Biblicarum et Archaeologiae. W ten sposób udało się połączyć studiowanie Pisma Świętego z pobytem w Miejscach Świętych i badaniami archeologicznymi, co pozwoliło na znaczne poszerzenie i pogłębienie programów i metodologii.
Teksty biblijne budzą w was przecież miłość zrodzoną z woli samego Świętego Franciszka, który pisał: „Ci zakonnicy, którzy nie chcą podążać za duchem Pisma Świętego, ale raczej pragną znać tylko słowa i wyjaśniać je innym, są zabijani przez literę. Są zaś ożywieni duchem Pisma Świętego ci, którzy nie przypisują wszelkiej wiedzy, którą znają i pragną poznać, swemu cielesnemu „ja”, ale oddają ją słowem i przykładem najwyższemu Panu Bogu” (Napomnienia, VII). Dla Franciszka znajomość Słowa Bożego, a nawet jego studiowanie, nie są kwestiami zwykłej erudycji, ale doświadczeniami natury mądrościowej, których celem, w wierze, jest pomóc ludziom lepiej żyć Ewangelią i uczynić ich dobrymi.
Dobrze rozumiał to wierny uczeń Świętego z Asyżu: Bonawentura z Bagnoregio, którego 750. rocznicę śmierci właśnie obchodzicie. Mówi on w słynnym Breviloquium, zgodnie z tradycją franciszkańską, że aby otrzymać dar Słowa Bożego, trzeba „zbliżyć się do Ojca światłości z prostą wiarą i modlić się pokornym sercem, aby On, przez Syna i w Duchu Świętym, dał nam prawdziwe poznanie Jezusa Chrystusa, a wraz z poznaniem także miłość”.
Z okazji waszego stulecia zachęcam was, abyście nie tracili z oczu tego rodzaju podejścia do Pisma Świętego. Niech rygorystyczne i naukowe studium źródeł biblijnych, wzbogacone najnowocześniejszymi metodami i pokrewnymi dyscyplinami, będzie dla was zawsze połączone z kontaktem z życiem świętego ludu Bożego i ukierunkowane na jego posługę duszpasterską, w harmonii i z korzyścią dla Waszego specyficznego charyzmatu w Kościele. Studium, medytacja, refleksja nad Biblią i tekstami biblijnymi, wszystko w sercu Kościoła, który jest świętym wiernym ludem Bożym w drodze. Poza ciałem Kościoła te studia są bezużyteczne. To, co ma wartość, to serce Kościoła, Świętej Matki Kościoła.
Umiłowani, w tym czasie, w którym Pan prosi nas, abyśmy lepiej słuchali i poznawali Jego Słowo, aby rozbrzmiewało ono w świecie w coraz bardziej zrozumiały sposób, wasza dyskretna i pełna pasji praca jest cenniejsza niż kiedykolwiek. Dlatego zachęcam was, abyście nadal ją wykonywali i rozwijali w badaniach, nauczaniu i poszukiwaniach archeologicznych.
Obecna sytuacja Ziemi Świętej i zamieszkujących ją ludów angażuje nas i boli. Jest bardzo poważna z każdego punktu widzenia. Jest bardzo poważna. Słuchałem księdza Faltasa, tego, co mi powiedział; każdego dnia komunikuję się też z parafią w Gazie, gdzie tak bardzo cierpią z powodu tej sytuacji. To tylko dwa przykłady, ale sprawa jest poważniejsza. Sytuacja jest bardzo poważna. Musimy modlić się i działać niestrudzenie, aby ta tragedia się skończyła. Niech to jeszcze bardziej pobudzi was do pogłębienia przyczyn i jakości waszej obecności w tych doświadczonych męczeństwem miejscach, waszej obecności tam, w męczeństwie ludu, w którym zakorzenione są fundamenty naszej wiary.
Co mogę powiedzieć wam franciszkanom? Dziękuję za waszą obecność w Ziemi Świętej, dziękuję! I z odwagą idźcie naprzód. Dziękuję za wszystko, co robicie! Z serca wam błogosławię. I polecam wam, nie zapomnijcie modlić się za mnie. Dziękuję.
Tłumaczenie: okm
Za: www.vatican.va
Copyright © Dykasterium ds. Komunikacji – Libreria Editrice Vaticana
