Franciszek
PRZEMÓWIENIE DO CZŁONKÓW KONSULTY ZAKONU RYCERSKIEGO ŚWIĘTEGO GROBU W JEROZOLIMIE
Rzym, Sala Konsystorza, 09 listopada 2023 r.
Drodzy Kardynałowie
Drodzy Bracia w Episkopacie,
Panowie Członkowie Wielkiego Magisterium i Namiestnicy
Bracia i Siostry!
Witam was wszystkich, Rycerzy, Damy i Kawalerów reprezentujących Zakon Rycerski Świętego Grobu Bożego w Jerozolimie. Specjalne pozdrowienie kieruję do kardynała Fernanda Filoniego, Wielkiego Mistrza Zakonu, i wyrażam wdzięczność i szacunek wszystkim członkom Zakonu rozsianym po całym świecie.
Zebraliście się w Rzymie na Konsultę, która obejmuje spotkanie Namiestników, Delegatów Wielkiego Magisterium, a w tym roku także Wielkich Przeorów, aby omówić temat formacji. Niezbędna formacja dla kandydatów aspirujących do wstąpienia do Zakonu; formacja ciągła dla tych, którzy już uczestniczą w jego życiu i misji; a także formacja tych, którzy są powołani do zajmowania odpowiedzialnych stanowisk, z dwoma elementami: duchowym, w świadomości wysokiego moralnego zobowiązania podjętego przed ołtarzem; oraz związanym z organizacją działań i administracyjnym zarządzaniem zasobami, aby zaspokoić potrzeby Ziemi Świętej w sposób ciągły i odpowiedni.
Formacja początkowa i ciągła, praktyczna i duchowa: są to cztery wytyczne, które możemy zobaczyć w znaku krzyża, który wyraźnie wyróżnia się na waszych płaszczach i ożywia waszą duchowość. Jego poziome ramię przypomina wam o waszym zaangażowaniu, aby wasze oddanie ukrzyżowanemu i zmartwychwstałemu Chrystusowi obejmowało całe wasze życie i w miłości czyniło was bliskimi każdemu bratu i siostrze; podczas gdy jego pionowe ramię, mocno osadzone na ziemi i skierowane ku niebu, przypomina wam o niezbywalnej komplementarności na waszej drodze między życiem modlitwy a służbą braciom i siostrom, czynioną w sposób uważny, wykwalifikowany, dobrze zakorzeniony w rzeczywistości, w której działacie, mający na celu całkowite dobro osoby (por. Tomasz z Akwinu, Comm. in Ep. ad Eph, III, lect. 5).
W tym sensie Statuty, które zatwierdziłem, stanowią główną drogę, po której należy kroczyć jako Zakon świeckich, z celem, który został już dobrze przewidziany przez bł. Piusa IX, a następnie potwierdzony przez jego następców: zrzeszać mężczyzn i kobiety, którzy są zaangażowani w pełniejsze uczestnictwo w życiu Kościoła, począwszy od „Matki” Kościoła w Jerozolimie, zgodnie z nauczaniem Apostoła Pawła (por. 1 Kor 16, 3), i otwierając się na cały świat. Z tym uniwersalnym spojrzeniem jesteście wezwani do bycia Zakonem, który silny własną tożsamością, uczestniczy w tajemnicy miłosierdzia w najpiękniejszy sposób, otwarty i dyspozycyjny, gotowy do podjęcia tych posług, których Pan wymaga poprzez potrzeby naszych braci i sióstr: od edukacji dzieci w szkołach po konkretną solidarność z najsłabszymi kategoriami, takimi jak osoby starsze, chorzy, uchodźcy. Pamiętajmy tutaj, zawsze, powiedziałbym „refren”, który Pan każe wszystkim prorokom powiedzieć w Starym Testamencie: wdowa, sierota i obcy. Tę troskę musimy mieć.
Pusty Grób, którego z powołania od wieków zobowiązaliście się być szczególnymi Kustoszami, jest w tym sensie przede wszystkim znakiem bezgranicznej miłości Ukrzyżowanego, który niczego nie zatrzymuje dla siebie i dlatego nie może być powstrzymany przez sidła śmierci; jest znakiem zwycięstwa Zmartwychwstałego, w którym my również znajdujemy życie (por. Rz 6, 8-9) i mocy Tajemnicy Jego Ciała i Krwi, która jednoczy nas wszystkich jako Jego członki (por. 1 Kor 10, 17).
Formacja i formacja, na początku drogi inwestytury i na całe życie. Formacja jest dla życia. Formuj się i bądź formowany do uniwersalnej i inkluzywnej miłości. Studiujcie historię waszego Zakonu z tej perspektywy – w kontekście słuchania i modlitwy – starajcie się nabywać umiejętności odpowiadania na potrzeby bliźniego: jest to wielka służba, jaką możecie dziś pełnić dla Kościoła i świata. W każdej epoce, nawet w naszej, naznaczonej paradygmatem technokratycznym, istnieje wielka potrzeba ludzi, którzy praktykują miłosierdzie z inteligencją i wyobraźnią. Zachęcam was zatem do kontynuowania pracy w tym stylu i do wiernego przekazywania jej na różnych etapach formacji.
Zanim zakończę, chciałbym przyłączyć się do was, myśląc o Ziemi Świętej. Ze smutkiem obserwujemy tragedię rozgrywającą się w miejscach, w których żył Pan, gdzie uczył nas poprzez swoje człowieczeństwo kochać, przebaczać i czynić dobro wszystkim. Zamiast tego widzimy je rozdarte straszliwym cierpieniem, które dotyka przede wszystkim tak wielu niewinnych, tak wielu niewinnych zabitych. Dlatego jestem duchowo zjednoczony z wami, którzy z pewnością przeżywacie to spotkanie Konsultorów, dzieląc wielki smutek Matki Kościoła Jerozolimskiego i błagając o dar pokoju.
Drodzy bracia i siostry, niech Maryja Panna, wzywana przez was z tytułem Królowej Palestyny, pomaga wam zawsze w waszej misji. Z serca błogosławię was, błogosławię wszystkich członków Zakonu i ich rodziny. I błagam was, nie zapomnijcie modlić się za mnie. Dziękuję.
Tłumaczenie: okm
Za: www.vatican.va
Copyright © Dykasterium ds. Komunikacji – Libreria Editrice Vaticana