Franciszek
PRZEMÓWIENIE DO SIÓSTR SŁUŻBY SPOŁECZNEJ Z OKAZJI 100. ROCZNICY ZAŁOŻENIA ZGROMADZENIA
Rzym, 20 stycznia 2023 r.
Droga Matko Generalna,
Drogie Siostry Służby Społecznej,
Obchody setnej rocznicy Waszego założenia gromadzą nas dzisiaj razem. Jest to dla Was niewątpliwie wydarzenie szczególne i dlatego chciałyście je obchodzić w pobliżu grobu Apostoła Piotra. Pragnę was zapewnić, że dotyczy to również Kościoła, gdyż każdy charyzmat jest dla niego darem Boga, który za pośrednictwem Ducha Świętego udziela mu tych łask, których najbardziej potrzebuje w każdym momencie historii.
I tu dokonuje się misterium: dary, które otrzymujemy od ludzi i to wszystko, co jesteśmy w stanie wprowadzić w życie własnymi siłami, starzeje się i psuje. Natomiast dary Ducha mają zawsze nowe życie i w każdej okoliczności czasu i miejsca są odnawiane i odkrywane na nowo, a jednocześnie pozostają wierne swoim korzeniom.
W ten sposób widzimy, że charyzmat otrzymany sto lat temu przez waszą Założycielkę, Małgorzatę Slachtę, został z biegiem czasu i poprzez naukę społeczną Kościoła zastosowany w różnych sytuacjach politycznych i społecznych, aż po dzień dzisiejszy. Jestem pod wrażeniem, że Wasza Założycielka, prowadząc życie konsekrowane, aktywnie angażowała się w sprawy społeczne. Szczególnie inspirująca jest jej deklaracja w czasie Holokaustu, że nakazy wiary zobowiązują siostry do ochrony Żydów, nawet z narażeniem własnego życia.
Jest to prawda, którą trudno nam przyznać: wielu męczenników zginęło za wiarę nie dlatego, że odmówiono im wolności oddawania czci ich Bogu, ale z powodu spójności życia, którą ta wiara im przyniosła, uzdalniając ich w ten sposób do obrony wolności, sprawiedliwości i prawdy. Może się to wydawać zaskakujące, ale pierwszym dowodem na to jest męczeństwo św. Jana Chrzciciela. Prorok zginął za upomnienie tyrana, który nie żył zgodnie z prawem Bożym oraz za to, że zachęcił lud do odrzucenia przewrotnego systemu, który oddalał go od woli Bożej. Czyniąc to, był świadkiem – męczennikiem – Prawdy pisanej wielką literą.
Okoliczności obecne na początku ubiegłego wieku, wraz ze zmianami społecznymi, które ustąpiły miejsca wojnom światowym, były kluczowymi momentami, w których Bóg zainspirował narodziny waszego Zgromadzenia. Nasz obecny czas nie jest inny i dziś, podobnie jak w przeszłości, wezwanie do bycia świadkami jest nadal konieczne. Jak dobrze by było, gdyby słowa Małgorzaty rozbrzmiewały w waszych sercach z taką samą intensywnością, z jaką z pewnością rozbrzmiewały w pierwszych siostrach waszej wspólnoty. Są one dla Was inspiracją, ucząc Was stawiania czoła wyzwaniom społecznym, tak jak czyniły to tamte siostry wobec nazizmu, mając do dyspozycji jedynie broń miłości.
Drogie siostry, wasza Założycielka, Kościół, Duch Święty rzucają nam wyzwanie, powtarzając zawsze tę samą prawdę, że nie ma większej miłości niż oddanie życia za innych. Miłość społeczna, o której mówiłem w Encyklice Fratelli tutti, i która przenika pisma Małgorzaty Slachty, jest dowodem tej odwiecznej nowości. Niech Bóg da nam siłę, byśmy byli świadkami tej miłości, tej prawdy i tej sprawiedliwości, żyjąc powołaniem, do którego nas powołał. Prosimy o to wszystko za wstawiennictwem błogosławionej Sáry Salkaházi. Niech Jezus was błogosławi, a Święta Dziewica czuwa nad wami!
Tłumaczenie: okm
Za: www.vatican.va
Copyright © Dykasterium ds. Komunikacji – Libreria Editrice Vaticana