Franciszek
PRZEMÓWIENIE DO UCZESTNIKÓW KAPITUŁY GENERALNEJ OJCÓW Z SCHÖNSTATT
Rzym, Sala Konsystorza, 01 września 2022 r.
Drodzy Ojcowie z Schönstatt,
Dziękuję nowemu przełożonemu generalnemu, ojcu Alexandre Awi Mello, za jego miłe słowa, a także za jego posługę sekretarza w Dykasterii ds. Świeckich, Rodziny i Życia. A w innych poprzednich posługach, ponieważ znałem cię „jako dziecko” („de podrillo”), byłeś moim sekretarzem w Aparecida, potem moim przewodnikiem podczas wizyty w Rio de Janeiro, a na koniec moim sekretarzem causae. Dziękuję za współpracę w tych ostatnich latach w komunii z Następcą Piotra, dla dobra całego Kościoła. Życzę owocnej posługi w tej nowej, powierzonej ci odpowiedzialności. Pragnę również podziękować Catoggio za wysłanie cię z powrotem do Afryki. Dziękuję. Dziękuję.
Drodzy Ojcowie ze wspólnoty Schönstatt, modlę się do Ducha Świętego, aby wszystkie wysiłki, które podjęliście podczas Kapituły Generalnej, przyniosły owoce.
Tajemnica odkupienia, której nasz Pan dokonał dla dobra całej ludzkości i całego świata, ma w sobie charakterystyczną nutę hebrajskiego słowa berith, czyli przymierze. Krew Jezusa przelana na krzyżu i złożona jako ofiara miłości za nas wszystkich (por. Mk 14, 24; 1 Kor 11, 25) ustanowiła nieodwołalną relację między Bogiem a ludzkością: przymierze miłości, przymierze zbawienia.
A wy, drodzy bracia, pełnicie piękną posługę dla Kościoła i świata, zwłaszcza towarzysząc rodzinom w różnych wydarzeniach i perypetiach, przez które przechodzą, głosząc wszystkim członkom piękno „przymierza miłości”, które Pan zawarł ze swoim ludem. Dziś wiele małżeństw przeżywa kryzys, młodzi są kuszeni, starsi zapomniani, dzieci cierpią. A wy jesteście nosicielami przesłania nadziei w tych mrocznych sytuacjach, które biegnie przez każdy etap życia. A to dokonuje się w parze z plądrowaniem ludzkich wartości, plądrowaniem, którego brutalnie dokonują ideologiczne kolonizacje wszelkiego rodzaju.
Tak, świat coraz częściej wymaga od nas odpowiedzi na pytania i niepokoje mężczyzn i kobiet naszych czasów. Często widzimy, że istota rodziny jest atakowana przez różne ideologie, które wstrząsają fundamentami wspierającymi osobowość człowieka i ogólnie całe społeczeństwo. Co więcej, w rodzinach często dostrzegamy dysonanse i napięcia między starszymi a młodymi. Niedawno, w katechezach środowych, powiedziałem, że sojusz między pokoleniami, to znaczy osób starszych z dziećmi, jest tym, co może uratować ludzkość (por. Katecheza podczas audiencji generalnej, 17 sierpnia 2022 r.), ponieważ w ten sposób zachowuje się tożsamość osobistą i rodzinną; nie dziedziczy się tylko dziedzictwa genetycznego lub nazwiska, ale także i przede wszystkim mądrość: co to znaczy być człowiekiem, zgodnie z Bożym planem. Tajemnica naszego odkupienia jest zatem ściśle związana z przeżywanym doświadczeniem miłości w rodzinach. I nie zapominajmy, że ostatecznie wiara jest zawsze przekazywana przez rodziny, przez osoby starsze, przez dziadków.
Myślę o wzorze, jaki daje nam Święta Rodzina, a zwłaszcza Dziewica Maryja, która z czułą i oddaną miłością troszczy się o wszystkich swoich synów i córki, zwłaszcza tych najuboższych na ciele i duchu. Ona, w pięknym hymnie Magnificat, wyznaje moc Pana, który „potężnych strącił z tronu, a pokornych wywyższył; głodnych nasycił, a bogatych z niczym zostawił” (Łk 1, 52-53), odwołując się do obietnicy, do przymierza zawartego w wierze z „naszymi ojcami” (por. Łk 1, 55). Najświętsza Maryja Panna, czczona z wielką miłością przez każdego członka wspólnoty Schönstatt pod tytułem „Matka Trzykroć Przedziwna”, jest dla wszystkich fundamentalnym wzorem, wzywającym nas do budowania mostów opartych na braterskiej miłości i komunii dóbr z najbardziej potrzebującymi, a jednocześnie dającym nam mądrość i odwagę, by dotrzeć do tych, którzy oddalili się od przyjaźni z Panem, by pozyskać ich świadectwem nowego życia w Chrystusie, nacechowanego miłosierdziem.
Na moim stoliku nocnym stoi figura Matki Bożej, którą Alexandre tam umieścił, a po dwóch tygodniach przyniósł także koronę, aby ją ukoronować. Oznacza to, że cała ceremonia została wykonana przez waszą „sektę” [śmiech]. Tak więc za każdym razem, gdy wchodzę do mojej sypialni, jest to pierwsza rzecz, którą widzę i dlatego muszę o was pamiętać.
Zachęcam was, drodzy bracia, abyście szli naprzód w waszym apostolacie, zawsze odnawiając się łaską Ducha Świętego i wykazując się odwagą, aby otwierać nowe drogi w służbie rodzinom, aby piękno Przymierza – Przymierza – ustanowionego między Bogiem a ludzkością jaśniało duchowością i żywym doświadczeniem wartości chrześcijańskich. Niech nasz Pan Jezus Chrystus, przez pośrednictwo Mater Admirabilis, zawsze obdarza wszystkich członków wspólnoty szensztackiej obfitymi owocami świętości. I proszę, nie zapomnijcie modlić się za mnie. Dziękuję.
Tłumaczenie: okm
Za: www.vatican.va
Copyright © Dykasterium ds. Komunikacji – Libreria Editrice Vaticana