Franciszek
PRZEMÓWIENIE DO ZGROMADZENIA GENERALNEGO STOWARZYSZENIA
MISJI AFRYKAŃSKICH
Rzym, 17 maja 2019 r.
Drodzy bracia i siostry,
Witam Was, członków Stowarzyszenia Misji Afrykańskich z okazji Waszego Zgromadzenia Generalnego odbywającego się w Rzymie. To spotkanie pozwala mi dziękować Panu za piękną pracę ewangelizacyjną, którą wykonujecie w Afryce, a w sposób szczególny wśród dalekich ludów zamieszkujących tereny wiejskie, tam gdzie wspólnoty chrześcijańskie są ciągle kruche lub gdzie ich w ogóle brak. Raduję się również waszym pragnieniem rozwijania nowych form pracy pastoralnej szczególnie wśród ludów pochodzenia afrykańskiego zamieszkujących różne części świata ze szczególną uwagą skierowaną w stronę migrantów.
Te nowe horyzonty pastoralne są znakiem żywej obecności Ducha Świetego, który w Was mieszka i który pomaga Wam odpowiedzieć „na ciągle nowe wyzwania misji ewangelizacyjnej Kościoła […] aby dotrzeć na peryferie gdzie potrzebne jest światło Ewangelii” (Egz. Ap. Evangelii Gaudium, n. 20). Dziękuję wam za zapał misyjny, znak odwagi, który pomaga wam wychodzić, aby ofiarowywać wszystkim życie Jezusa Chrystusa, czasami za cenę własnego życia idąc śladami waszych ojców założycieli, sługi Bożego Melchiora de Marion Brésillac oraz Ojca Augustyna Planque. Chciałbym, przy tej okazji zjednoczyć się z wami w modlitwie za waszego współbrata księdza Pierluigi Maccalli, porwanego kilka miesięcy temu w Nigrze, zapewniając was o trosce i uwadze Stolicy Apostolskiej dotyczącej tej niepokojącej sytuacji.
Zapragnęliście tego roku podkreślić fakt, że wasza wspólnota Apostolska tworzy jedną rodzinę, z siostrami misjonarkami oraz z misjonarzami świeckimi. Rodzina radosna, powiększająca się ciagle dzięki licznym powołaniom z Afryki i Azji. Ten charakter rodzinny jest na pewno bogactwem, który macie prawo podkreślać i rozwijać.
Ewangelizacja jest w rzeczywistości aktem wspólnoty, która działa „przez swoje dzieła i gesty i która wkracza w codzienne życie innych; skraca dzielące dystanse, uniżenie się aż do poniżenia, jeśli jest taka potrzeba, przyjmuje ludzkie życie dotykając cierpiącego ciała Chrystusa w ludzie” (ibid. n. 24).
Dlatego zachęcam was do trwania w waszym zaangażowaniu w ścisłej współpracy z członkami innych religii i instytucji, w służbie dzieciom i osobom słabym, ofiarom wojen, chorób i handlu ludźmi. Wybór służby najbiedniejszym, tym, których społeczeństwo odrzuca i odsuwa na margines jest konkretnym znakiem, który manifestuje obecność i troskę Chrystusa miłosiernego. Tym samym kierowani przez Ducha Świętego, możecie być sługami kultury dialogu i spotkania, troszczącej się o małych i ubogich i przyczyniając się tym samym do budowania prawdziwego ludzkiego braterstwa.
Wierni waszym ideałom, jesteście powołani jako rodzina i w rodzinie, do tego aby świadczyć o Chrystusie Zmartwychwstałym przez miłość, która was łączy i przez promieniującą radość płynącą z autentycznego braterskiego życia. Zapraszam więc was do nieustannego poszukiwania, wsłuchanych w Słowo Boże, życia sakramentalnego i służby braciom, dróg do odnowy w każdym z was osobowego spotkania z Jezusem Chrystusem, gdyż pierwszą motywacją do ewangelizacji jest miłość Jezusa, którą otrzymaliśmy, doświadczenie bycia zbawionym przez Niego, który pozwala nam go kochać coraz bardziej. Pilne więc staje się to, aby szukać ducha kontemplacji, który pozwoli nam ponownie odkryć, że jesteśmy depozytariuszami dobra, które nas umacnia w naszym człowieczeństwie i które pomaga nam prowadzić nowe życie (ibid., n. 264).
Drodzy bracia i siostry, dziękuję wam jeszcze raz za przybycie jak również i za świadectwo waszego życia. Zachęcam was do tego byście z ciagle nowym entuzjazmem i dynamizmem trwali na drodze, którą przebyło już Stowarzyszenie Misji Afrykańskich i która wydała tyle pięknych owoców nawrócenia w Chrystusie. Wsłuchując się w głos Ducha Świetego, nie bójcie się otwierać nowych dróg aby świadczyć, że Bóg wnosi w nasze życie ciągłą świeżość, która popycha nas bez przerwy do tego aby wychodzić poza to, co znane, w kierunku peryferii i granic (egz. Ap. Gaudete te exsultate, n. 135).
Zawierzając waszą rodzinę misyjną Niepokalanej Dziewicy Maryi i prosząc ją o to, aby wspierała wasze wysiłki, błogosławię was i proszę o modlitwę za mnie tak jak ja modlę się za was.
Tłumaczenie Ks. Grzegorz Kucharski SMA
Copyright © Dicastero per la Comunicazione – Libreria Editrice Vaticana
