Kongregacja ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego
LIST PO WYBUCHU WOJNY W UKRAINIE
Watykan, 28 lutego 2022 r.
Drodzy Bracia i Siostry w życiu konsekrowanym,
stało się to, czego się obawialiśmy: wojna znów powróciła na ulice i pomiędzy ludzi; powróciła na kontynent, który, jak się wydawało, wyciągnął wnioski z okrucieństw przeszłości; powróciła wraz z ryzykiem wybuchu nowego konfliktu światowego. Powróciła i przywróciła nam przed oczy dramat, który przeżywają miliony ludzi w innych częściach świata.
Bądźmy blisko mężczyzn, kobiet i dzieci żyjących na Ukrainie i we wszystkich krajach głęboko naznaczonych wojną lub wewnętrznymi starciami i przemocą. Powierzajmy Matce Bożej cierpienie, życie i śmierć tak wielu naszych braci i sióstr, którzy doświadczają horroru i bezsensu wojny, i uczyńmy naszym apel Papieża Franciszka, aby „ przypadająca 2 marca Środa Popielcowa, była Dniem postu w intencji pokoju” (Apel Ojca Świętego, 23 lutego 2022 r.)
Im bardziej dzielimy ich ból, tym bardziej zwiększamy nasze modlitwy do Boga pokoju, który stał się bliski naszemu życiu i współczuje losowi zranionej ludzkości (Papież Franciszek, Anioł Pański, 14 lutego 2021 r.).
Wiemy dobrze: nigdy nie będzie zwycięzców ani przegranych, tylko mężczyźni, kobiety i dzieci wyniszczeni w swoim istnieniu przez ten konflikt. Za przykładem Chrystusa, który z krzyża objął sprawiedliwych i grzeszników, „który chciał być zjednoczony zarówno z tymi, którzy mają rację, jak i z tymi, którzy są winni, który ogarnął wszystkich jedną miłością (…) nie ze zrozumieniem, ale ze współczuciem” (Antonij Bloom, były egzarcha Patriarchatu Moskiewskiego dla Europy Zachodniej), niech nasza modlitwa będzie o zbawienie wszystkich.
W szkole tak wielu świętych założycieli i założycielek, tak wielu osób konsekrowanych, wierzymy w moc modlitwy, ponieważ “zawsze należy się modlić, nawet gdy wszystko wydaje się próżne, gdy Bóg wydaje się głuchy i milczący, a my mamy wrażenie, że marnujemy czas. Nawet jeśli niebo jest przysłonięte” (Papież Franciszek, Audiencja generalna, 11 listopada 2020 r.). Módlmy się o zakończenie wojny, aby nie wygrała ekonomia, która zabija, o to, aby miłość zastąpiła nienawiść, solidarność – obojętność, aby dialog był silniejszy od broni.
Prosimy o to szczególnie siostry kontemplacyjne, które z pewnością już teraz ofiarowują swoje życie w intencji pokoju. Niech jednak nieustanna modlitwa będzie gorącym sercem każdego i każdej z was, wszystkich. Módlmy się w samotności, w naszych wspólnotach, promujmy okazje do modlitwy, czyńmy to – tam, gdzie to możliwe – razem z naszymi braćmi i siostrami z Kościołów chrześcijańskich, udając się do nich, aby wyrazić nasze pragnienie dzielenia się, włączajmy innych w modlitwę.
Nie ustawajmy w modlitwie. Z tą samą gorliwością czyńmy gesty pokoju, gdziekolwiek jesteśmy, wraz z każdym mężczyzną i każdą kobietą dobrej woli; pozwólmy, aby Duch Święty nawrócił nas do uczynków pokoju, aby nasze życie mówiło i było w cichości i prawdzie świadectwem miłosierdzia, którego Ojciec udziela nam w darze.
Maryi Królowej Pokoju zawierzamy wspólnie Europę i cały świat.
João Braz Card. de Aviz
Prefekt
X José Rodríguez Carballo, OFM
Arcybiskup Sekretarz
Tłumaczenie Kongregacji
Copyright © Dykasterium ds. Komunikacji – Libreria Editrice Vaticana