Kongregacja Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego
WSKAZANIA DO REDAGOWANIA SPRAWOZDANIA DOTYCZĄCEGO STANU I ŻYCIA INSTYTUTÓW ŻYCIA KONSEKROWANEGO I STOWARZYSZEŃ ŻYCIA APOSTOLSKIEGO
(Por. KPK kan 592 §1)
Rzym, 11 maja 2008 r.
Prot. n. SpR 640/2008
Stolica Apostolska ze specjalną troskliwością spogląda na Życie Konsekrowane, które „głęboko zakorzenione w przykładzie życia i w nauczaniu Chrystusa Pana, jest darem Boga Ojca udzielonym Jego Kościołowi za sprawą Ducha Świętego” (Vita Consecrata 1). W szczególności zwraca uwagę na to, iż wszechobecność jak i ewangeliczny charakter świadectwa Instytutów życia konsekrowanego i Stowarzyszeń życia apostolskiego są znaczącymi elementem misji Kościoła jak i Jego powołania, komunii i świętości (Por. tamże 9).
Z powyższych racji tutejsza Kongregacja kładzie szczególny nacisk na przygotowanie Sprawozdania dotyczącego stanu i życia Instytutów życia konsekrowanego i Stowarzyszeń życia apostolskiego, które Najwyżsi Przełożeni tychże Instytutów na prawach papieskich, z racji Kapituły Generalnej, są zobowiązani przesłać do tejże Kongregacji. Sprawozdanie takie, według wskazań kan. 592 §1 Kodeksu Prawa Kanonicznego, w ewidentny sposób podtrzymuje jedność ze Stolicą Apostolską. Systematyczna lektura takich periodycznych sprawozdań, oprócz tego, iż daje lepiej poznać realia, przydatne do refleksji teologicznej, prawnej oraz duszpasterskiej, pozwala tutejszej Kongregacji na bardziej konkretną służbę do jakiej jest ona powołana zwłaszcza w złożonej obecnie sytuacji socjalnej i kulturowej Życia Konsekrowanego.
Aby ułatwić redagowanie takiegoż sprawozdania, tutejsze Dykasterium podaje tematy, które mogą stać się przydatne w jego przygotowaniu, tak aby było ono pożyteczne. Do Najwyższych Przełożonych należy jednakże decyzja, czy skorzystać z podanych w załączniku wskazań, czy też przesłać do Kongregacji to samo Sprawozdanie, które zostało przedstawione Kapitule Generalnej Instytutu z ewentualnymi jego poprawkami i wyjaśnieniami. Wobec powyższego, tak przygotowane sprawozdanie ma zostać przesłane do tutejszej Kongregacji przez Najwyższych Przełożonych na zakończenie obrad Kapituły Generalnej Instytutu.
Upraszając wszelkich potrzebnych łask w służbie waszemu Instytutowi ku budowaniu eklezjalnej jedności, życzę każdemu z jego członków, by żyjąc Ewangelią, nie ustawał w szukaniu Boga i Jego Królestwa.
Watykan, w Uroczystość Zesłania Ducha Świętego 2008 roku
Rzym, 11 maja 2008 r., w uroczystość Zesłania Ducha Świętego.
Franc Kard. Rodé, C.M., Prefekt
+ Gianfranco A. Gardin, OFM Conv., Sekretarz
Proponowany schemat sprawozdania dotyczącego stanu i życia Instytutów życia konsekrowanego
i Stowarzyszeń życia apostolskiego
- CHARYZMAT I MISJA INSTYTUTU
(Por. Vita Consecrata 36-37)
Krótki opis tożsamości Instytutu oraz aktualizacji jego charyzmatu we współczesnych realiach.
- STATYSTYKA INSTYTUTU
(Por. Vita Consecrata 40)
Członkowie
- Ilość członków po profesji wieczystej według wieku.
- Ilość członków po profesji czasowej.
- Ilość aspirantów/tek, postulantów/tek, nowicjuszy/ek według pochodzenia geograficznego (na kontynenty).
- Rozmieszczenie członków na poszczególnych kontynentach.
- Ilość członków którzy opuścili Instytut i znaczące przyczyny.
Domy
- Ilość i rozmieszczenie na poszczególnych kontynentach.
- PRAWODAWSTWO WŁASNE INSTYTUTU: REGUŁA, KONSTYTUCJE I INNE NORMY
(Por. Vita Consecrata 36-37; 68)
- Data ostatnich zatwierdzonych poprawek Konstytucji.
- Ewentualne powody dla których należałoby modyfikować Konstytucje.
- Data ostatniej redakcji Ratio institutionis.
- Środki jakie zostały użyte w formacji permanentnej według Ratio institutionis w celu ciągle głębszego poznania Reguły i/czy Konstytucji Instytutu oraz wierność im.
- PRYMAT DUCHA
(Por. Vita Consecrata 17-19; 35; 39; 88-90)
- Wdzięczność członków w stosunku do własnego powołania do świętości jako sequela Christi oraz odpowiedź na nie w duchu Ewangelii.
- Zaangażowanie członków w modlitwę, jako otwarcie na Ducha, który kształtuje na obraz Chrystusa Pana; dowartościowanie Słowa Bożego i Liturgii, jako źródeł życia duchowego.
- ŻYCIE WSPÓLNOTOWE
(Por. Vita Consecrata 41-45; 69-71)
- Wdzięczność członków w stosunku do konsekracji przeżywanej jako signum fraternitatis w świadectwie wspólnoty bogatej w „radość i Ducha świętego” (Dz 13,52).
- Miejsce jakie w życiu wspólnotowym zajmuje lectio divina, dzielenie się doświadczeniem wiary oraz spotkania wspólnotowe.
- Środki jakimi Instytut się posługuje w stosunku do swoich członków w celu duchowego i ludzkiego wzrostu każdego z nich.
- Środki jakimi Instytut się posługuje w opiece nad starszymi jego członkami.
- Środki jakie Instytut używa w celu formacji członków powołanych do posługi władzy.
- Fundamentalne zasady jakie używane są w strukturach zarządzania na różnych szczeblach (Domy, Regiony, Prowincje, Delegacje itp.) oraz w celu ulepszenia komunikacji i wzajemnych stosunków.
- MISJA I POSLUGA
(Por. Vita Consecrata 72-83; 96-99)
- Wdzięczność członków w stosunku do konsekracji przeżywanej w Kościele jako servitium caritatis.
- Posługi jakie w obecnym momencie wykonują członkowie Instytutu i ich ocena w odniesieniu do charyzmatu na różnorakich obszarach kulturowych.
- Formacja permanentna ofiarowana członkom Instytutu w celu wzrostu żywej duchowości apostolskiej.
- Środki jakie są używane w Instytucie w związku z obecnymi zmianami demograficznymi wewnątrz Instytutu w świetle misji Kościoła.
- Wskazania jakimi Instytut się kieruje w stosunku do nowych przestrzeni misyjnych oraz ich projekty i realizacje.
- DUSZPASTERSTWO POWOŁANIOWE I FORMACJA
(Por. Vita Consecrata 63–71)
- Rok w którym Instytut stworzył lub zmienił Ratio formationis oraz Ratio studiorum z dokładnymi projektami formacji początkowej i permanentnej.
- Środki i metody używane w duszpasterstwie powołaniowym.
- Kryteria przyjmowania nowych członków w kontekście różności etnicznych i kulturowych.
- Inicjatywy szkoleniowe dla formatorów/rek.
- Ewentualne uczestnictwo w formacyjnych programach międzyzakonnych.
- RELACJE W KOŚCIELE
(Por. Vita Consecrata 45; 52–53)
- Ocena formacji w świetle Komunii, sentire cum Ecclesia; włączenie w życie Diecezji w której Instytut jest obecny; relacje z biskupami i proboszczami.
- Ewentualne zainteresowanie Instytutu w tworzeniu Federacji z innymi Instytutami o podobnych charyzmatach lub ewentualna duchowa Komunia z nimi (Por. kan. 582).
- Przynależność członkowska Instytutu do Konferencji międzynarodowych i narodowych Wyższych Przełożonych.
- FINANSE I NIERUCHOMOŚCI
(Por. Vita Consecrata 89-90)
- Obecna sytuacja ekonomiczna oraz status nieruchomości Instytutu.
- Przedstawić czy zasoby ekonomiczne są wystarczające by zapewnić w odpowiedni sposób środki niezbędne do życia członków Instytutu w świetle ich posługi oraz mając na uwadze ich własny rozwój według potrzeb na różnych obszarach terytorialnych.
- Dbałość o sprawiedliwy podział dóbr w duchu ewangelicznym wewnątrz Instytutu oraz środki przeznaczone na leczenie i ubezpieczenia członków.
- Inicjatywy dotyczące dzielenia się dobrami z potrzebującymi.
- STATUS INSTYTUTU
(Por. Vita Consecrata 84-95)
- Wyzwania jakie Instytut podjął z pozytywnym rezultatem w ostatnich latach.
- Trudności dotyczące misji Instytutu z jakimi będzie się borykał w najbliższym sześcioleciu.
- Projekty oraz inicjatywy jakie w najbliższym czy też dalszym terminie Instytut ma zamiar podjąć.
- Inne wydarzenia o szczególnym znaczeniu.
W Watykanie, w Uroczystość Zesłania Ducha Świętego 2008 roku