Kongregacja ds. Zakonów i Instytutów Świeckich
DEKRET DOTYCZĄCY ZASAD ODNOSZĄCYCH SIĘ DO PIERWSZYCH ŚLUBÓW NOWYCH ZAKONNIKÓW
Rzym, 2 lutego 1984 r.
Po dokładnym przestudiowaniu poleceń kanonów 607 § 2, 653 § 2 i 654 Kodeksu prawa kanonicznego, Kongregacja Zakonników i Instytutów Świeckich uznała za potrzebne ustalić dla Instytutów zakonnych to, co następuje:
Kandydaci, którzy przy końcu ich nowicjatu zostaną dopuszczeni, zgodnie z normą, kan. 653 § 2 do profesji zakonnej, a odnosi się to do wszystkich Instytutów zakonnych, zobowiążą się od tego momentu do zachowania trzech rad ewangelicznych poprzez publiczne ślub czasowe, z wykluczeniem jakichkolwiek zobowiązań innej natury.
Członkowie, którzy związali się innymi zobowiązaniami, po upływie czasu tego rodzaju zobowiązań, złożą śluby czasowe na pozostały okres czasu, przewidziany przez Konstytucje.
Czas jaki upłynął z zobowiązaniami innego rodzaju jest ważny dla obliczania okresu ślubów czasowych, który powinien poprzedzać profesję wieczystą, na mocy Kodeksu /kan. 655 i 658, 2/ i konstytucji.
Ten właśnie dekret, zatwierdzony przez Najwyższego Pasterza Jana Pawła II 31 stycznia, wejdzie w życie w dniu jego opublikowania w dzienniku watykańskim L-Osservatore Romano.
Eduardo card. Pironio, prefekt
+ Augustin Mayer OSB, sekretarz
Wydano w Rzymie 2 lutego 1984.
L’Osservatore Romano, 3 lutego 1984 r.
