Home DokumentyDokumenty Kościoła o życiu konsekrowanymDykasteria ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia ApostolskiegoDekrety, Instrukcje, Wskazania 1972.02.02 – Rzym – Kongregacja ds. Zakonów i Instytutów Świeckich, «Experimenta circa regiminis rationem». Dekret dotyczący niektórych metod rządzenia w instytutach zakonnych

1972.02.02 – Rzym – Kongregacja ds. Zakonów i Instytutów Świeckich, «Experimenta circa regiminis rationem». Dekret dotyczący niektórych metod rządzenia w instytutach zakonnych

Redakcja
 
Kongregacja ds. Zakonów i Instytutów Świeckich

«EXPERIMENTA CIRCA REGIMINIS RATIONEM». DEKRET DOTYCZĄCY NIEKTÓRYCH METOD RZĄDZENIA W INSTYTUTACH ZAKONNYCH

Rzym, 2 lutego 1972 r.

Commentarium pro Religiosis 53 (1972) 178—179.

 

Podjęte eksperymenty w dziedzinie metod rządzenia wywołały niemałe problemy i wątpliwości, zwłaszcza odnośnie do osobistego autorytetu Przełożonych.

Ponadto, wydawało się słusznym rozpatrzenie obecnie zakazów kanonu 642, dotyczących zakonników, którzy powrócili do stanu świeckiego.

Po uprzednim przestudiowaniu sprawy przez konsultorów, Ojco­wie tej Świętej Kongregacji na plenarnym zebraniu w dniach 24 i 25 września 1971 roku rozważyli następujące wątpliwości:

  1. Czy można, wbrew kanonowi 516, przyjąć rządy kolegialne jako zwyczajną i wyłączną formę rządzenia bądź w całym Instytu­cie zakonnym, bądź w prowincji, bądź też w poszczególnych do­mach, tak, aby Przełożony, o ile takowy jest, był jedynie tylko wy­konawcą decyzji kolegialnych?
  2. Czy kanon 642 Kodeksu Prawa Kanonicznego mógłby być w ten sposób zawieszony, aby zakonnicy prawnie zwolnieni ze ślu­bów mogli przyjąć lub zachować, bez specjalnego pozwolenia Sto­licy świętej, jakiekolwiek urzędy, beneficja czy obowiązki kościelne?

Rozważywszy wszystko należycie, Ojcowie na wspomnianym ze­braniu jednomyślnie zadecydowali, co następuje:

Ad 1. Negatywnie. W myśl Soboru Powszechnego Watykańskie­go II (DZ 14) i adhortacji papieskiej Evangelica testificatio nr 25 (AAS 63 (1971) 510), Przełożeni powinni posiadać osobistą władzę i uwzględniać z prawa płynący obowiązek zasięgania zdania rady, biorąc pod uwagę granice uprawnień ogólnie określone czy to przez prawo powszechne, czy partykularne.

Ad 2. Twierdząco. Przepis kanonu należy uznać za zawieszony.

Ojciec święty Paweł VI na audiencji udzielonej 18 listopada 1971 roku Sekretarzowi tej Kongregacji raczył zatwierdzić postano­wienia zebrania ogólnego.

Dlatego, Kongregacja dla Zakonów i Instytutów Świeckich na mocy niniejszego Dekretu postanowiła podać wymienione decyzje do publicznej wiadomości.

To zaś, co zostało postanowione, zaczyna obowiązywać natych­miast i nie wymaga formuły zwanej wykonawczą.

Decyzje powyższe pozostaną obowiązujące do chwili, gdy od­nowiony Kodeks Prawa Kanonicznego nabierze mocy.

Dan w Rzymie, dnia 2 lutego 1972 roku.

Hildebrand Kard. Antoniutti Prefekt

Augustyn Mayer OSB Sekretarz

Archiwum KWPZM

SERWIS INFORMACYJNY KONFERENCJI WYŻSZYCH PRZEŁOŻONYCH ZAKONÓW MĘSKICH W POLSCE

Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie. Zgoda