Benedykt XVI
PRZEMÓWIENIE PODCZAS NIESZPORÓW DO KAPŁANÓW, SEMINARZYSTÓW I OSÓB KONSEKROWANYCH PRZY RELIKWIACH BŁOGOSŁAWIONEGO ALOJZEGO STEPINACA
Zagrzeb, Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny i św. Szczepana, 5 czerwca 2011 r.
Drodzy Bracia w biskupstwie i kapłaństwie, drodzy bracia i siostry!
Dziękuję Panu za to spotkanie w modlitwie, które pozwala mi przeżyć szczególną chwilę komunii z wami, biskupami, kapłanami, osobami konsekrowanymi, seminarzystami, nowicjuszami i nowicjuszami. Serdecznie was wszystkich pozdrawiam i dziękuję za świadectwo, jakie dajecie Kościołowi, jak to czyniło na przestrzeni wieków wielu pasterzy i męczenników na tej ziemi, od św. Domniona do błogosławionego kardynała Stepinaca, ukochanego kardynała Kuharica i wielu innych.
Dziękuję kard. Josipowi Bozanićowi za uprzejme słowa, które do mnie skierował. Pragniemy dziś w sposób pobożny i modlitewny wspomnieć błogosławionego Alojzego Stepinaca, nieustraszonego pasterza, przykład gorliwości apostolskiej i chrześcijańskiej stanowczości, którego heroiczne życie wciąż oświeca wiernych chorwackich diecezji, wspierając ich wiarę i życie kościelne. Zasługi tego niezapomnianego biskupa wynikają zasadniczo z jego wiary: w swoim życiu zawsze wpatrywał się w Jezusa i zawsze się do Niego dostosowywał, aż do tego stopnia, że stał się żywym obrazem Chrystusa, nawet cierpiącym. Dzięki dojrzałemu sumieniu chrześcijańskiemu potrafił przeciwstawić się wszelkiemu totalitaryzmowi, stając się w czasach dyktatury hitlerowskiej i faszystowskiej obrońcą Żydów, prawosławnych i wszystkich prześladowanych, a następnie w okresie komunizmu „adwokatem”. „swoich wiernych, zwłaszcza wielu kapłanów prześladowanych i zabijanych. Tak, stał się „orędownikiem” Boga na tej ziemi, ponieważ wytrwale bronił prawdy i prawa człowieka do życia z Bogiem.
„Jedną bowiem ofiarą udoskonalił na wieki tych, którzy są uświęcani” (Hbr 10:14). Ten fragment Listu do Hebrajczyków zachęca nas do rozważenia postaci błogosławionego kard. Stepinaca według „formy” Chrystusa i Jego Ofiary. W istocie męczeństwo chrześcijańskie jest najwyższą miarą świętości, ale zawsze i tylko dzięki Chrystusowi, przez Jego dar, jako odpowiedź na Jego ofiarę, którą otrzymujemy w Eucharystii. Błogosławiony Alojz Stepinac odpowiedział poprzez swoje kapłaństwo, biskupstwo, ofiarę swojego życia: jednym „tak” zjednoczonym z Chrystusem. Jego męczeństwo jest kulminacją przemocy, jakiej dopuścili się wobec Kościoła komuniści w strasznym okresie prześladowań. Chorwackich katolików, zwłaszcza duchownych, poddawano systematycznym prześladowaniom i nadużyciom, które miały na celu zniszczenie Kościoła katolickiego, począwszy od jego najwyższych przedstawicieli. Ten szczególnie trudny okres charakteryzowało pokolenie biskupów, kapłanów i zakonników gotowych na śmierć, aby nie zdradzić Chrystusa, Kościoła i Papieża. Ta właśnie jedność tłumaczy, co jest po ludzku niewytłumaczalne: że tak surowy reżim nie mógł złamać Kościoła.
Także dziś Kościół w Chorwacji jest wezwany do jedności, aby stawić czoła wyzwaniom zmienionego kontekstu społecznego, podejmując z misyjną śmiałością nowe sposoby ewangelizacji, zwłaszcza w służbie młodym pokoleniom. Drodzy Bracia w Biskupstwie, chciałbym przede wszystkim zachęcić was do wypełniania waszej misji. Im więcej będziecie pracować przez owocny dialog między sobą i we wspólnocie z Następcą Piotra, tym bardziej będziecie w stanie stawić czoła trudnościom naszych czasów. Ważne jest również, aby biskupi i kapłani razem pracowali na rzecz pojednania między podzielonymi chrześcijanami oraz między chrześcijanami a muzułmanami, naśladując Chrystusa, który jest naszym pokojem. Jeśli chodzi o kapłanów, nie omieszkajcie im udzielać jasnych wskazówek duchowych, doktrynalnych i duszpasterskich. W istocie wspólnota kościelna zawiera w sobie uzasadnione różnice, jednak nie może dawać wiernego świadectwa Panu inaczej niż przez komunię swoich członków. Wymaga to od was posługi czujności, ofiarowanej w dialogu i z wielką miłością, ale także z jasnością i stanowczością. Drodzy Bracia, przylgnięcie do Chrystusa oznacza „wierność Jego słowu” w każdych okolicznościach (por. J 14, 23).
W odniesieniu do tego błogosławiony kard. Stepinac powiedział: „Jednym ze źródeł zła naszych czasów jest przeciętność w sprawach wiary. Nie łudźmy się … Albo jesteśmy katolikami, albo nie. Jeśli tak, to musi się to objawiać w każdej dziedzinie naszego życia” (Homilia w uroczystość Świętych Piotra i Pawła, 29 czerwca 1943 r.). Nauczanie moralne Kościoła, dla wielu dziś niezrozumiałe, nie może być oderwane od Ewangelii. To właśnie do pasterzy należy autorytatywne wyjaśnianie tego wiernym, aby im pomóc ocenić osobistą odpowiedzialność oraz zgodność ich decyzji z wymogami wiary. W ten sposób osiągniemy ten „kulturowy punkt zwrotny” konieczny do promowania kultury życia i społeczeństwa na skalę ludzką.
Drodzy kapłani – szczególnie wy proboszczowie – wiem, jak ważne i wielorakie są wasze zadania w czasach, w których niedostatek księży zaczyna być mocno odczuwalny. Wzywam was, abyście nie tracili serca, zachowywali czujność na modlitwie i w życiu duchowym, aby owocnie wypełniać swoją posługę: nauczać, uświęcać i prowadzić tych, którzy są wam powierzeni. Przyjmujcie z wielkodusznością każdego, kto puka do drzwi waszych serc, ofiarowując każdemu dary, które powierzyła wam boska dobroć. Trwajcie w komunii z waszym biskupem i we wzajemnej współpracy. Wzmacniajcie swoje zaangażowanie w źródłach Pisma Świętego, sakramentów, nieustannej chwały Bożej, otwartej i ulegającej działaniu Ducha Świętego; będziecie w ten sposób skutecznymi animatorami nowej ewangelizacji, do której prowadzenia jesteście wezwani razem ze świeckimi, w sposób skoordynowany i bez mieszania tego, co zależy od posługi święceń, z tym, co należy do powszechnego kapłaństwa ochrzczonych. Troszczcie się w głębi serca o powołania do kapłaństwa: starajcie się, z entuzjazmem i wiernością, wyrazić gorące pragnienie wielkodusznej i dawanej bez wahania odpowiedzi Chrystusowi, który wzywa nas, abyśmy bardziej upodabniali się do Niego, Głowy i Pasterza.
Drogie osoby konsekrowane, Kościół wiele się oczekuje od was, którzy macie misję dawania świadectwa w każdej epoce tej formie życia, „jaką Jezus — najdoskonalszy konsekrowany i misjonarz Ojca w Jego Królestwie — obrał dla siebie i wskazał uczniom, którzy szli za Nim ”(Adhortacja apostolska Vita consecrata, 22). Niech Bóg zawsze będzie waszym jedynym bogactwem: dajcie się Mu ukształtować, aby świętość, prawda i miłość Ojca niebieskiego były przez was widoczne dla dzisiejszego człowieka spragnionego prawdziwych wartości. Wspierani łaską Ducha Świętego, przemawiajcie do ludu świadectwem życia przemienionego przez nowość Paschy. W ten sposób całe wasze życie stanie się znakiem i służbą konsekracji, jaką otrzymał każdy, kto przez chrzest został wcielony w Chrystusa.
Wam, młodzi, którzy przygotowujecie się do kapłaństwa lub życia konsekrowanego, pragnę powtórzyć, że Boski Mistrz nieustannie działa w świecie i mówi do każdego z wybranych przez siebie: „Pójdźcie za Mną” (Mt 9,9) . Jest to wezwanie, które wymaga codziennego potwierdzania, odpowiedzi miłości. Niech twoje serce będzie zawsze gotowe! Niech heroiczne świadectwo bł. Alojzego Stepinaca zainspiruje odnowę powołań wśród młodych Chorwatów. A wy, drodzy bracia w biskupstwie i kapłaństwie, nie zaniedbajcie dawać młodym w seminariach i nowicjatach wyważonej formacji, która ich przygotowuje do posługi dobrze zintegrowanej ze społeczeństwem naszych czasów, dzięki głębi uformowanej duchowości oraz poważnemu przebiegowi studiów.
Umiłowany Kościele w Chorwacji, podejmij z pokorą i odwagą zadanie bycia sumieniem moralnym społeczeństwa, „solą ziemi” i „światłem świata” (por. Mt 5, 13-14). Zawsze bądźcie wierni Chrystusowi i przesłaniu Ewangelii w społeczeństwie, które zmierza ku relatywizacji i sekularyzacji wszystkich dziedzin życia. Bądź znakiem radości wypływającej z wiary i nadziei.
Najdrożsi! Błogosławiony kardynał Alojz Stepinac i wszyscy święci waszej ziemi wstawiają się za waszym ludem, a Matka Zbawiciela chroni was! Z wielką miłością udzielam Apostolskiego Błogosławieństwa wam i całemu Kościołowi w Chorwacji. Amen. Niech będzie uwielbiony Jezus i Maryja!
Za: www.opoka.org.pl
Copyright © Konferencja Episkopatu Polski