Benedykt XVI
MATKA BOŻA Z GÓRY KARMEL. ROZWAŻANIE PRZED MODLITWĄ ANIOŁ PAŃSKI
Les Combes, 16 lipca 2006 r.
Drodzy bracia i siostry,
również w tym roku mam szczęście spędzić czas wypoczynku tu, w Dolinie Aosty, w domu, który tyle razy gościł umiłowanego Jana Pawła II. Od razu zanurzyłem się w ten wspaniały alpejski krajobraz, który pomaga zahartować ciało i ducha. Dzisiaj rad jestem z tego rodzinnego spotkania i w tym szczególnym czasie, który dał mi Pan, czuję się jak w domu. Serdecznie pozdrawiam każdego z was, stałych mieszkańców i letników. Pragnę nade wszystko skierować pozdrowienia i podziękowania do pasterza Kościoła, który żyje w tej Dolinie – biskupa Aosty, Giuseppe Anfossiego, jak również do kapłanów, zakonników, zakonnic oraz świeckich ze wspólnoty diecezjalnej.
Zapewniam każdego o pamięci w modlitwie, w szczególności za chorych i cierpiących. Wdzięczną myśl kieruję z kolei do salezjanów, którzy oddali ten swój dom do dyspozycji Papieża. Pełne szacunku pozdrowienie kieruję też do władz państwowych i regionalnych, do władz komunalnych Introd, do sił porządkowych oraz wszystkich tych, którzy w rozmaity sposób przyczyniają się do pogodnego przebiegu mojego pobytu. Bóg Wam zapłać! Szczęśliwym zbiegiem okoliczności dzisiejsza niedziela przypada 16 lipca, w dniu, gdy liturgia wspomina Błogosławioną Dziewicę Maryję z Góry Karmel. To wysokie pasmo wznosi się na wschodnim wybrzeżu Morza Śródziemnego, właśnie na wysokości Galilei, na którego zboczach znajdują się liczne naturalne groty, ulubione przez pustelników. Wybitnym wśród tych mężów Bożych był wielki prorok Eliasz, który w IX wieku przed Chrystusem bronił niezmordowanie czystości wiary w jedynego i prawdziwego Boga przed skalaniem kultami obcych bóstw.
Właśnie z duchowości Eliasza narodził się zakon kontemplacyjny karmelitański, rodzina zakonna, która wśród swych członków ma wielkich świętych, takich jak Teresę z Avila, Jana od Krzyża, Teresę od Dzieciątka Jezus i Teresę Benedyktę od Krzyża (w świecie Edytę Stein). Karmelici szerzyli wśród ludu chrześcijańskiego nabożeństwo do Błogosławionej Dziewicy z Góry Karmel, wskazując Ją jako wzór modlitwy, kontemplacji i oddania się Bogu. Maryja bowiem, jako pierwsza i w sposób niezrównany, uwierzyła i doświadczyła, że Jezus, Słowo Wcielone, jest szczytem, wierzchołkiem spotkania człowieka z Bogiem. Przyjmując w całości Słowo, „dotarła szczęśliwie na świętą górę” (por. kolekta wspomnienia), i żyje na zawsze w duszy i ciele z Panem. Królowej Góry Karmel pragnę dzisiaj zawierzyć wszystkie wspólnoty życia kontemplacyjnego rozsiane po świecie. W sposób szczególny pozdrawiam wspólnoty zakonu karmelitańskiego, a zwłaszcza leżący niedaleko stąd klasztor w Quart, który odwiedziłem. Niechaj Maryja pomoże każdemu chrześcijaninowi spotkać Boga w ciszy modlitwy”.
Za: www.opoka.org.pl
Copyright © Dicastero per la Comunicazione – Libreria Editrice Vaticana