O. Roberto Brandinelii, przełożony prowincji włoskiej św. Antoniego z Padwy Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych, do której należy nowy kardynał Mauro Gambetti OFMConv, napisał list do Braci z prowincji, którego polskie tłumaczenie zamieszczamy poniżej:
Kochani bracia,
Piszę do was ten list po kilku tygodniach spędzonych u naszych współbraci w delegaturze w Portugalii i w kilka dni po powrocie do Padwy. Czynię to, aby dać wyraz radości, która w tak niespodziewany sposób dotarła do nas wczoraj, w niedzielę 25 października 2020 r., kiedy papież, na zakończenie modlitwy Anioł Pański, podał wiadomość o mianowaniu 13 nowych kardynałów. Jakże to wzruszające usłyszeć imię naszego współbrata, fr. Mauro GAMBETTI, wśród wymienionych przez papieża!
Po raz kolejny zostaliśmy zdumieni. Dla wielu z nas nominacja biskupia dla fr. Mauro wydawała się możliwa, biorąc pod uwagę jego zdolności i przykładną służbę, najpierw w prowincji – ówczesnej prowincji bolońskiej – a następnie w Asyżu, gdzie od lutego 2013 r. pełnił funkcję kustosza Świętego Konwentu. Nie myśleliśmy jednak o nominacji kardynalskiej. Przynajmniej nie teraz. I oto otrzymujemy tę szczęśliwą nowinę, która napełnia nas radością i sprawia, że czujemy się dumni z naszej rodziny Braci Mniejszych Konwentualnych, szczególnie docenianej w tym okresie dziejów Kościoła powszechnego. Jakiż to zaszczyt dla naszej prowincji zakonnej, która – po zaskakującej nominacji fr. Marco TASCA na arcybiskupa Genui – widzi swojego kolejnego współbrata wyniesionego na tak wysoki urząd kościelny!
Wymowa tej nominacji jest jeszcze większa, gdy pomyśli się, że od konsystorza w dniu 27 września 1861 r. żaden brat mniejszy konwentualny nie został wybrany kardynałem. Wtedy dotyczyło to sycylijskiego współbrata, fr. Antonio Maria PANEBIANCO (1808-1885), który został kreowany kardynałem prezbiterem, otrzymując kościół tytularny św. Hieronima Chorwatów, a wkrótce potem Świętych Dwunastu Apostołów. Był prefektem Kongregacji ds. Odpustów, penitencjarzem większym Penitencjarii Apostolskiej, sekretarzem Kongregacji ds. Inkwizycji i kamerlingiem kolegium kardynalskiego. Od tego czasu minęło 159 lat, cała historia Włoch od roku ich zjednoczenia!
Chciałbym, aby nominacja fr. Mauro na członka kolegium kardynalskiego stała się dla nas wszystkich motywem do dziękczynienia Panu Bogu, który błogosławi nam bogactwem swoich darów. Pamiętajmy o fr. Mauro w naszych modlitwach, aby Bóg nieustannie pomagał mu służyć Świętej Matce Kościołowi z miłością i pełnym oddaniem.
Są wśród nas też tacy, którzy wobec tych nominacji kościelnych uważają, że tracimy cennych braci dla naszego Zakonu. Choć z jednej strony rozumiem ich myślenie, bo przecież ci bracia zostawiają nasze wspólnoty, to z drugiej jestem przekonany, że w ten sposób stają się oni cennym darem dla całego Kościoła. A zatem także dla nas, którzy jesteśmy cząstką Kościoła.
Niech to wydarzenie pobudzi nas do odnowy naszego pragnienia dawania wiernej odpowiedzi na nasze powołanie.
Z braterskim pozdrowieniem,
Fr. Roberto BRANDINELLI
wikariusz prowincji włoskiej św. Antoniego z Padwy
Za: www.ofmconv.net
