Przy Bazylice Franciszkanów w Krakowie istnieje i działa już ponad 23 lata wspólnota „Msza po hiszpańsku”. Grupę tę tworzą Latynosi, przedstawiciele różnych krajów Ameryki Południowej i Środkowej, a także Hiszpanie.
Oprócz comiesięcznych Mszy Świętych w języku hiszpańskim w każdą drugą niedzielę miesiąca i spotkań integracyjnych, kilka razy w roku organizuje się większe wydarzenia i atrakcje dla osób hiszpańsko języcznych.
W ostatnią niedzielę, 8 grudnia 2019 r., w Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP po Mszy Świętej po hiszpańsku, miała mejsce tzw. Fiesta Navidad Hispanoamericana (Hiszpańsko-amerykańskie Święto Bożego Narodzenia). Złożyło się na to tzw. Las Posadas[1], także tańce takie jak Tango i Flamenco, śpiewy viliancicos (kolędy – pastorałki), którym towarzyszył zespół boliwijsko-peruwiański, San Nicolas lub Papa Noel z Hiszpanii (św. Mikołaj) z dobrymi prezentami. Był też akcent polski, poświęcenie i łamanie się opłatkiem (oblea) a przy tym składanie sobie życzeń. Niesamowitą atrakcją, zwłaszcza dla dzieci była tzw. piñata[2], a po niej degustacja dań i przysmaków Ameryki Południowo-Środkowej, łącznie z dobrą oryginalną kawą kolumbijską – Café Colombiano. Wszystko odbywało się w radosnej i rodzinnej atmosferze.
Ryszard Jarmuż OFMConv
duchowy opiekun Wspólnoty „Msza po hiszpańsku”
[1] W Meksyku w okresie Adwentu, przed świętami Bożego Narodzenia jest tradycją organizowanie tzw. Las Posadas. Trwają one przez 9 dni w kolejne grudniowe wieczory od 16 grudnia aż do Wigilii i mają symbolizować 9 miesięcy podczas, których Matka Boża była w stanie błogosławionym oraz jej wędrówkę z Józefem do Betlejem i szukanie schronienia, miejsca na narodziny Syna Bożego to jest Jezusa. Wedle tradycji tłum gości ma chodzić od domu do domu i prosić o schronienie (hiszp. posada). Chodzi się czasem w jasełkowych przebraniach, czasem z figurkami przedstawiającymi Maryję i Józefa, jednakże zawsze z tradycyjną piosenką, podczas której swoje kwestie mają proszący o gościnę oraz ci, których się o nią prosi. Gospodarze dwa razy gościny odmawiają, ale za trzecim wpuszczają w końcu do środka i zapraszają do wspólnej biesiady (może być też tak, że prosi się w trzech domach, z których dwa pierwsze okazują się mało gościnne w przeciwieństwie do ostatniego). Biesiada polega tradycyjnie na wspólnym spożywaniu tamales oraz atole, a także na rozbijaniu tzw. piñaty.
[2] Piñata – popularna w Meksyku, szczególnie przed świętami Bożego Narodzenia, zabawa polegająca na rozbiciu z zawiązanymi oczami kijem wiszącej pod sufitem kuli wypełnionej słodyczami. Piniata w Meksyku ma typowy kształt – siedmioramiennej gwiazdy. Każdy z jej czubków symbolizuje jeden z siedmiu grzechów głównych. Zawiązane oczy oznaczają ślepą wiarę w Boga, zaś kij do rozbijania Piñaty, to Chrystus, który za pomocą swojej siły pomaga nam unicestwić siedem grzechów głównych i zesłać na nas deszcz łask, które symbolizują słodycze wysypujące się z rozbitej Piñaty, jako nagroda.
