Ks. Ireneusz urodził się 15.12.1936 r. w Pabianicach, został ochrzczony 1.01.1937 r. oraz bierzmowany 1.06.1948 r. Jego rodzicami byli Leon i Zofia z d. Lesman. Miał młodszą siostrę Annę. W czasie okupacji przebywał w domu rodzinnym. Po wojnie uczęszczał do szkoły podstawowej nr 10 w Pabianicach. Po zdaniu egzaminów wstępnych do Liceum Ogólnokształcącego w Pabianicach nie został do niego przyjęty, z uwagi na samodzielne zajęcia jego rodziców (inicjatywa prywatna). Dlatego z konieczności uczył się przez cztery lata w Technikum Mechanicznym w Pabianicach, które ukończył w 1954 r.. Został dopuszczony do egzaminu maturalnego, ale nie otrzymał świadectwa maturalnego. W rodzinnej parafii był ministrantem, a z czasem został animatorem młodszych ministrantów. W późniejszym życiu salezjańskim zostanie zapamiętany jako utalentowany duszpasterz Liturgicznej Służby Ołtarza.
Od 12.09.1955 odbywał aspiranturę w domu salezjańskim w Czerwińsku nad Wisłą. 24.07.1956 r. rozpoczął formację w nowicjacie salezjańskim w Czerwińsku, którą zwieńczył złożeniem pierwszej profesji zakonnej 2.08.1957 r. W latach 1957-1959 odbył praktykę asystencką w parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Warszawie. Studia filozoficzne odbył w WSDTS w Kutnie Woźniakowie w latach 1959-1961, a następnie asystencję w latach 1961-1962 w Sokołowie Podlaskim. Studia teologiczne kontynuował w WSDTS w Lądzie nad Wartą w latach 1962-1966. Święcenia kapłańskie otrzymał 12.02.1966 r. rąk bpa Jana Zaręby.
Po święceniach kapłańskich ks. Ireneusz został skierowany do miejscowości Zielone (1966-1967), a następnie do Parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Warszawie (1967-1968), gdzie pełniąc obowiązki katechety szkolnego i wikariusza parafii studiował na Prymasowskim Studium Życia Wewnętrznego. Następnie został skierowany do Parafii NMP Wspomożenia Wiernych w Rumi, gdzie pełnił funkcje wikariusza dyrektora wspólnoty oraz katechety (1968-1974). W 1974 r. zgłosił wolę wyjazdu na misje i był planowany na wyjazd do Ziemi Ognistej w Inspektorii Chilijskiej. Ostatecznie pozostał jednak w kraju. W latach 1974-1987 pracował jako duszpasterz w Parafii św. Rodziny w Słupsku, gdzie opiekował się gorliwie ministrantami, prowadził Duszpasterstwo Akademickie ‘Płomień” oraz zainicjował pielgrzymki piesze w ramach Słupskiej Pieszej Pielgrzymki na Jasną Górę. W tym czasie otrzymał też zgodę na podjęcie studiów zaocznych o rodzinie na ATK w Warszawie. Po zakończeniu pracy w Słupsku został mianowany dyrektorem wspólnoty zakonnej i proboszczem Parafii pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Rumi (1987-1999). Zapisał się tam troską o życie parafialne oraz restaurację zabytkowego kościoła parafialnego. W 1999 r. został skierowany jako pomoc duszpasterska do parafii św. Marka w Bydgoszczy, gdzie w roku 2001 został proboszczem parafii. Funkcję tę pełnił do roku 2008. Od roku 2008 do śmierci przebywał we wspólnocie pw. Dobrego Pasterza w Gdańsku, gdzie pomagał w duszpasterstwie parafialnym. W ostatnich latach mocno podupadł na zdrowiu i był otoczony opieką współbraci oraz osób.
Zmarł 11 grudnia 2019 r., w 83 r. życia, 63 r. profesji zakonnej i 54 r. kapłaństwa.
Pogrzeb odbędzie się w sobotę 14 grudnia o godz. 11.00 w kościele pw. św. Jana Bosko w Gdańsku Orunii.
Ks. Adam Popławski SDB
