Uroczystości upamiętniające 100. rocznicę urodzin Ryszarda Kaczorowskiego, ostatniego Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na Uchodźstwie, odbyły się w niedzielę, 24 listopada w Warszawie. W ramach obchodów, na uroczystej gali w Zamku Królewskim odbyła się prezentacja książki o. Eustachego Rakoczego, paulina pt. „U boku Prezydenta II Rzeczypospolitej”. O. Rakoczy był bliskim przyjacielem, a także kapelanem Prezydenta Kaczorowskiego.
Publikację, opatrzoną dedykacją „Pamięci Ryszarda Kaczorowskiego, Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej na uchodźstwie i Konfratra Zakonu Paulinów”, otwiera słowo ministra Jana Józefa Kasprzyka, szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych.
„Z pieczołowicie przechowywanych na Jasnej Górze i zebranych przez Autora dokumentów, fotografii, zapisów wypowiedzi stworzony został swoisty testament Prezydenta Ryszarda Kaczorowskiego. Testament – przesłanie, którego adresatem jest każdy z nas – zauważa we wstępie minister Kasprzyk – Wypływa z niego najważniejsze zadanie, jakie stoi przed nami: odbudować ducha Narodu i przywrócić etos bezinteresownej służby państwu polskiemu”.
Swoim słowem książkę opatrzyli także: o. Izydor Matuszewski, generał – senior Zakonu Paulinów, oraz Karolina Kaczorowska, wdowa po ostatnim Prezydencie RP na uchodźstwie Ryszardzie Kaczorowskim.
Na jednej z początkowych stron publikacji znalazł się wiersz „Prezydent” autorstwa Józefa Krzyżanowskiego, napisany 18 września 2002 roku w trakcie uroczystości nadania Ryszardowi Kaczorowskiemu Honorowego Obywatelstwa Miasta Lublina.
„Miałem szczęście znać Wielkiego Człowieka – Harcerza, Żołnierza, a w końcu – pełnego majestatu Prezydenta Rzeczypospolitej” – pisze w słowie od Autora o. Eustachy Rakoczy.
„Dzisiaj pragnę, aby niniejsza praca zdołała oddać miarę geniuszu Człowieka, który życiem Rzeczpospolitej oddanym zasłużył na zaszczytne miano Pater Patriae – Ojciec Ojczyzny” – podkreśla o. Rakoczy.
Publikacja została objęta honorowym patronatem Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych i wydana z okazji 100. rocznicy urodzin Prezydenta Ryszarda Kaczorowskiego oraz 100. rocznicy Odzyskania Niepodległości.
Album ukazał się nakładem Domu Wydawniczego Margrafsen w Bydgoszczy, a redakcją tekstów i opracowaniem materiału ilustracyjnego zajęła się Patrycja Kijas. W albumie wykorzystano zdjęcia kilkunastu autorów, a główni fotografowie to Andrzej Woszczyna i Marek Kępiński.
Wydawca i autor albumu składają serdeczne podziękowania „wszystkim anonimowym Darczyńcom, którzy z uwagi na wielki szacunek dla Pana Prezydenta zechcieli wesprzeć tę publikację”.
*
Do 100. rocznicy urodzin prezydenta na uchodźstwie śp. Ryszarda Kaczorowskiego, nawiązywał w czasie Apelu Jasnogórskiego we wtorek, 26 listopada, o. Eustachy Rakoczy, paulin, jasnogórski kapelan Żołnierzy Niepodległości.
„Na Jasnej Górze, w miejscu nobilitowanym wzrokiem Królowej i Matki, modlitwą pragniemy wyrazić wdzięczność za człowieka niezwykłego, za jego lata bez reszty Ojczyźnie oddane – mówił o. Rakoczy
– On w swoim życiu prywatnym i w służbie Rzeczypospolitej, zawsze doświadczał serdecznej Twojej opieki, Bogarodzico Dziewico. W dniu ślubu towarzyszył mu Twój jasnogórski wizerunek z pasterskim błogosławieństwem Prymasa Tysiąclecia. Ten obraz zawsze wisiał na miejscu honorowym w jego mieszkaniu. Po historycznym fakcie założenia na Zamku Królewskim w Warszawie insygniów Polski Niepodległej, pielgrzymował tu do Ciebie, na Jasną Górę, aby dziękować Ci za lata znaczone służbą i ofiarą. Zawsze z wielkim wzruszeniem uczestniczył w Apelu Jasnogórskim, wieczornej modlitwie Polaków, mającej charakter swoistego raportu. Tak, jak dla rzeszy Polaków w kraju i poza jego granicami, Apel Jasnogórski był dla niego stawaniem przed Twoim obliczem, który w swoim wizerunku przypomina zarys Ojczyzny. Dzisiaj pragniemy wyrazić wdzięczność Panu Prezydentowi, Ojcu Ojczyzny, zwanemu chyba najpiękniej w łacińskiej formie Pater Patriae”.
„Panie Prezydencie, dziś tu, na Jasnej Górze, w dniu twoich urodzin, w duchowej stolicy Rzeczypospolitej, pamięcią i modlitwą zaświadczamy, że nasza służba Rzeczypospolitej trwa” – zakończył rozważanie apelowe o. Eustachy Rakoczy.
Warto dodać, że Ryszard Kaczorowski, ostatni Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej na Uchodźstwie, wielokrotnie pielgrzymował na Jasną Górę. Z sanktuarium jasnogórskim łączyły go szczególne więzi – w dowód przyjaźni z paulinami i ogromnej czci do Matki Bożej Jasnogórskiej został przyjęty do Konfraterni Zakonu Paulinów – 5 października 2000 r. Po śmierci prezydenta w katastrofie smoleńskiej, zgodnie z Jego ostatnią wolą, to właśnie na Jasną Górę przekazane zostały szczególne pamiątki po Nim, w tym Order Orła Białego. Dary przekazały córki śp. Prezydenta RP Ryszarda Kaczorowskiego: Jadwiga Kaczorowska i Alina Jankowska, podczas Mszy św. 16 czerwca 2018 r. w jasnogórskiej bazylice. Córki Prezydenta, wykonując Jego ostatnią wolę, przekazały na własność do jasnogórskich zbiorów 4 najwyższej rangi ordery swojego Ojca. Przekazane pamiątki po śp. prezydencie Ryszardzie Kaczorowskim to odznaczenia: Order Orła Białego – Krzyż z Gwiazdą, najstarsze i najwyższe odznaczenie państwowe Rzeczypospolitej Polskiej, Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Wielki Orderu papieża Piusa IX oraz Order św. Michała i św. Jerzego /zobacz wydarzenie: www.jasnagora.com/.
o. Stanisław Tomoń
*
Ryszard Kaczorowski urodził się 26 listopada 1919 r. w Białymstoku. W wieku 14 lat wstąpił do harcerstwa, które na zawsze pozostało jego wielką pasją. Po wybuchu II wojny światowej współtworzył konspiracyjne struktury Szarych Szeregów w Białymstoku.
Miał niespełna 21 lat, kiedy 17 lipca 1940 r. za działalność konspiracyjną został aresztowany przez NKWD i uwięziony. 1 lutego 1941 r. został skazany przez Najwyższy Sąd Sowieckiej Republiki Białoruskiej na karę śmierci i na 100 dni osadzony w celi śmierci. W maju 1941 r. wyrok śmierci zmieniono na 10 lat łagrów. Ryszard Kaczorowski został zesłany do kopalni złota na Kołymę, zwanej Doliną Śmierci. Przeżył koszmar morderczych warunków i katorżniczej pracy. Z Doliny Śmierci został zwolniony w marcu 1942 r. na mocy amnestii.
Po wyjściu na wolność wstąpił do armii gen. Andersa. Walczył m.in. pod Monte Cassino.
Po wojnie zdecydował się pozostać w Wielkiej Brytanii. Tam skończył szkołę średnią, przerwaną przez wojnę, i studia w Szkole Handlu Zagranicznego. Oddał się też swojej największej pasji – harcerstwu i działalności społecznej. Aktywnie działał w Radzie Narodowej, Radzie Koordynacji Polonii Wolnego Świata, Radzie Funduszu Pomocy Krajowi, Radzie Polskiej Macierzy Szkolnej oraz Radzie Instytutu Polskiego Akcji Katolickiej.
W marcu 1986 r. został ministrem do spraw krajowych w Rządzie RP na Uchodźstwie. Dwa lata później ówczesny Prezydent RP na Uchodźstwie Kazimierz Sabbat wyznaczył go na swojego następcę. Po nagłej śmierci prezydenta Sabbata, 19 lipca 1989 r., objął urząd Prezydenta RP na Uchodźstwie jako szósty prezydent gwarantujący ciągłość władzy suwerennej II Rzeczypospolitej.
źródło: Urząd ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych
www.kombatanci.gov.pl
