Archidiecezja gdańska. Wierni i pełni miłości
Kilkadziesiąt duchownych reprezentujących zakony działające w archidiecezji modliło się na uroczystej Mszy św. w oliwskim kościele Matki Bożej Królowej Korony Polskiej. W uroczystość Ofiarowania Pańskiego, będące jednocześnie Światowym Dniem Życia Konsekrowanego, zakonnice i zakonnicy odnowili swoje śluby zakonne.
Eucharystię sprawował abp Sławoj Leszek Głódź, metropolita gdański, bp Wiesław Szlachetka, kapłani zakonni z gospodarzami świątyni o. cystersami, kapłani gdańskiej kurii i Gdańskiego Seminarium Duchownego. – W życiu kościoła i społeczeństwa potrzebni są ludzie zdolni do całkowitego poświęcenia się Bogu i bliźnim. Kościół nigdy nie może sie wyrzec życia konsekrowanego, ponieważ w szczególny sposób ukazuje ono jego oblubieńczą naturę. Z tego życia rodzi się moc i zapał do głoszenia Ewangelii na całym świecie, wśród wszystkich narodów. Za to przychodzi czasem zapłacić najwyższą cenę jak stało się z młodymi franciszkanami w Peru – mówił metropolita.
Najważniejszymi cechami życia konsekrowanego, jak mówił hierarcha, powinny być miłość, wierność i jedność. Osoby konsekrowane, w dzisiejszych czasach, w kulturze tymczasowości, muszą świadczyć, że w Chrystusie można odnaleźć prawdziwą miłość. Wierność musi przejawiać się w postawie wierności wobec Boga, ale także wobec własnego powołania. – W duchu roku 100-lecia odzyskania niepodległości trzeba przypominać o tych postawach wierności wielu sióstr, braci, ojców zakonnych. Powstania, zsyłki, powstanie warszawskie, Piaśnica. To w tych wydarzeniach brali oni udział i za swą wierność płacili życiem – mówił abp Głódź. Wskazał także na potrzebę budowania jedności, zarówno w społeczeństwie i w kościele. – By mówić jednym językiem i jednym sercem – dodał metropolita. Na zakończenie wyraził wdzięczność wszystkim osobom życia konsekrowanego z terenu archidiecezji i życzył m. in. bożej radości i pocieszenia w trudnościach współczesnych czasów.
W archidiecezji gdańskiej działa 21 zgromadzeń męskich i 40 zgromadzeń żeńskich. Są trzy zgromadzenia kontemplacyjne: dwa domy karmelitanek bosych, jeden monastyr betlejemitek i klasztor benedyktynek w Żarnowcu. – Ogółem w diecezji gdańskiej jest około 400 kobiet konsekrowanych, 220 kapłanów oraz 40 braci zakonnych i nowicjuszy, w tym 4 jezuitów – mówił po uroczystości o. Janusz Warzocha SJ, wikariusz biskupi ds. zakonów.
O. Jerzy Kotowski OMI nie wyobraża sobie innej drogi w swym życiu. Decyzję o wstąpieniu do zakonu podjął 13 lat temu i pracował m. in. na misji na Białorusi. – Zostałem pociągnięty przez Chrystusa i Maryję. Życie radami ewangelicznymi jest pasją, która daje moc do życia i działania – mówił o. Jerzy.
Za: Piotr Piotrowski, gdansk.gosc.pl
Archidiecezja katowicka. Tylko Bóg jest w stanie spełnić pragnienia twojego serca
Osoby życia konsekrowanego spotkały się w katowickiej katedrze na wspólnej Eucharystii.
W katowickiej Archikatedrze Chrystusa Króla w Święto Ofiarowania Pańskiego, które jest także Dniem Życia Konsekrowanego modliły się wspólnie osoby konsekrowane. Wśród nich byli także reprezentanci instytutów świeckich oraz wdowy i dziewice konsekrowane.
– Tylko Bóg jest w stanie spełnić pragnienia twojego serca – powiedział do zgromadzonych w katedrze bp Adam Wodarczyk, który podczas Eucharystii wygłosił homilię. W ten sposób nawiązał do postawy Symeona, który każdy swój dzień przeżywał w oczekiwaniu, z tęsknotą na przyjście Pana.
Duchowny poprosił także zebranych o to, by przypomnieli sobie moment, w którym zaczęli rozważać myśl o powołaniu. Pytał o moment, w którym pojawiła się pierwsza myśl o pójściu za Chrystusem, by „żyć w oblubieńczej miłości z Chrystusem, aby całkowicie Jemu się oddać w życiu według rad ewangelicznych ubóstwa, czystości i posłuszeństwa”.
Pomocniczy biskup archidiecezji katowickiej podkreślił, że „takie wspomnienie jest potrzebne”. Zauważył, że „wtedy rośnie w nas wdzięczność Bogu”.
Eucharystii w katowickiej katedrze przewodniczył bp Marek Szkudło. Wraz z nim oraz bp. Włodarczykiem w koncelebrze znaleźli się kapłani ze zgromadzeń zakonnych posługujących na terenie archidiecezji katowickiej.
Przed Mszą św. osoby życia konsekrowanego uczestniczyły w nabożeństwie wraz z konferencją ks. Krzysztofa Homy SJ. Całość spotkania zakończyło świętowanie w auli śląskiego seminarium.
Światowy Dzień Życia Konsekrowanego ustanowił papież Jan Paweł II w 1997 stwarzając w ten sposób okazję do głębszej refleksji w Kościele powszechnym nad darem życia według rad ewangelicznych.
Archidiecezja warmińska
W konkatedrze św. Jakuba w Olsztynie miała miejsce uroczysta Msza św. w święto Ofiarowania Pańskiego.
– Słowa, które dziś słyszymy w Ewangelii o tym, że Pan Jezus jest światłością świata, wiążą się z głęboką tradycją praktykowaną w Polsce. W święto Matki Bożej Gromnicznej przynosimy do kościoła zapalone świece, by przypomnieć sobie tę prawdę, że jako chrześcijanie nosimy w sobie tę światłość Chrystusa i też mamy być światłością dla świata. To nie jest nasza światłość, ale Chrystusowa, którą mają ci, którzy Chrystusa przyjmują. To również przypomnienie tej prawdy, że światło nie pozwala nam błądzić, ale iść drogami światłości, czyli tymi drogami, które wskazuje nam Chrystus w swojej nauce – tłumaczy abp Józef Górzyński, który przewodniczył liturgii.
Od 1997 roku 2 lutego przypada ustanowiony przez papieża Jana Pawła II Światowy Dzień Życia Konsekrowanego. W archidiecezji warmińskiej pracuje 240 sióstr zakonnych oraz 103 księży zakonnych. Działa 40 domów żeńskich (w tym dwa kontemplacyjne) oraz 10 męskich. – To czas, kiedy świętujemy, dziękujemy Bogu za życie konsekrowane, za te osoby, które służą Bogu, ale dość mocno w ukryciu. Te osoby pokazują nam głęboki sens życia chrześcijańskiego, pokazuję głębokie wartości, a przez świadectwo swojego życia również nas przybliżają do Pana Boga. Ludzie potrzebują świadków, a takimi są osoby konsekrowane – mówi ks. Paweł Kozicki, referent ds. życia konsekrowanego w archidiecezji warmińskiej.
– Dziękujemy dziś Bogu za szczególny przywilej wybrania i powołania. Chcemy dziś podjąć na nowo postanowienie nieustannej pracy duchowej nad tym, by każdego dnia stawać się podobnym do Mistrza i Oblubieńca – mówi s. Teresa Kalska CST.
Za: archwarmia.pl
Diecezja bydgoska
„Jak to się dzieje, że Europa, która była katolicką i miejmy nadzieję, że jest nią do tej pory, funduje sobie marksistowskie, ateistyczne, zsekularyzowane rządy, które wprowadzają na siłę obcą kulturze chrześcijańskiej moralność – antyrozumną, irracjonalną. Skąd to się bierze? – pytał podczas Mszy św. z okazji Światowego Dnia Życia Konsekrowanego biskup ordynariusz Jan Tyrawa.
Na początku homilii bp Jan Tyrawa odniósł się do zjawiska pentekostalizacji duszpasterstwa i Kościoła w Polsce (pentecostes – Zesłanie Ducha Świętego). Zauważył, że wszystkie współczesne ruchy, które rodzą się na naszych oczach, mówią dużo o Duchu Świętym, który przychodzi, działa w Kościele – ale działa bezpośrednio – spada na człowieka jak wodospad z kilkuset metrów. Bez żadnego kontekstu i odniesienia do tradycji. – Tak, jak gdyby Duch Święty w podobny sposób nie działał w I , V lub X wieku Kościoła. Jakby nie działał i nie zostawił śladu tego działania, do którego to śladu powinniśmy się odwoływać i czerpać to wszystko, co Kościół przez Ducha Świętego powiedział, czego nauczał – mówił.
Modlitwa w święto Ofiarowania Pańskiego była dziękczynieniem za wszystkich, którzy na co dzień swoje życie poświęcają Bogu. Na terenie diecezji bydgoskiej działa trzynaście zakonów żeńskich i osiem męskich. – Zakony i zgromadzenia pojawiły się z pewnością jako pewien dar dla Kościoła. Także w ciągu dziejów wielokrotnie atakowano życie konsekrowane. Gdyby jednak go nie było, utracilibyśmy kawał płuca. Istnieje pewna obawa, lęk o stan powołań. Jednak trzeba nam pamiętać, że powołania daje Pan Bóg i to jest Jego odpowiedź na czasy, w których żyjemy – zakończył diecezjalny referent ds. sióstr zakonnych ks. Wenancjusz Zmuda.
Tekst i zdjęcia: MJ/KAI
Diecezja drohiczyńska
Święto Ofiarowania Pańskiego jest jednocześnie Dniem Życia Konsekrowanego. Z tej okazji do Drohiczyna 2 lutego 2019 r. przyjechali członkowie zgromadzeń zakonnych pracujących na terenie diecezji drohiczyńskiej, aby w kościele katedralnym uczestniczyć w Eucharystii celebrowanej przez ks. bpa Tadeusza Pikusa.
Przybyłych gości powitał wikariusz generalny ks. prał. Tadeusz Syczewski. Przypomniał historię oraz znaczenie święta Ofiarowania Pańskiego. Jak zauważył w tradycji polskiej jest ono nazywana świętem Matki Bożej Gromnicznej.
Homilię wygłosił o. Szczepan Dzyr OFMCap. – przełożony wspólnoty Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów w Serpelicach. Nawiązując do święta Ofiarowana Pańskiego stwierdził, że każdy chrześcijanin poprzez sakrament chrztu ofiarowany jest Bogu na własność. Istnieje jednak szczególna droga zapraszająca do większej zażyłości z Jezusem. Kaznodzieja ukazał drogę rad ewangelicznych: posłuszeństwa, ubóstwa i czystości, jako drogę samego Chrystusa, która prowadzi do świętości. Wskazał zadania, jakie we wspólnocie pełnią osoby życia konsekrowanego. Jednym z nich jest modlitwa. Przypominał słowa św. Faustyny, do której Chrystus powiedział, że świat istnieje dzięki duszom wybranym, dzięki tym, którzy za ten świat się modlą, wypraszając potrzebne łaski, ale też pokutują za wszelkie grzechy. Zachęcał do odkrywania na nowo darów i charyzmatu założycieli zgromadzeń zakonnych.
Po homilii nastąpił wymowny moment odnowienia przyrzeczeń zakonnych.
Kolejna część spotkania miała miejsce na auli seminaryjnej. Ubogacił ją występ Chóru Kameralnego KOE z Sokołowa Podlaskiego. Słowa podziękowań i życzeń osobom życia konsekrowanego złożyli przedstawiciele rodzin. Zostały wymienione wszystkie zakony i zgromadzenia posługujące w diecezji. W dowód wdzięczności dzieci wręczyły pamiątkowe lampiony. Spotkanie zakończyła wspólna agapa.
W diecezji drohiczyńskiej posługuje 13 zgromadzeń żeńskich: albertynki, benedyktynki, dominikanki, felicjanki, karmelitanki, klaryski, loretanki, misjonarki św. Rodziny, siostry Opatrzności Bożej, salezjanki, sercanki, służki, urszulanki oraz 3 zgromadzenia męskie: kapucyni, salezjanie i sercanie. Pracują na różnych płaszczyznach życia diecezjalnego, parafialnego i duszpasterskiego. W tym roku do grona osób konsekrowanych dołączyła dziewica konsekrowana.
Dzień Życia Konsekrowanego jest szczególną okazją do wyrażenia wdzięczności za obecność i pracę ojców, braci i sióstr zakonnych oraz do modlitwy o dar nowych powołań do służby Chrystusowi.
ks. Marcin Gołębiewski
Za: drohiczynska.pl
Diecezja elbląska
Kazanie biskupa elbląskiego w Święto Ofiarowania Pańskiego – Dzień Życia Konsekrowanego
Drodzy Siostry i Bracia, uczestniczący we Mszy św. w święto Ofiarowania Pańskiego,
Drodzy Siostry i Bracia, należący do stanu życia konsekrowanego w Kościele: w formie wspólnotowej [w zakonach, zgromadzeniach, stowarzyszeniach, instytutach], lub w formach indywidualnych – odradzających się w Kościele [dziewic konsekrowanych, wdów błogosławionych oraz pustelnic],
Maryja i Józef przyszli z mającym 40 dni dzieckiem, z Jezusem, do świątyni w Jerozolimie, aby wypełnić obrzędy religijne i prawo Mojżesza. Małego Jezusa, pierworodnego syna, zgodnie ze zwyczajem ofiarowano Bogu. Był to gest uznania władzy Bożej nad naszym życiem, nad życiem ludzi. Pan Bóg daje życie ludziom przy współudziale rodziców. W przypadku Jezusa było to jeszcze bardziej wyraźne. To On jest Ojcem Jezusa. Nie był nim ani szlachetny Józef, ani inny mężczyzna.
Każdy człowiek, każda osoba, należą przede wszystkim do Boga, o wiele bardziej aniżeli do ludzi i do świata. Każdy człowiek jest bowiem mikrokosmosem, światem w sobie, kimś niepowtarzalnym. Kimś, kogo Pan Bóg powołuje do istnienia, komu pozwala zaistnieć, pomimo rozmaitych trudności, nieraz złych medycznych rokowań, obciążeń i wad genetycznych lub nabytych w łonie matki.
*
Jezus w czterdziestym dniu życia został przedstawiony symbolicznie Najwyższemu, ofiarowany Mu. Dziecko jest bowiem dobrem, które należy do rodziny, do określonego narodu, czy państwa [jako obywatel], ale przede wszystkim należy do Boga Stwórcy.
Życie konsekrowane stanowi charyzmatyczny wymiaru Kościoła. Jest darem dla Kościoła i świata. Wiąże się również z osobistym powołaniem, wezwaniem Bożym, a nieraz nawet z wyraźnym przynagleniem.
Charyzmat założycieli został w zgromadzeniach osznurowany prawem wspólnoty [konstytucje, statuty, zwyczajniki itp.]. Wymaga tego natura życia społecznego, ład wewnętrzny wspólnoty. Trzeba jednak zastanowić się: jak ma się charyzmat do ustanawianego przez społeczność prawa. Czy prawo to, jest jeszcze aktualne, czy zwyczaje nie stały się martwymi, a przede wszystkim jaka jest hierarchia praw we wspólnocie i czy jest respektowana?
Stolica Apostolska, a także Kościoły partykularne zdają sobie sprawę z wartości życia konsekrowanego i z dobrodziejstwa, jakim jest obecność konsekrowanych. Chodzi tu o pielęgnowanie przez konsekrowane i konsekrowanych modlitwy, o naturalne szkoły czy ogniska modlitwy, odpowiadające konkretnemu charyzmatowi. Chodzi również o działalność misyjną konsekrowanych, charytatywną, opiekuńczą, wychowawczą i edukacyjną.
Dziś życie konsekrowane, tak jak i stan kapłański, doświadcza pewnego kryzysu. Przestaje być ruchem masowym, a staje się bardziej elitarnym. Różne są przyczyny tego stanu rzeczy. Nie trzeba jednak płakać za przeszłością i narzekać na teraźniejszość. Trzeba podjąć wezwanie współczesności i rozeznawać, co jest zamysłem Bożym na obecną chwilę, co należy do nas, co winniśmy dać z siebie ludowi Bożemu.
Uroczystość Ofiarowania Pańskiego w naszej tradycji ludowej nosi nazwę święta Matki Bożej Gromnicznej. Pobłogosławione w tym dniu świece stawiano w oknach w czasie burzy, oraz dawano w ręce umierającym, gdy gasło światło ich życia na ziemi.
Starzec Symeon nazwał kiedyś Jezusa światłem dla Izraela i pogan tj. dla wszystkich narodów. Rzeczywiście Jezus Chrystus jest światłem naszego życia.
Diecezja ełcka
„Najgłębszy sens każdego człowieka polega na ofiarowaniu wszystkiego Bogu” – mówił ks. prał. dr Stanisław Jóźwiak, opiekun duchowy osób życia konsekrowanego, podczas Mszy św. w sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej w Ełku. W pierwszą sobotę lutego, do katedry ełckiej z racji obchodzonego Dnia Życia Konsekrowanego przybyli przedstawiciele zgromadzeń zakonnych i instytutów życia konsekrowanego oraz wdowy i dziewice konsekrowane.
Wprowadzeniem do wspólnotowego świętowania była wspólna Eucharystia, której przewodniczył ks. kan. Marcin Maczan, wikariusz generalny diecezji ełckiej. Natomiast homilię wygłosił ks. prał. Stanisław Jóźwiak. Kierując słowo do zgromadzonych, kapłan wskazał na Świętą Rodzinę, jako wzorzec życia w pełni darem ośmiu błogosławieństw. „Dla życia duchowego najbardziej kluczowe jest błogosławieństwo ubóstwa” – mówił kaznodzieja. Podkreślał, że Pan Bóg wchodzi we wszystkie wymiary naszego życia.
Ojciec duchowny przypomniał również, że ubóstwo daje wolność serca. „W praktyce to może oznaczać, że możesz posiadać bardzo wiele, ale w tobie jest zgoda by to utracić. Badaj swoje serce” – zachęcał kapłan.
Na zakończenie ks. Jóźwiak zauważył: „Adoracja i współczucie to są owoce, które rodzą się z kontemplacji Jezusa ubogiego”.
Składając życzenia kapłan mówił: „Trudno nie być wzruszonym, patrząc na was, którzy zostawiając wszystko, całkowicie powierzyliście się Jezusowi. Trudno nie być wzruszonym tym, jak to życie jest piękne, jak jest cenne, a jednocześnie trudno nie współczuć waszym troskom, cierpieniom, trudom, często niezrozumieniu, osamotnieniu. Ale to wasze życie, właśnie takie, jest niezbędne dla Kościoła i świata.
Podczas Eucharystii osoby życia konsekrowanego dokonały odnowienia swoich ślubów. Przy tej okazji ks. Piotr Walczak CRL, zachęcał osoby życia konsekrowanego, aby swoje przyrzeczenia odnawiały za każdym razem, kiedy otrzymują rozgrzeszenie, „kiedy na nowo jesteśmy uświęceni przez Boga. Im częściej w życiu sprawdzają się słowa psalmisty: „wieczorem, rano i w południe narzekam i jęczę…” (Ps 55, 18), tym trzeba gorliwiej wracać do tych momentów, kiedy wiedzieliśmy dobrze, że jesteśmy w świętym Kościele, najdoskonalszej wspólnocie na ziemi, kiedy chcieliśmy ofiarowywać się tak jak Chrystus dla innych”- mówił ks. Walczak CRL.
Wikariusz Generalny przekazał pozdrowienia i dar modlitwy od bp. Jerzego Mazura, który obecnie wizytuje placówki misyjne w Papui Nowej Gwinei.
Świętowanie zakończyła wspólna agapa w domu biskupim. Na terenie diecezji ełckiej realizuje swoje powołanie 5 zgromadzeń zakonnych męskich oraz 14 zgromadzeń żeńskich.
Za: diecezjaelk.pl
Diecezja kielecka. Oddani Chrystusowi i Ewangelii
„Służba Ewangelii rodzi się zawsze z doświadczenia radości i płynie z osobistego i radosnego ofiarowania się Bogu” – mówił w homilii bp Andrzej Kaleta podczas Mszy św. w Święto Ofiarowania Pańskiego.
2 lutego Kościół obchodzi również Światowy Dzień Życia Konsekrowanego. Podczas Najświętszej Ofiary sprawowanej przez bp. Andrzeja Kaletę w Bazylice Katedralnej w Kielcach modliły się osoby życia konsekrowanego. Bp Kaleta zwrócił uwagę na postać Symeona i prorokini Anny. – „Byli oni świadkami ofiarowania Jezusa w Świątyni Jerozolimskiej i aż do tej chwili oczekiwali na wypełnienie się obietnicy dotyczącej przyjścia na świat Mesjasza. Ich życie nosiło znamiona tajemnicy, która wypełniła się kiedy rodzice przynieśli Jezusa w czterdziestym dniu po narodzeniu, aby Go ofiarować Panu Bogu. Trzeba powiedzieć, że w tym wypadku Symeon i Anna byli również wyrazicielami oczekiwań całego narodu izraelskiego. Razem z nimi zanosimy modlitwę do Pana, który jest źródłem wszelkiego powołania i prosimy, aby wzbudził w sercach młodych ludzi pragnienie całkowitego oddania się sprawie Chrystusa i Ewangelii”.
Hierarcha przypomniał także o wielkim znaczeniu i roli osób życia konsekrowanego w działalności Kościoła, ale także o wartości ofiarowania się Panu Bogu. – „Przeżywana dziś tajemnica uświadamia nam potrzebę codziennego ponawiania aktu ofiarowania siebie na służbę Bogu i ludziom. To ofiarowanie ma dokonywać się w warunkach naszej szarej codzienności. To właśnie nie gdzie indziej, tylko w szarej codzienności musimy odnajdywać Pana, żeby na nowo mu się oddawać, powierzać i ofiarować” – tłumaczył bp Kaleta.
W trakcie liturgii osoby życia konsekrowanego odnowiły swoje przyrzeczenia wobec wszystkich wiernych zgromadzonych w kieleckiej Katedrze.
W Kościele istnieje wiele form życia konsekrowanego. Oprócz wspólnotowych, takich jak zakony, czy Instytuty Świeckie są także formy indywidualne, takie jak konsekrowane dziewice, wdowy, także wdowcy i pustelnicy.
Diecezja legnicka
– Dzień życia konsekrowanego to dzień radości z tego, że mamy tyle osób, które swoje serce, całe swoje życie ofiarują Bogu. Życzę wszystkim osobom konsekrowanym jak najwięcej radości ze swojego poświęcenia się Bogu, życzę także nowych powołań w zakonach i zgromadzeniach – powiedział biskup Stefan Cichy podczas Mszy św. w święto Ofiarowania Pańskiego.
Święto w tym roku miało wyjątkową oprawę. Podczas Mszy św. w katedrze legnickiej swoje życie pustelnicze rozpoczęła pani Anna Markowska, wcześniej wdowa konsekrowana. To pierwsza w diecezji i w regionie świecka pustelnica.
Na obchody Dnia Życia Konsekrowanego do legnickiej katedry przybyły siostry zakonne, bracia i ojcowie pracujący w diecezji legnickiej. Ponadto świeckie osoby konsekrowane, przełożeni seminarium i klerycy oraz wierni, w tym znajomi i przyjaciele p. Anny.
Po homilii przedstawiciele osób konsekrowanych odnowili śluby zakonne: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Ksiądz Biskup udzielił też specjalnego błogosławieństwa p. Annie, która od tego momentu oficjalnie rozpoczęła swoje życie pustelnicze.
Anna Markowska, pierwsza pustelnica, pochodzi z Wrocławia. Jest mamą dorosłego syna. Przez wiele lat pracowała w przedszkolach, w handlu, była pracownikiem biurowym. Swoje życie religijne pogłębiała we wspólnotach działających przy parafii św. Anny we Wrocławiu. Tam też formował się jej syn. Po śmierci męża zdecydowała się wejść na drogę życia konsekrowanego, jako wdowa konsekrowana. Życia pustelniczego doświadczyła odwiedzając mniszki kamedułki, u których spędziła kilka miesięcy. Po przygotowaniu duchowym i po odbyciu studium życia duchowego zdecydowała się na życie, jako pustelnica. P. Anna od kilku lat mieszka w małej wiosce pod Jelenią Górą, gdzie ma dom, który teraz stał się jej pustelnią. Zgodę na rozpoczęcie takiej formy życia wydał biskup legnicki Zbigniew Kiernikowski. W święto Ofiarowania Pańskiego błogosławieństwa pustelnicy udzielił bp Stefan Cichy.
W diecezji legnickiej posługuje obecnie 15 zgromadzeń żeńskich i 5 zgromadzeń męskich. Wśród nich są siostry benedyktynki i klaryski prowadzące życie kontemplacyjne. Ponadto są świeckie osoby konsekrowane, w tym jedna pustelnica.
Diecezja łowicka
W dniu dzisiejszym w święto Ofiarowania Pańskiego przypada również Światowy Dzień Życia Konsekrowanego.
Do serca diecezji łowickiej przyjechali ojcowie, bracia zakonni, siostry zakonne, również bezhabitowe, z różnych zgromadzeń, pustelnik ks. Leszek Niewiadomski, oraz wdowy konsekrowane. Wszystkich zgromadziła Eucharystia pod przewodnictwem Biskupa Łowickiego Andrzeja F. Dziuby. Przy ołtarzu byli również obecni biskup Wojciech Osial, oraz biskup Józef Zawitkowski. Podczas Mszy Św. osoby konsekrowane odnowiły swoje śluby i przyrzeczenia ubóstwa, czystości i posłuszeństwa.
Tekst i zdjęcia Janusz Szwarocki
Diecezja pelpińska
Biskup Pelpliński Ryszard Kasyna 2 lutego przewodniczył w bazylice katedralnej w Pelplinie uroczystej liturgii z okazji Święta Ofiarowania Pańskiego.
Ponieważ jest to jednocześnie Światowy Dzień Życia Konsekrowanego, do stolicy diecezji przybyły siostry zakonne, ojcowie i bracia zakonni, wdowy i dziewice konsekrowane oraz członkowie świeckich instytutów życia konsekrowanego.
„Bóg stał się na nowo właścicielem waszej największej miłości”, powiedział biskup pelpliński Ryszard Kasyna podczas Mszy św. w Pelplinie sprawowanej 2 lutego z okazji Dnia Życia Konsekrowanego.
Do bazyliki katedralnej przybyły siostry zakonne, ojcowie i bracia zakonni, wdowy i dziewice konsekrowane oraz członkowie świeckich instytutów życia konsekrowanego.
W homilii biskup diecezjalny zwrócił się do osób konsekrowanych: „przynieśliście dzisiaj do ołtarza wszystkie dary otrzymane od Boga Ojca, aby Mu je ofiarować”.
Mówiąc o przeżywanym dniu osób konsekrowanych, bp Kasyna podkreślił, że ponowne ofiarowanie się Bogu ma służyć, by „raz jeszcze Jego stało się wasze życie, Jego wasze zdolności, wasze zaangażowanie, Jego też stał się wasz czas”. „Bóg stał się na nowo właścicielem waszej największej miłości, która przewyższa miłość do rodziców, umiłowanie świata czy nawet wybranej osoby”, dodał hierarcha.
Kaznodzieja nawiązał również do habitu noszonego przez osoby zakonne. Wskazał, że ma on symbolizować życie świadczące o Bogu. „Habit budzi różne reakcje”, mówił biskup, dodając, że niekiedy wywołuje on życzliwość a niekiedy „niechęć do Kościoła, do Chrystusa, czy też docinki i ataki”.
Biskup pelpliński wskazał dalej, że nie tyle habitem trzeba świadczyć o Chrystusie, ale „przede wszystkim czynem, życiem i sercem swoim, troską o drugiego człowieka, o biednych, o doświadczonych życiem”.
W końcowej części homilii bp Kasyna sformułował modlitwę o odnowę życia i „wzmocnienie charyzmatu, poprzez który trzeba unieść każdy ciężar nałożony poprzez służbę Bogu i innym ludziom”.
Po homilii osoby konsekrowane odnowiły swoje zawierzenie Bogu.
Za: radioglos.pl
Diecezja płocka
Biskup Płocki Piotr Libera przewodniczył Eucharystii w święto Ofiarowania Pańskiego a zarazem Dzień Życia Konsekrowanego. Uczestniczyły w niej siostry i bracia zakonni oraz wdowy i dziewice konsekrowane. Homilię wygłosił kapucyn o. Grzegorz Filipiuk z Zakroczymia: – Konsekracji zakonnej nie może zastąpić światowość zakonna – podkreślił w bazylice katedralnej płockiej.
Na początku Eucharystii bp Piotr Libera przypomniał, że Pan Jezus po 40 dniach od swojego narodzenia został przedstawiony w świątyni, by spotkać się ze swym ludem. Symeon i Anna w świątyni jerozolimskiej poznali w nim Chrystusa i z radością wyznali wiarę w Niego: – My też dążymy do spotkania z Chrystusem przy łamaniu chleba, a kiedyś spotkamy się z Nim, gdy przyjedzie w chwale – zaakcentował Pasterz Kościoła płockiego.
Podczas Eucharystii homilię wygłosił o. Grzegorz Filipiuk OFM Cap. z klasztoru w Zakroczymiu. Powiedział w niej, że osoby konsekrowane pełnią misję niesienia światu światła Chrystusa. Nie można spowodować, aby to światło zgasło, dlatego trzeba przede wszystkim starać się o to wewnątrz wspólnot zakonnych.
– U nas też jest zagrożenie światowością. Kiedyś żeby zakonników unicestwić, prześladowano ich w różny sposób, ale dziś atak idzie od środka, to złamanie klauzury w sensie duchowym. Skracamy czas modlitwy, milczenia i medytacji. Wkrada się powierzchowność. Szatan działa przez telefony i internet. Tymczasem Pan „musi” być obecny w naszym życiu i to jest jedyne „musi”, jakie nas dotyczy. Jesteśmy własnością Boga – podkreślił kaznodzieja.
Kapucyn zaznaczył też, że należy uważnie słuchać tego, co papież Franciszek mówi o ubóstwie, bo „Kościół ubogi, to Kościół, który widzi Boga”. Chrystus i Jego Ewangelia zapraszają do radykalizmu, odrzucają pychę czy próżność tego świata. W innym razie „zamiast konsekracji zakonnej będzie światowość zakonna”. Konsekracja, to bycie dedykowanym Bogu, dla Niego się żyje i On ma prawo do człowieka konsekrowanego.
W czasie Eucharystii przedstawiciele zgromadzeń zakonnych uroczyście odnowili śluby zakonne. Ponadto, zgodnie z tradycją, odbył się obrzęd pobłogosławienia świec gromnicznych, a potem wspólna procesja. Zebrana taca przeznaczona zostanie na potrzeby zakonów klauzurowych.
Po Eucharystii jej uczestnicy przeszli do Opactwa Pobenedyktyńskiego, gdzie odbyła się okolicznościowa agapa.
W diecezjalnych obchodach Dnia Życia Konsekrowanego uczestniczył ks. kan. dr Bogdan Czupryn, diecezjalny referent ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, diecezjalna referentka s. Joanna Kawczyńska ze Zgromadzenia Sióstr Służek NMP Niepokalanej oraz o. Wiesław Wiśniewski CP, diecezjalny referent ds. zakonów męskich.
Towarzyszyły im siostry i bracia z kilkunastu wspólnot zakonnych, działających w diecezji płockiej, a także wdowy i dziewice konsekrowane.
Uroczystość była transmitowana przez Katolickie Radio Diecezji Płockiej.
Diecezja radomska
Już po raz dwudziesty trzeci Kościół katolicki 2 lutego obchodził Światowy Dzień Życia Konsekrowanego. Także Kościół radomski włączył się w celebrowanie tego doniosłego wydarzenia.
W tym roku diecezjalne obchody dnia życia konsekrowanego odbyły się w wąchockim opactwie, gdzie zgromadzili się przedstawiciele wspólnot życia konsekrowanego z całej diecezji.
Uroczystość rozpoczęła się przedpołudniową modlitwą Kościoła, którą poprowadził ojciec opat Eugeniusz Augustyn. Następnie o. Kajetan Kaczorowski, podprzeor wąchockiego opactwa wygłosił konferencję do zebranych osób konsekrowanych, po której nastąpiła adoracją Najświętszego Sakramentu. Wprowadziło to wszystkich obecnych do kulminacyjnego momentu tego spotkania, jakim była wspólna Ofiara Mszy Świętej sprawowana przez kapłanów zakonnych z terenu naszej diecezji, której przewodniczył i homilię wygłosił pasterz radomski, JE ksiądz biskup Henryk Tomasik. Mówił w niej, że zakony dają wielkie ożywienie dla współczesnego świata, a misją osób konsekrowanych jest głoszenie Królestwa Bożego. Po homilii nastąpiło odnowienie ślubów zakonnych przez osoby życia konsekrowanego według własnego charyzmatu.
Po zakończonej Mszy Świętej wszyscy zgromadzili wysłuchali konferencji br. Wawrzyńca, w której wyjaśniał symbolikę liczbową w architekturze cysterskiej. Spotkanie zakończyła wspólna agapa w refektarzu klasztornym.
Diecezja sandomierska. Żyć światłem Chrystusa
W święto Ofiarowania Pańskiego obchodzono po raz 23. Dzień Życia Konsekrowanego. Spotkanie ojców, braci, sióstr zakonnych oraz świeckich osób konsekrowanych pracujących w Diecezji Sandomierskiej odbyło się w kościele pw. Trójcy Przenajświętszej w Rudniku nad Sanem.
Rozpoczęła je Koronka do Bożego Miłosierdzia oraz Nieszpory. Mszy świętej przewodniczył bp Krzysztof Nitkiewicz a wraz z nim Eucharystię koncelebrowali: ks. Leon Siwecki, wikariusz biskupi ds. Instytutów Życia Konsekrowanego, ojcowie zakonni oraz księża z dekanatu rudnickiego.
Liturgia rozpoczęła się obrzędem poświęcenia świec, będących znakiem całkowitego poświęcenia Bogu.
Podczas homilii ks. Józef Sałek, proboszcz parafii Rudnik-Stróża, podkreślił, że powołanie zakonne to wyróżnienie, ale i zadanie do bycia pierwszym wśród idących drogą Ewangelii. Mówiąc o współczesnych trudnościach w realizacji powołania wskazał także na benedyktyńską radę-lekarstwo. – Oraz et labora – módl się i pracuj – a ład i pokój zamieszka w twym sercu, choćby miecze boleści tkwiły w nim głęboko. Ten lek uświęcony przez wieki, jak srebra rodowe, musimy dziś postawić na świeczniku, wysoko, by wskazywały kierunek błądzącemu światu – mówił kaznodzieja. Przywołał także przykład Sługi Bożego ks. Stanisława Sudoła, który w całym swoim kapłańskim życiu realizował to hasło, jako swój program duszpasterski i drogę do nieba. – I my, podobnie jak ks. Stanisław Sudoł, kandydat na ołtarze, w świecie pełnym akcji, działania, zagubień i poraniem, bądźmy świadkami modlitwy i pracy. Tego światu dziś trzeba i to dać możemy, bez wielkich środków. Dając serce, dajemy całych siebie, a takiego właśnie dawce miłuje Bóg i ludzie – podkreślał kaznodzieja.
Po homilii osoby konsekrowane odnowiły swoje śluby oraz przyrzeczenia zakonne i na ręce biskupa złożyły zapalone świece – znak swojego oddania Bogu i gotowości służenia wspólnocie Kościoła.
– Tegoroczne miejsce naszego spotkania, Rudnik nad Sanem, słynie z wyrobów wikliniarskich. Sztuka ich wyplatania polega na umiejętnym połączeniu gałązek mających różne wymiary i kolory. Wychodzą wówczas prawdziwe arcydzieła. Podobnie jest z osobami konsekrowanymi, duchowieństwem i świeckimi, którzy tworzą razem jeden Kościół partykularny. Mamy splatać się ze sobą niczym wiklinowe gałązki przez modlitwę, apostolat oraz inne działania, podejmowane z natchnienia Ducha św. i zgodnie z własnym charyzmatem. Owocem tego będzie rzeczywista wspólnota, a razem możemy zrobić naprawdę wiele – mówił bp Nitkiewicz na zakończenie liturgii. Po Eucharystii kontynuowano wspólne świętowanie podczas agapy zorganizowanej w ośrodku Caritasu.
W Diecezji Sandomierskiej posługuje 9 męskich zgromadzeń zakonnych, prowadząc dwanaście domów, w których pracuje blisko osiemdziesięciu zakonników. Na terenie diecezji jest dużo więcej sióstr zakonnych: 21 żeńskich zgromadzeń zakonnych prowadzi 48 domów, gdzie swoje powołanie realizuje blisko czterysta sióstr zakonnych. Na terenie diecezji swoje powołanie realizuje także trzy dziewice oraz jedna wdowa konsekrowana.
Diecezja siedlecka
2 lutego, w Święto Ofiarowania Pańskiego, Kościół obchodzi Światowy Dzień Życia Konsekrowanego. Z tej okazji w siedleckiej katedrze o godz. 12.00 odprawiono Mszę św. pod przewodnictwem biskupa Kazimierza Gurdy. W głównych uroczystościach uczestniczyli przedstawiciele zgromadzeń zakonnych z Diecezji Siedleckiej, osoby życia konsekrowanego, nowicjuszki, nowicjusze i klerycy Wyższego Seminarium Duchownego w Siedlcach.
Przed Mszą św. w katedrze, o. dr Sebastian Wiśniewski OMI przewodniczył konferencji ascetycznej. Po niej miała miejsce adoracja Najświętszego Sakramentu wraz z modlitwą różańcową. Ostatnim punktem przed Eucharystią było przedstawienie Instytutów Życia Konsekrowanego, Stowarzyszeń Życia Apostolskiego i Indywidualnych Form Życia Konsekrowanego z Diecezji Siedleckiej.
W homilii biskup siedlecki dziękował za osoby życia konsekrowanego, które na wzór Jezusa, oddały swoje życie Ojcu Niebieskiemu. – Oddały swe życie ze wszelkimi konsekwencjami tej decyzji. Powiedziały razem z Jezusem, by Ojciec Niebieski decydował o ich życiu i żeby spełniał się Boży plan w stosunku do nich – zaznaczył biskup.
Ordynariusz Siedlecki podkreślił też, że każdy według swojego stanu (wierni świeccy i osoby życia konsekrowanego) należy do Jezusa. – On jest dla nas wszystkim. Jemu oddajemy i podporządkowujemy nasze życie, wypełniamy jego świętą wolę. To oddanie się razem z Jezusem naszemu Ojcu, sprawia że jesteśmy otwarci na relacje z innymi. Pragniemy im służyć, być dla nich. W życiu konsekrowanym tak właśnie jest. Siostry i bracia przede wszystkim posługują innym – podkreślił biskup Kazimierz Gurda.
Podczas Eucharystii osoby konsekrowane dziękowały Bogu za dar życia konsekrowanego i odnowiły swoje śluby.
Diecezjalny Dzień Życia Konsekrowanego zakończyła agapa w bursie św. Stanisława Kostki.
Za: podlasie24.pl
Diecezja sosnowiecka
Chociaż Dzień Życia Konsekrowanego obchodzony jest w przypadające 2 lutego święto Ofiarowania Pańskiego, zakonnice i zakonnicy ze zgromadzeń posługujących w naszej diecezji na wspólnej modlitwie i agapie spotkali się już 26 stycznia. Spotkanie odbyło się w klasztorze sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus z udziałem Księdza Biskupa Grzegorza Kaszaka i przedstawicieli rodzin zakonnych: karmelitanek, pasjonistek, honoratek, kanoniczek, służebniczek, zmartwychwstańców, salezjanów, pallotynów, sercanów, oblatów, kamilianów i franciszkanów, a także dziewic i wdów konsekrowanych.
W homilii Biskup podkreślał rolę wspólnoty w trudnach momentach i życiowych kryzysach, które przychodzą także w pracy duszpasterskiej. “Chwile poświęcone człowiekowi, który zmaga się z problemami i trudnościami są nie tylko bardzo potrzebne, ale wręcz zbawienne” – mówił.
Po homilii wszyscy zgromadzeni odnowili swoje przyrzeczenia i ślubowania.
Diecezja tarnowska
„Mamy być tymi, którzy w podzielonym i poranionym świecie, zdolni są pojednać człowieka z Bogiem i drugim człowiekiem” – powiedział biskup tarnowski Andrzej Jeż podczas obchodów Dnia Życia Konsekrowanego. 2 lutego w tarnowskiej bazylice katedralnej modlili się ojcowie, bracia, siostry zakonne, wdowy i dziewice konsekrowane. Odnowili oni także śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa.
W homilii bp Jeż mówił, że zadaniem osób powołanych do kapłaństwa i życia zakonnego, jest dawanie świadectwa o miłości Jezusa, o mocy Jego przebaczenia, o zbawieniu, które staje się udziałem każdego człowieka. Podkreślił też, że człowiek szczęśliwy w Bogu nie zadowala się życiem przeciętnym, utorowanym przez wygodne schematy, lecz „płonie pragnieniem coraz głębszego zakorzenienia się w Bogu, a także dzielenia się swoją radością z innymi”.
Ordynariusz diecezji tarnowskiej wskazywał, że powołania zawsze będą miały podwójny wymiar: korzenie w ziemi i serca w niebie.
„Nie możemy o tym zapominać. Kiedy brakuje jednego z tych dwóch, zaczyna się dziać coś złego; nasze życie zaczyna się stopniowo wyjaławiać, jak drzewo, które gdy nie ma korzeni lub dopływu energii słońca, usycha. Mamy świadomość, iż nosimy w sobie ludzkie słabości i ograniczenia. I z tego powodu nasze serca muszą być zanurzone w niebie. Wtedy, pomimo naszych ludzkich słabości, nie zgaśnie w naszych oczach blask prawdziwego szczęścia, które zarazem przemienia wszystko wokół” – dodał.
Biskup mówił też, że mnóstwo jest zakonnic i kapłanów oddanych swojej posłudze w stu procentach, ale nie robią wokół siebie szumu, po prostu pracują, nie przypisując sobie żadnego znaczenia. „Uprawiają codzienną teologię życia konsekrowanego, żyjąc nim, modląc się w nim. I chociaż nie zostają zauważeni i docenieni w kategoriach uznania, jakimi kieruje się ten świat, to jednak bardzo konsekwentnie i gruntownie przemieniają jego oblicze” – powiedział bp Jeż.
– To dla nas ważny dzień – mówi józefitka siostra Zachariasza Kalinowska. „Dla mnie to święto radości. Bardzo dziękuję św. Janowi Pawłowi II, że wprowadził to święto, aby podkreślić dar życia konsekrowanego w Kościele. To święto przypomina nam, że każdy z nas jest darem dla Boga i Kościoła” – dodaje.
Z okazji Dnia Życia Konsekrowanego, siostry, zakonnicy, bracia z różnych zgromadzeń przyjechali rano do Tarnowa. W auli Domu Katechetycznego przy tarnowskiej katedrze zobaczyli inscenizację przygotowaną przez młodzież katedralną „Oskar i pani Róża”. Była też konferencja formacyjna.
Zapraszamy do oglądnięcia naszej galerii zdjęć – KLIKNIJ TUTAJ, oraz filmu z homilią ks.Biskupa Andrzeja Jeża lub wysłuchania wersji audio – KLIKNIJ TUTAJ.
Diecezja warszawsko-praska
W święto Ofiarowania Pańskiego bp Romuald Kamiński przewodniczył uroczystej mszy św. w bazylice katedralnej św. Michała Archanioła i św. Floriana Męczennika. W czasie liturgii osoby poświęcone Bogu odnowiły swoje śluby i przyrzeczenia.
– Diecezja, która jest rodziną całej naszej wspólnoty przeżywa ogromnie ważny dzień. Mamy świadomość, że w tej rodzinie posiadamy wyjątkowy skarb, jakim jest każda i każdy z was – mówił bp Romuald Kamiński.
– To nie jest zwykły dzień, to jest święto spotkania Zbawiciela z Jego ludem, które dokonuje się w świątyni – dodawał.
– To dzisiejsze święto powinno przypominać współczesnym pokoleniom, żeby zweryfikowały swoje drogi. Wszędzie staramy się dotrzeć, zdobyć, obejrzeć, poznać, tylko czasu, chęci, a może bardziej świadomości brakuje nam,że pierwsze miejsce, do którego powinniśmy kierować swoje kroki, to jest właśnie świątynia – podkreślał hierarcha.
***
W przeddzień Światowego Dnia Życia Konsekrowanego w Wyższym Seminarium Duchownym Diecezji Warszawsko-Praskiej odbyło się spotkanie dla sióstr zakonnych i członkiń instytutów świeckich życia konsekrowanego. Z tej okazji uroczystej Mszy Świętej przewodniczył i homilię wygłosił bp Romuald Kamiński.
– To ofiarowanie Jezusa to nie tylko wypełnienie przepisu prawa. Ofiarowanie miało znaczenie symboliczne, został wpisany w perspektywę zbawienia człowieka, która dokona się przez Jezusa Chrystusa – mówił ks.prof. dr hab. Krzysztof Warchałowski, rektor Wyższego Seminarium Duchownego DW -P.
To naprawdę było dużo wydarzenie, kiedy proboszcz miał takie zaufanie w stosunku do młodzieży, która chciała rozwiązać swój dylemat. Ten proboszcz był obecny na wszystkich etapach realizacji tego powołania; od zawiezienia kandydatki, poprzez uczestnictwo we wszystkich formach składanych ślubów, przeżywanych jubileuszy. Te kilkadziesiąt powołań właśnie zrodziło się dlatego, że ta osoba rozumiała co to jest życie konsekrowane – mówił bp Romuald Kamiński, przywołując historię z jednej z parafii.
Za: diecezja.waw.pl
Diecezja zamojsko-lubaczowska. Nie lękaj się!
Czego się boisz przed Bogiem? Daj Mu twoje wszystko, za Jego wszystko – apelował do osób konsekrowanych bp Marian Rojek, podczas diecezjalnych obchodów Dnia Życia Konsekrowanego.
Odbyły się one w Bazylice św. Antoniego w Radecznicy. Rozpoczęła je Msza św. Po Eucharystii nastąpiło wystawienie Najświętszego Sakramentu oraz m.in. modlitwa różańcowa w intencji powołań do życia konsekrowanego.
Być szczęśliwym, to po pierwsze dla was znaczy okazać się osobą powołaną, mającą ważne znaczenie dla kogoś drugiego, dla wspólnoty, dla Kościoła, dla świata – zwrócił uwagę w kazaniu bp Marian Rojek.
Przypomnijmy, że w kościołach całej diecezji podczas Dnia Życia Konsekrowanego zbierane są do puszek ofiary na zakony kontemplacyjne, które funkcjonują na naszym terenie.
Za: Joanna Mazurek, www.radiozamosc.pl
Diecezja zielonogórsko-gorzowska
Na obchodach XXIII Światowego Dnia Życia Konsekrowanego za dar powołania dziękowały siostry, dziewice, wdowy wspólnie z ojcami i braćmi zakonnymi, za wstawiennictwem Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej.
– W codzienności spotykamy różne kamienie będące budulcem domów, świątyń, dróg. Oprócz zwyczajnych spotykam również kamienie drogocenne i szlachetne. W bazylice rokitniańskiej zgromadzone są szlachetne kamienie duchowości chrześcijańskiej naszej diecezji, zachwycające nie tylko wyglądem, ale przede wszystkim postawą wiary oraz szlachetnością w służbie Bogu i bliźniemu. Kim są osoby życia konsekrowanego? – pytał bp Tadeusz Lityński.
Tym określeniem tradycja obejmuje wszystkich ludzi, którzy przez złożone śluby ofiarowują życie Bogu i poświęcają się pracy dla dobra Kościoła. Osoby, które usłyszały głos Boga i chcą naśladować Jezusa czystego, ubogiego i posłusznego. Należą do nich przedstawiciele zakonów, zgromadzeń zakonnych, członkowie stowarzyszeń życia apostolskiego, instytutów świeckich, a także prowadzące indywidualny tryb życia dziewice i wdowy konsekrowane.
Aktualnie w Polsce żyje 18 tys. sióstr zakonnych i 12 tys. zakonników, 1300 mniszek, ok. 1000 konsekrowanych dziewic i wdów. W służbę Kościołowi diecezji zielonogórsko-gorzowskiej są zaangażowane 184 siostry, 6 dziewic, 3 wdowy konsekrowane oraz 100 ojców i braci zakonnych.
Dziękując za zaangażowanie osób konsekrowanych w działalność duszpasterską diecezji ordynariusz podkreślił wagę modlitwy i kontemplacji.
– Modlitwa jest polem ewangelizacji, która zawsze przynosi plon. Nawet, jeśli trzeba na owoce czekać. Może się zdarzyć, że w doczesności nie będziemy mogli się nimi ucieszyć. Modlitwa będzie przez Boga zawsze wysłuchana. Na drodze wiary młodzieży nie może zabraknąć osób życia konsekrowanego, ich modlitwy. Proszę, bądźcie pomocni młodym ludziom modlitwą, osobistym świadectwem. Dzięki temu odnajdują szansę bycia w Kościele. Tylko świętością życia możemy zaprosić na drogę wiary. Warto zapytać, czy dzisiejsze dzieła i obecność osób konsekrowanych odpowiadają woli Ducha Świętego odczytanej przez założycieli, czy coś trzeba zmienić? Należy zadać również pytanie o harmonię między życiem czynnym, a wewnętrznym. Totalne zaangażowanie w aktywność przynosi ryzyko zapomnienia o obecności Boga, źródła wszelkiego dobra. Potrzeba akcentu kontemplacyjnego i adoracyjnego w codzienności – zachęcał bp Tadeusz Lityński.
Ks. Marcin Siewruk
„Gość Zielonogórsko-Gorzowski”
Za: diecezjazg.pl
Diecezja przemyska
Święto Ofiarowania Pańskiego dla Kościoła Świętego jest przypomnieniem tego, co wydarzyło się w świątyni Jerozolimskiej – Maryja wraz z Józefem ofiarowała Dzieciątko Jezus Bogu Ojcu, a Symeon ogłosił, że nowo narodzony Syn Boży jest Światłem świata i Zbawieniem narodów. Ten dzień, od 1997 r., z woli św. Jana Pawła II został ustanowiony Światowym Dniem Życia Konsekrowanego – dniem wdzięczności za dar życia poświęconego Bogu. W Archidiecezji Przemyskiej miejscem modlitewnego spotkania dla Sióstr, Ojców i Braci zakonnych, członków Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego stała się parafia pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Krośnie, w której posługują Bracia Kapucyni.
Głównym punktem uroczystych obchodów była Msza Święta, której przewodniczył abp Adam Szal, Metropolita Przemyski, a koncelebrowali kapłani zarówno diecezjalni, jak i zakonni. Homilię podczas Eucharystii wygłosił o. Tomasz Protasiewicz OFMCap, Wikariusz Prowincjalny Prowincji Krakowskiej Braci Mniejszych Kapucynów, podkreślając dwa wymiary przeżywania tajemnicy Ofiarowania Pańskiego. Pierwszy to przestrzeń spotkania człowieka z Bogiem, zaś drugi to wymiar światła, który – poprzez obrzęd poświęcenia świec – ukazuje liturgia przeżywanego święta. W tych dwóch przestrzeniach, jak wskazał Kaznodzieja, realizuje się przeżywanie życia we wspólnotach braterskich i siostrzanych. Spotkanie z bratem i siostrą staje się okazją, aby nieść światło – oddawać życie w posłudze i nieść nadzieję. Ojciec Tomasz wskazał ponadto, ze w kształtowaniu postawy życia poświęconego Bogu potrzeba wytrwałości, która wyraża stałość decyzji raz podjętej oraz wierności, wyrażającej się dynamizmem w ciągłym odnawianiu motywacji kroczenia drogą powołania.
Podczas Mszy Świętej miało miejsce odnowienie ślubów zakonnych, a na zakończenie Eucharystii słowa podziękowania wypowiedział ks. prał. dr Józef Bar, Wikariusz Biskupi ds. Życia Konsekrowanego.
Abp Adam Szal podziękował siostrom i braciom zakonnym za ich pracę na terenie Archidiecezji Przemyskiej jak też tym zakonnikom, którzy opuścili naszą diecezję, aby podjąć posługę zakonną na misjach. Metropolita Przemyski wspomniał, że archidiecezja cieszy się ponad tysiącem osób poświęconych Bogu przez konsekrację zakonną.
Za: przemyska.pl
Archidiecezja szczecińsko-kamieńska
W Święta Ofiarowania Pańskiego, w Bazylice św. Jana Chrzciciela w Szczecinie, odprawiona została uroczysta Eucharystia z okazji Światowego Dnia Życia Konsekrowanego. Mszy Świętej z obrzędem odnowienia ślubów zakonnych przewodniczył Biskup Marian Błażej Kruszyłowicz wraz z Księdzem Arcybiskupem Metropolitą Andrzejem Dzięgą oraz z Biskupem Henrykiem Wejmanem. Na zakończenie liturgii Ksiądz Arcybiskup Metropolita – uwzględniając wieloletnią współpracę z kolejnymi pasterzami Kościoła Szczecińsko-Kamieńskiego, nadto ogromne zaangażowanie w sprawach dziejów duchowych Naszej Ziemi, a także szczególną miłość do Bazyliki św. Jana Chrzciciela – odznaczył Wielki Orderem Świętego Ottona Księdza Prałata Aleksandra Ziejewskiego, proboszcza tejże Bazyliki. Uroczystość upiększyła schola pod dyrekcją s. Beaty Majerczak CSDC.
Za: kuria.pl
Diecezja kaliska
Prośmy Matkę Bożą, abyśmy jako osoby konsekrowane umieli dawać świadectwo życia w obecności Bożej – mówił bp Łukasz Buzun do przedstawicieli żeńskich i męskich zakonów. W święto Ofiarowania Pańskiego w katedrze św. Mikołaja w Kaliszu osoby konsekrowane z diecezji kaliskiej zgromadziły się na Eucharystii, której przewodniczył biskup pomocniczy.
W homilii bp Łukasz Buzun nawiązując dzisiejszej Ewangelii wskazywał na Symeona i Annę, którzy odegrali ważną rolę w życiu Jezusa, Maryi i Józefa. – Papież Franciszek dużo mówi o roli osób w podeszłym wieku w życiu społecznym, ponieważ mają doświadczenie i mądrość życia. Bardzo ważne są osoby w podeszłym wieku w życiu wspólnotowym, w życiu konsekrowanym różnych wspólnot – powiedział celebrans.
Kaznodzieja za papieżem Franciszkiem powtórzył, że życie konsekrowane to jest życie spotkania z Chrystusem, które dokonuje się na drodze wypełniania charyzmatu założyciela.
Zaznaczył, że osoby konsekrowane są narażone na działanie ducha tego świata, który skłania do odpuszczania albo skracania czas spotkania z Panem. – Duch tego świata odciąga nas od modlitwy. W ten sposób przejmujemy ducha tego świata i myślimy, że jesteśmy panami czasu, że przez naszą aktywność kontrolujemy rzeczywistość, w której żyjemy, a tak nie jest, bo Jezus jest Panem czasu, sytuacji i zadań, które są nam przeznaczone – stwierdził hierarcha.
Zachęcał osoby konsekrowane do refleksji nad swoim powołaniem. – Jako osoby konsekrowane musimy rozeznawać, żeby nasz wybór był trafny, żeby przynosił nam radość, która płynie z Ducha Świętego, żebyśmy nie doświadczali tego, co płynie z ducha tego świata, czyli nudy, rozproszenia – mówił biskup pomocniczy diecezji kaliskiej.
Akcentował, że bardzo ważna w życiu zakonnym jest dyspozycyjność wobec Boga. – Trzeba znaleźć czas na refleksję nad Słowem Bożym, na spotkanie z Chrystusem na modlitwie, a czasami w zwykłej codzienności na zatrzymanie się przed Najświętszym Sakramentem, bo potrzebujemy ładu wewnętrznego, pokoju, świadomości, że to miejsce, gdzie jestem jest dla mnie miejscem zadanym przez Boga. To dzisiejsze spotkanie jest momentem refleksji nad naszym powołaniem, nad poszerzaniem i pogłębianiem tych spotkań z Panem, nad otwartością na inspirację Ducha Świętego w naszym życiu – podkreślał duchowny.
Prosił osoby konsekrowane, aby dawały świadectwo życia. – Prośmy Matkę Bożą, która jest przewodniczką na drodze wiary, aby wypraszała nam u swojego Syna, abyśmy jako osoby konsekrowane umieli dawać świadectwo życia w obecności Bożej na drodze naszego życia wspólnotowego i osobistego, w naszej pracy i odpoczynku, w naszej codzienności – powiedział bp Buzun.
Po kazaniu osoby konsekrowane odnowiły śluby.
Przed Mszą św. konferencję dla osób konsekrowanych wygłosił ks. dr Marcin Wiśniewski.
Z biskupem pomocniczym Łukaszem Buzunem, licznie zgromadzonymi kapłanami i siostrami zakonnymi modlili się: ks. kan. Michał Kieling, delegat biskupa kaliskiego ds. życia konsekrowanego, ks. prał. Adam Modliński, proboszcz parafii katedralnej, ks. prał. Andrzej Gaweł, wieloletni proboszcz katedry, alumni kaliskiego seminarium, a także wierni diecezji kaliskiej.
W diecezji kaliskiej posługują 404 siostry w 22 zgromadzeniach żeńskich mieszkających w 36 domach. Wśród nich są 4 klasztory kontemplacyjne: Siostry Karmelitanki Bose na Niedźwiadach w Kaliszu (18 sióstr), Ubogie Siostry św. Klary w Kaliszu (7 sióstr), Siostry Klaryski Kapucynki w Ostrowie Wielkopolskim (13 sióstr) i Mniszki Kamedułki w Złoczewie (19 sióstr).
W 11 zgromadzeniach męskich pracuje 80 kapłanów zakonnych i 6 braci. Zakony zajmują się głównie pracą duszpasterską. Niektóre zgromadzenia prowadzą szkoły, przedszkola, zakłady opiekuńczo-wychowawcze lub domy rekolekcyjne.
W diecezji są 4 dziewice konsekrowane i 2 wdowy konsekrowane.
Referentką zakonów żeńskich w diecezji kaliskiej jest s. Anna Balcerzak, a wspólnotami męskimi zajmuje się orionista o. Sylwester Sowizdrzał.
Krótko po objęciu diecezji biskup kaliski Edward Janiak powołał urząd delegata ds. życia konsekrowanego. To zadanie zlecił ks. kan. Michałowi Kielingowi. Jednym z zadań duchownego jest organizacja comiesięcznych Dni Skupienia dla osób konsekrowanych. – Wcześniej takie spotkania miały miejsce, ale raczej dotyczyły przełożonych poszczególnych domów. Pojawiła się bardzo trafna myśl, aby wszystkie siostry z diecezji zapraszać co miesiąc na Dzień Skupienia do różnych domów zakonnych zlokalizowanych na terenie naszej diecezji – mówi ks. Kieling.
W każdym spotkaniu uczestniczy o. biskup Łukasz Buzun, który sam jest zakonnikiem – paulinem. Ks. Michał Kieling wyjawia, że w marcu zaplanowano spotkanie u ojców jezuitów w Sanktuarium Serca Jezusa Miłosiernego w Kaliszu, a w kwietniu zorganizowana zostanie pielgrzymka do Świnic Warckich, gdzie znajduje się Sanktuarium Urodzin i Chrztu św. Faustyny Kowalskiej. Warto wspomnieć, że każdego roku we wrześniu w Gostyniu odbywa się Międzydiecezjalny Dzień Życia Konsekrowanego, gdzie mają okazję spotkać się osoby konsekrowane z różnych regionów Polski.
Tekst za: Ewa Kotowska-Rasiak/KAI
Diecezja łomżyńska
Dziś, w święto Ofiarowania Pańskiego, przypada 23. Światowy Dzień Życia Konsekrowanego. Około 150 osób z żeńskich i męskich zgromadzeń zakonnych oraz wdów i dziewic konsekrowanych z naszej diecezji spotkało się by wspólnie dziękować Bogu za ich powołanie
W Diecezji Łomżyńskiej główne uroczystości odbyły się w łomżyńskiej katedrze pod przewodnictwem bp. Tadeusza Bronakowskiego, a poprzedziło je spotkanie osób konsekrowanych na wspólnej modlitwie Liturgią Godzin, Adoracji Najświętszego Sakramentu oraz konferencji ascetycznej. Wszystkie osoby konsekrowane, które tego dnia przybyły do łomżyńskiej katedry odnowiły swoje śluby zakonne.
Jak mówi siostra Maria Sieczka, referentka ds. instytutów życia konsekrowanego, konsekracja to wielki dar. Życie konsekrowane jest takim pięknym życiem. Nie wiem czy może być piękniejsze, ponieważ od Boga wychodzimy, dla Boga żyjemy i do Boga wracamy – przekonuje siostra.
W Polsce żyje i pracuje 18 tys. sióstr zakonnych, prawie 12 tys. zakonników, 1330 mniszek oraz ponad 1000 konsekrowanych świeckich należących do różnych instytutów. Ponadto 267 dziewic konsekrowanych, 305 wdów i 2 wdowców oraz dwie pustelnice i jeden pustelnik.
