W Kurii Warszawsko-Praskiej rozpoczął się 12 października 2018 roku, proces beatyfikacyjny Sługi Bożego Stanisława Szulmińskiego SAC.
Przedmiotem badań będzie heroiczna postawa męczeństwa polskiego pallotyna na zesłaniu na Syberii.
W sesji rozpoczynającej proces wzięli udział:
- delegat Biskupa Warszawsko-Praskiego, ks. prał. Dariusz Szczepaniuk, Kanclerz Kurii
- promotor sprawiedliwości, o. Gabriel Bartoszewski OFM Cap
- notariusze: ks. Hiacynt Wierzba SAC, ks. Przemysław Krakowczyk SAC, ks. kan. Maciej Miętek
- postulator: ks. Józef Ciupak SAC
- wicepostulator: ks. Jan Korycki SAC
Sługa Boży Ksiądz Stanisław Szulmiński urodził się w 1894 r. w Odessie na Ukrainie. W 1918 r. wstąpił do diecezjalnego seminarium duchownego w Żytomierzu. Z powodu rewolucji październikowej kontynuował studia w Tarnowie. Święcenia kapłańskie otrzymał 8 lipca 1923 r. z rąk biskupa Piotra Mańkowskiego w Buczaczu. Następnie ks. Szulmiński studiował orientalistykę na KUL-u, prowadził wykłady z zakresu teologii prawosławnej w seminarium duchownym w Łucku na Wołyniu. Do pallotynów wstąpił w 1928 r. Był ojcem duchownym w Collegium Marianum w Wadowicach i wykładowcą teologii moralnej i orientalistyki w Ołtarzewie. Ks. Szulmiński, inspirowany ideą unii Kościoła katolickiego z Cerkwią prawosławną, zorganizował ruch pod nazwą Apostolat Pojednania, który zrzeszał osoby duchowne i świeckie z całej Polski. W 1939 został mianowany rektorem pallotyńskiego domu w Okopach Świętej Trójcy, na pograniczu Polski, Ukrainy i Rumunii. II wojna światowa zastała go w Warszawie. Pomimo okupacji udał się na Wschód, lecz do Okopów Świętej Trójcy nie dotarł. W listopadzie 1939 ks. Szulmiński został aresztowany przez NKWD w Nowogródku i wywieziony do łagru w Uchcie na Syberii. Tam pracował jako sanitariusz i potajemnie jako kapelan. Zmarł 27 listopada 1941 r. w łagrze w Uchcie, mając 47 lat. Jest kandydatem na ołtarze. Z powodów politycznych jego proces beatyfikacyjny mógł się rozpocząć dopiero w latach 90. XX wieku.
Za: diecezja.waw.pl oraz waw.pallotyni.pl
