Na zakończenie południowego spotkania z wiernymi na Placu św. Piotra Franciszek ogłosił zwołanie nowego konsystorza. Odbędzie się on 29 czerwca.
Mianował 14 nowych kardynałów, a wśród nich Polaka, abpa Konrada Krajewskiego, jałmużnika papieskiego.
Pozostali to: Irakijczyk abp Louis Raphaël I Sako, chaldejski patriarcha Babilonu; abp Luis Ladaria, jezuita, prefekt Kongregacji Nauki Wiary; abp Angelo De Donatis – wikariusz generalny Rzymu; Włoch abp Giovanni Angelo Becciu – Substytut do Spraw Ogólnych w Watykańskim Sekretariacie Stanu; Joseph Coutts, arcybiskup Karaczi w Pakistanie; Portugalczyk António dos Santos Marto – biskup diecezji, w której znajduje się sanktuarium w Fatimie; peruwiański jezuita abp Pedro Barreto; Malgasz abp Desiré Tsarahazana; Włoch Giuseppe Petrocchi – arcybiskup Aquili; oraz arcybiskup Osaki w Japonii Thomas Aquinas Manyo.
Razem z nimi za zasługi oddane Kościołowi do Kolegium Kardynalskiego zostaną włączeni: emerytowany arcybiskup Xalapy w Meksyku Sergio Obeso Rivera; emerytowany bp prałatury Corocoro w Wenezueli Toribio Ticona oraz hiszpański klaretyn ks. Aquilino Bocos Merino.
Za: Vatican News
O. Aquilino Bocos Merino CMF – Misjonarz Klaretyn – urodzony w Canillas de Esgueva (prowincja Valladolid w Hiszpanii) w 1938 roku, przed trzema dniami ukończył 80 rok życia.
Wiele lat swego życia poświęcił formacji misjonarzy oraz posłudze w zarządzie Zgromadzenia. Był Przełożonym Prowincjalnym, a w latach 1991-2003 Przełożonym Generalnym Misjonarzy Klaretynów.
Urodził się 17 maja 1938 r. W Canillas de Esgueva (Valladolid). W sierpniu 1950 r., mając 12 lat, wstąpił do postulatu Misjonarzy Klaretynów w Segovii. Kolejny rok formacji, czyli nowicjat spędził w Ciudad Real (1955-1956), gdzie 15 sierpnia 1956 złożył śluby wieczyste. Studiował filozofię w Sigüenzie (1956-1957) oraz w Segowii (1957/59). Studia teologiczne odbył w Calzada (1959-60) i Salamance (1960-63). Święcenia kapłańskie przyjął 23 maja 1963 r. w Salamance.
Po święceniach, jako młody kapłan zostaje wykładowcą filozofii w Segowii (1963-1964). W roku 1964 udaje się do Salamanki, gdzie przez długi czas pełni funkcję formatora kleryków. Przez trzy lata jest Prefektem kleryków studiujących filozofię i teologię, a kolejnych sześć lat jest Prefektem kleryków teologii w Salamance i Madrycie.
Podczas pobytu w Salamance, jako Prefekt, uzyskał licencjaturę z filozofii na Papieskim Uniwersytecie oraz Dyplom w Wyższej Szkole Psychologii. W Madrycie prowadzi kursy Teologii Życia Zakonnego.
Przybywając do Madrytu, podejmuje się funkcji redaktora czasopisma „Życie konsekrowane” i działa w „Instytucie Życia Zakonnego”, gdzie przez osiem lat jest wicedyrektorem. Przez trzy lata był dyrektorem Szkoły Formacji Teologiczno-Katechetycznej “Regina Apostolorum”. Zorganizował 9 Sympozjów Życia Konsekrowanego.
Za: www.klaretyni.pl
Abp Luis Francisco Ladaria Ferrer urodził się 19 kwietnia 1944 r. w miejscowości Manacor na Majorce. W 1966 r. ukończył wydział prawa Uniwersytetu Madryckiego, po czym wstąpił do Towarzystwa Jezusowego (jezuitów). 29 lipca 1973 r. przyjął święcenia kapłańskie. Ma za sobą studia na Papieskim Uniwersytecie Comillas w Madrycie i Wyższej Szkole Filozoficzno-Teologicznej św. Jerzego we Frankfurcie nad Menem. W 1975 r. uzyskał doktorat z teologii na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim i w tymże roku został profesorem teologii dogmatycznej na uniwersytecie Comillas. W 1984 r. stanął na czele wydziału teologicznego na Gregorianum, a w latach 1986-94 był wicerektorem tej uczelni. W latach 1992-97 był członkiem Międzynarodowej Komisji Teologicznej, a od 2004 r. do 2008 jej sekretarzem generalnym. Ponadto od 1995 r. był konsultorem Kongregacji Nauki Wiary. 2 sierpnia 2016 r. stanął na czele komisji ustanowionej przez Papieża Franciszka w celu przestudiowania kwestii diakonatu kobiet. 1 lipca 2017 r. Ojciec Święty mianował go prefektem Kongregacji Nauki Wiary.
Abp Pedro Ricardo Barreto Jimeno SJ, arcybiskup Huancayo w Peru urodził się 12 lutego 1944 r. w Limie. W 1961 r. wstąpił do nowicjatu księży jezuitów. W latach 1967-1972 studiował na jezuickim wydziale filozoficznym w Alcalá de Henares w Hiszpanii. Następnie studiował teologię w Limie. Święcenia kapłańskie przyjął 18 grudnia 1971 r. w Towarzystwie Jezusowym. Był rektorem seminarium Najświętszego Serca Jezusowego, a także członkiem komitetu ds. laikatu, rady kapłańskiej i kolegium konsultorów diecezji Callao. W 2000 r. został wikariuszem generalnym tamtejszego biskupa. 21 listopada 2001 roku św. Jan Paweł II mianował go wikariuszem apostolskim Jaén i biskupem tytularnym Acufida. Sakrę przyjął 1 stycznia 2002 r. 17 lipca 2004 papież mianował go arcybiskupem Huancayo. Był przewodniczącym komisji episkopatu ds. działań społecznych, przewodniczącym wydziału ds. sprawiedliwości i solidarności Latynoamerykańskiej Rady Biskupiej (CELAM). W latach 2006-2009 był zastępcą sekretarza generalnego, a w latach 2012-2015 wiceprzewodniczącym episkopatu Peru. Jest znany jako bojownik o prawa ludności autochtonicznej. W 2015 r. utworzył Panamazońską Sieć Kościelną.
Za: www.jezuici.pl
