Podczas Mszy św. w katedrze Matki Bożej w Akwizgranie prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych kard. Angelo Amato ogłosił błogosławioną pochodzącą z tego miasta siostrę Klarę Fey. Żyła ona w XIX wieku, założyła Zgromadzenie Sióstr Ubogiego Dzieciątka Jezus, mające za zadanie opiekę i wychowanie biednych i opuszczonych dzieci.
Klara (Clara) Fey urodziła się 11 kwietnia 1815 r. w Akwizgranie jako czwarte z pięciorga dzieci zamożnej katolickiej rodziny przemysłowca z branży włókienniczej. Ich dom był otwarty na ludzi Kościoła, często odwiedzali rodzinę księża, osoby zakonne i zaangażowani świeccy, szukający chrześcijańskiej odpowiedzi na rewolucję przemysłową, ale też rosnące ubóstwo szerokich mas tamtych czasów. Z inicjatywy miejscowego proboszcza powstało tam koło księży – Priesterkreis, na którym omawiano ówczesne problemy społeczne. Uczestniczyli w nim także świeccy, w tym także wiele młodych kobiet. Cała ta atmosfera bardzo silnie oddziaływała na małą Klarę, wyrabiając w niej wrażliwość na potrzeby ludzi biednych, zwłaszcza tych najbardziej bezbronnych i najsłabszych, a więc dzieci.
W szkole jej koleżankami były w różnych okresach m.in. późniejsze błogosławione Paulina von Mallinckrodt (1817-81) i Franciszka Schervier (1819-76). Brat Klary – Andreas został księdzem pracującym m.in. w ich rodzinnej parafii św. Pawła.
Dziewczyna przeżyła wcześnie, bo już w wieku 5 lat, stratę swego ojca, który zmarł w wyniku wypadku. Innym silnym doświadczeniem było dla niej w 1830 (gdy miała 15 lat) powstanie robotników zrozpaczonych ciężkimi warunkami życia. Pracowali po 18 godzin dziennie, byli źle traktowani i mało zarabiali. W owym czasie nie było żadnego systemu ubezpieczeń społecznych na starość lub w razie choroby. Ale jeszcze gorszy był los dzieci, pracujących po 12 godzin i dostających za swą pracę, niemal równą dorosłym, najwyżej jedną dziesiątą ich zarobków.
Wszystko to głęboko poruszało młodą dziewczyną, która w 1837, mając zaledwie 22 lata, otworzyła szkołę dla ubogich dziewcząt, korzystając z pomocy kilku swych przyjaciółek z jej parafii św. Pawła. Wcześniej jednak, pod wpływem pism św. Teresy z Avili myślała o wstąpieniu o klasztoru karmelitańskiego, ale w 1841 jej kierownik duchowy ks. Wilhelm Sartorius przekonał ją, aby przede wszystkim pogłębiła swą wiedzę teologiczną. Prowadziła już wówczas wspomnianą szkołę i po pewnym czasie wraz z grupą współpracujących z nią młodych kobiet zamieszkała w opuszczonym klasztorze dominikańskim w Akwizgranie.
Wtedy też narodziła się w niej myśl o utworzeniu oddzielnej wspólnoty zakonnej, która zajęłaby się biednymi dziećmi. 2 lutego 1844 Klara założyła pierwszy sierociniec, przeznaczając na to wszystkie swoje dobra. Były to jednocześnie narodziny Zgromadzenia Sióstr od Ubogiego Dzieciątka Jezus, którego mottem były słowa Pana Jezusa: „Manete in me” (Trwajcie we Mnie). Działalność nowego instytutu zakonnego była odpowiedzią na rosnące potrzeby i tragedię dzieci i dorastającej młodzieży. 28 stycznia 1848 zaaprobował jego statuty arcybiskup Kolonii, 11 lipca 1862 dekret zatwierdzający wydał Pius IX a 15 czerwca 1888 potwierdził to Leon XIII. Założycielka, która śluby zakonne złożyła w 1850, została pierwszą przełożoną generalną swego zgromadzenia. W 1872 liczyło ono ponad 670 sióstr, troszczących się o przeszło 12 tysięcy dzieci i starszej młodzieży.
W 1875, gdy w ówczesnych Prusach toczyła się rozpętana przez kanclerza Bismarcka wojna z Kościołem – Kulturkampf, zaczęły się dla zgromadzenia trudne chwile i siostry musiały się przenieść do Simpelveldu w Holandii. Do Akwizgranu wróciły już po jej śmierci w maju 1894.
Klara Fey zmarła w opinii świętości 8 maja 1894 w Simpelveldzie. Jej grób szybko stał się celem pielgrzymek zwłaszcza rodziców dzieci, którymi zajmowały się siostry i samych dzieci, gdy stały się już dorosłe.
Proces beatyfikacyjny prowadzono najpierw w holenderskim mieście Roermund w latach 1916-24, po czym z różnych powodów go przerwano. Wznowiono go po wojnie a 11 sierpnia 1958 Pius XII przyznał założycielce sióstr od Ubogiego Dzieciątka Jezus tytuł sługi Bożej. Watykan zajmował się tą sprawą w latach 1983-91 a 4 maja 2017 Franciszek zatwierdził dekret uznający cud za wstawiennictwem Klary Fey i obecnie odbyła się jej beatyfikacja w jej rodzinnym mieście.
Za: www.gosc.pl
