Urodził się 2 stycznia 1954 r. w Starczowie (pow. Ząbkowice Śląskie), w archidiecezji wrocławskiej, w rodzinie Jarosława i Stefanii. Miał dwóch braci – Eugeniusza i Wiesława oraz siostrę Teresę. Należał do grupy pallotyńskiego duszpasterstwa powołań w Radomiu i po uzyskaniu matury wstąpił 8 września 1974 r. do Stowarzyszenia w Ząbkowicach Śląskich, otrzymując 8 grudnia tego roku strój pallotyński z rąk radcy generalnego ks. Henryka Kietlińskiego. O tym okresie życia powiedział po latach: „Wiele nauczył mnie mój pierwszy ojciec duchowny, ojciec [Wiktor] Bartkowiak, który kiedyś powiedział mi: «Naśladuj Jezusa, wtedy nigdy się nie zawiedziesz». Zawsze pytam, co Jezus zrobiłby na moim miejscu” („Misjonarz odpowiada. Rozmowa z ks. Janem Baranieckim SAC, misjonarzem w Brazylii”, „Horyzonty Misyjne” 2001 nr 1, s. 19). W Ołtarzewie złożył pierwszą profesję 8 września 1976 r. na ręce prowincjała ks. Józefa Dąbrowskiego i wieczną – 28 września 1980 r., na ręce ks. prowincjała H. Kietlińskiego. Tam też w latach 1975-81 odbył studia filozofii i teologii. Pracę seminaryjną napisał pt. „Kult Matki Bożej ukazany w „Królowej Apostołów” przez polskich pallotynów” (Ołtarzew 1980). Święcenia kapłańskie przyjął 2 maja 1981 r. w Ołtarzewie z rąk Franciszka kard. Macharskiego.
Jego pierwszą placówką po święceniach było Hodyszewo, gdzie był wikariuszem i wicerektorem domu. W 1982 r. rozpoczął w Ząbkach przygotowanie do wyjazdu na misje i tego samego roku udał się do Belgii na studium języka portugalskiego. Do Brazylii wyjechał 8 marca 1983 r. Początkowo był wikariuszem w parafii MB Fatimskiej w Niterói (1985), a następnie proboszczem w parafiach: św. Benedykta w Itaperuna (1988-95 i rektor domu), MB Fatimskiej w Pendotiba w Niterói (1997-2004), św. Rocha w Rio de Janeiro (2005-06), św. Elżbiety w Rio de Janeiro (2007-08 – wikariusz) i MB Żeglarzy (Nossa Senhora de Navegantes) na faveli Bonsucesso w Rio de Janeiro (2008-17 i rektor wspólnoty).
Zajmował się odbudową kościołów i remontem domu rekolekcyjnego. Był też ojcem duchownym pallotyńskich seminarzystów w Rio de Janeiro. Ponadto w latach 1999-2001, 2005-2007 spełniał funkcję radcy Delegatury Matki Bożej Miłosierdzia. W „Horyzontach Misyjnych” (2013, nr 3), tak scharakteryzowano ks. Jana: „odznacza się wielką pogodą ducha […]. Zawsze lubił pracować z ministrantami. […] Czuje się bardzo dobrze wśród najuboższych mieszkańców miasta [działał w kompleksie Maré]. Jest bardzo ceniony przez parafian”.
Zmarł 4 maja 2017 r. w godzinach nocnych, w Rio de Janeiro w Brazylii. Uroczystości pogrzebowe rozpoczęły się wieczorem 5 maja w parafii Nossa Senhora de Navegantes; Mszy św. przewodniczył Orani João kard. Tempesta, abp São Sebastião do Rio de Janeiro. Następnego dnia, w parafii MB Fatimskiej w Niterói, odbyła się Msza pogrzebowa, a po niej złożenie do grobu na cmentarzu Parque da Colina w Niterói, w miejscu pochówku pallotynów.
W Polsce, uroczystości pogrzebowe odbyły się w rodzinnej parafii pw. św. Jana Chrzciciela w Starczowie. Tam 8 maja, o godz. 18.00, odprawiona została Msza św. w intencji śp. ks. Jana. Mszy koncelebrowanej przez pallotynów z Czarnej, Częstochowy, Poznania, Szczecina, Wałbrzycha, Warszawy i Ząbkowic Śląskich, przewodniczył prowincjał Prowincji Zwiastowania Pańskiego, ks. Adrian Galbas. Przybyłych kapłanów powitał ks. kanonik Wojciech Jasiński, proboszcz parafii, który w ciepłych słowach wspominał zmarłego ks. Janka, tak jak go nazywali parafianie. Homilię wygłosił ks. Jacek Wierzba, dając w niej świadectwo o dobroci swojego współbrata kursowego, której doświadczał podczas wspólnej formacji, wizyt w domu śp. Jana i relacji parafian z placówek, w których Jan pracował. Pod koniec Mszy, ks. Aleksander Orzech, w imieniu współbraci kursowych, również wskazał na dobroć zmarłego i życzył wszystkim, a zwłaszcza rodzinie, mocnej nadziei życia wiecznego. Ksiądz Prowincjał podkreślił więź rodzinną i udział krewnych zmarłego w dobrach duchowych Pallotyńskiej Rodziny oraz zachęcił, aby w Tygodniu modlitw o powołania kapłańskie i zakonne, prosić Dobrego Pasterza o nowe powołania kapłańskie i zakonne. We Mszy św. uczestniczyli bracia zmarłego, społeczność parafialna, wśród której śp. ks. Jan dojrzewał do powołania kapłańskiego i misyjnego, lokalne władze samorządowe, na czele z wójtem oraz reprezentacja Straży Pożarnej. Po modlitwach końcowych przedstawiciele Straży Pożarnej zanieśli symboliczne wieńce od wspólnoty lokalnej i wspólnoty pallotyńskiej na grób rodziców zmarłego.
Ks. Stanisław Tylus SAC
Za: InfoSAC 23/05/2017
