Srebrna lilia w heraldyce kościelnej nawiązuje do osoby Matki Bożej; została zatem przyjęta jako symbol nawiązujący do mariańskich zakonników. Lilia heraldyczna jest zresztą stosowana już od wczesnego średniowiecza – wtedy oznaczała „niepokalane rycerstwo". W ogólnym zaś pojęciu symbolizuje cnotę, czystość, pokorę.
Herb jest znakiem rozpoznawczym jakiejś osoby, całego rodu lub społeczności. W tym znaczeniu zawarta w nim symbolika (godło, barwy) zawsze ma charakter pewnego komunikatu. W roku, w którym marianie świętują 300. lat od chwili przybycia do Skórca, gmina przyjęła zatem herb wyraźnie nawiązujący do obecności zakonników oraz ich wkładu w życie i kulturę skórzeckiej społeczności. Odwołuje się on bowiem do kulturotwórczej i religijnej roli mariańskiego klasztoru, który jawi się jako swego rodzaju „serce" gminy. Jest to zresztą bodaj pierwszy przypadek, gdy świecka społeczność przyjęła do swojego herbu symbolikę związaną ze Zgromadzeniem Księży Marianów. Do tej pory marianie zapisali się jedynie w nazewnictwie miejscowości (Puszcza Mariańska, Mariańskie Porzecze, Mariampol) lub ich części (Marianki w Górze Kalwarii) oraz ulic (ul. Mariańska w Sulejówku i Lublinie, ul. o. Stanisława Papczyńskiego w Górze Kalwarii i Puszczy Mariańskiej, ul. ks. Zygmunta Trószyńskiego w Warszawie).
Krzysztof Trojan MIC