507
Dominikanie w Irlandii świętują pięciolecie działalności duszpasterstwa polskiego w Dublinie. Z tej okazji 6 lutego została odprawiona uroczysta msza święta, której przewodniczył bp. Wojciech Polak, delegat Konferencji Episkopatu Polski do spraw duszpasterstwa emigracji polskiej. Obecny był również o. Krzysztof Popławski, prowincjał polskich dominikanów, Marcin Nawrot, ambasador Polski w Irlandii oraz wierni tworzący wspólnotę Polaków przy kościele Najświętszego Zbawiciela w sercu Dublina. Podczas mszy świętej 23 osoby z Polski i Słowacji przyjęły sakrament bierzmowania.
Dominikanie w Irlandii świętują pięciolecie działalności duszpasterstwa polskiego w Dublinie. Z tej okazji 6 lutego została odprawiona uroczysta msza święta, której przewodniczył bp. Wojciech Polak, delegat Konferencji Episkopatu Polski do spraw duszpasterstwa emigracji polskiej. Obecny był również o. Krzysztof Popławski, prowincjał polskich dominikanów, Marcin Nawrot, ambasador Polski w Irlandii oraz wierni tworzący wspólnotę Polaków przy kościele Najświętszego Zbawiciela w sercu Dublina. Podczas mszy świętej 23 osoby z Polski i Słowacji przyjęły sakrament bierzmowania.
Polskie duszpasterstwo w Irlandii rozwinęło się w momencie wstąpienia Polski do Unii Europejskiej. Gwałtowny przyrost liczby Polaków w Dublinie i innych miejscach Irlandii wywołał potrzebę zorganizowania stałej opieki duszpasterskiej dla nowej Polonii. Ta potrzeba została dostrzeżona przez irlandzkich dominikanów. „Podjęliśmy decyzję, że powinniśmy skontaktować się z polskim prowincjałem w sprawie sprowadzenia do Irlandii dominikanów z Polski – mówi o. Pat Lucey, irlandzki prowincjał. Co prawda w diecezji dublińskiej ustanowiono oficjalnie polskie duszpasterstwo, ale potrzeby były znacznie większe. Widząc całe rzesze Polaków, stało się oczywistym, że trzeba zrobić dla nich znacznie więcej”.
Pierwszymi dominikanami z Polski przybyłymi do irlandzkiej stolicy byli ojcowie Marek Grubka i Marcin Lisak. Stając się częścią irlandzkiej parafii i klasztoru Najświętszego Zbawiciela rozpoczęli tworzenie struktur duszpasterstwa polonijnego. „W pierwszej mszy świętej – wspomina o. Marek Grubka – uczestniczyło około 50-60 osób. Dziś, każdej niedzieli do naszego kościoła przychodzi ich nawet do tysiąca. Ważnym elementem na początku było nadanie ośrodkowi nazwy. Wybraliśmy zwrot „na walizkach”, czyli „Dominikanie dla Polaków” – kontynuuje opowieść o. Marek, który do dziś pracuje w Dublinie. Spodobało się nam to określenie, które dość trafnie oddawało nie tylko naszą sytuację, ale i większości mieszkających w Irlandii emigrantów”.
Z czasem polscy dominikanie podjęli pracę w innych miejscach Irlandii – w Tallaght, Tralee, a od niedawna również w Galway. Owocem pięcioletniego doświadczenia pracy z dynamiczną, młodą Polonią jest książka Polscy migranci w Irlandii: wokół środowiska duszpasterstwa polonijnego pod redakcją ojców Marka Grubki i Marcina Lisaka. „Całość publikacji stanowi w naszym zamyśle mały przyczynek w dziele dokumentowania i analizowania życia społecznego i religijnego polskich migrantów – wyjaśnia o. dr Marcin Lisak, wykładowca nauki społecznej Kościoła na Uniwersytecie św. Tomasza Angelicum w Rzymie. W książce znalazły się zarówno naukowe opracowania z zakresu teologii pastoralnej i socjologii, jaki i teksty popularyzatorskie prezentujące opis społecznej kondycji polskich emigrantów.
Jarosław Krawiec OP (Dublin)
