Następnie był wikariuszem parafii w Czyszkach. Wiernym służył szczególnie w konfesjonale i na ambonie. Szybko został mistrzem nowicjatu nowicjatu we Lwowie (w latach 1915-1919).
Był też wykładowcą filozofii, łaciny i greki. Posługiwał chorym w szpitalu onkologicznym i siostrom zakonnym, głosząc im konferencje i rekolekcje. Był człowiekiem głębokiej modlitwy.
Z powodu postępującej gruźlicy został odwołany z tej funkcji i skierowany do Kalwarii Pacławskiej, na Podkarpaciu.
Przyjaźnił się z o. Maksymilianem, który powiedział o nim: "O. Wenanty nie silił się na rzeczy nadzwyczajne, ale zwyczajne wykonywał w sposób nadzwyczajny".
Zmarł w opini świętości 31 marca 1921 roku w Kalwarii Pacławskiej. W Rzymie toczy się jego proces beatyfikacyjny.
o. Artur Zajchowski / red.
Za: www.franciszkanie.pl