443
W dniach 3-4 września 2010 roku we Wrocławiu odbyła się polska edycja Nagrody Kulturalnej Śląska Kraju Związkowego Dolna Saksonia. Jej współorganizatorem był Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu, który jest instytucją kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego.
W pierwszym dniu uroczystości, w piątek 3 września, w ratuszu wrocławskim, miało miejsce pośmiertne uhonorowanie zmarłego nagle w dniu 15 lipca br. ks. prof. Antoniego Kiełbasy, salwatorianina (1938-2010) nagrodą specjalną Nagrody Kulturalnej Śląska ufundowaną przez Marszałka Województwa Dolnośląskiego za działania na polu pojednania polsko-niemieckiego i szerzenie kultu Świętej Jadwigi Śląskiej.
Uroczystość rozpoczęła się od laudacji dla ks. Antoniego Kiełbasy wygłoszonej przez Marszałka Województwa Dolnośląskiego Marka Łapińskiego. Marszałek przypomniał krótko sylwetkę i zasługi Laureata na polu naukowym, rozwoju kultu św. Jadwigi Śląskiej i promocji Trzebnicy i Ziemi Dolnośląskiej oraz na rzecz zbliżenia polsko-niemieckiego. Kolejnym mówcą był Uwe Schünemann – Minister Spraw Wewnętrznych i Sportu Kraju Związkowego Dolna Saksonia. Nawiązał on do wkładu ks. Kiełbasy w przygotowanie wystawy poświęconej św. Jadwidze Śląskiej i jego zaangażowania w szerzenie jej kultu. Następnie głos zabrał ks. Piotr Filas, Prowincjał Polskiej Prowincji Salwatorianów. Powiedział on, że w życiu człowieka radość przeplata się niekiedy ze smutkiem. Tak jest z nagrodą przyznaną ks. Kiełbasie. Z jednej strony radość i wdzięczność z powodu uhonorowania wybitnego Współbrata, z drugiej smutek spowodowany nagłą śmiercią Laureata. Przypomniał też słowa uznania dla zasług Zmarłego z listu kondolencyjnego, który został skierowany na ręce Prowincjała przez kard. Joachima Meisnera z Kolonii. Ostatnim mówcą był Maciej Łagiewski, dyrektor Muzeum Miejskiego Wrocławia. Podkreślił on rzeczowość, kompetencję i pomoc ks. Kiełbasy w przygotowaniu wystawy poświęconej św. Jadwidze.
Po wspomnianych przemówieniach w Muzeum Miejskim – Muzeum Sztuki Mieszczańskiej we wrocławskim Ratuszu nastąpiło otwarcie wystawy „W hołdzie i dla chwały świętej Jadwigi – patronki Śląska. Pamięci ks. prof. Antoniego Kiełbasy 1938-2010". Wystawa została przygotowana na zlecenie Urzędu Marszałkowskiego i Ośrodka Kultury i Sztuki przez Muzeum Miejskie we Wrocławiu.
W uroczystości wzięło udział wielu zaproszonych gości z Polski i Niemiec. Wśród nich Rodzina Zmarłego – dwie siostry i bratanek ks. Ireneusz Kiełbasa SDS, przedstawiciele Prowincjalatu Salwatorianów – ks. Prowincjał Piotr Filas i ks. Konsultor Mikołaj Markiewicz, delegacja wspólnoty Salwatorianów z Trzebnicy – ks. Bogdan Giemza, ks. Jerzy Olszówka, ks. Jerzy Sienkiewicz, ks. Walerian Gruszka, ks. Władysław Mszal i br. Marcin Wojtczak. Obecna była liczna delegacja Ziemi Trzebnickiej z przedstawicielami władz samorządowych na czele: Robert Adach – Starosta Powiatu Trzebnickiego, Marek Długozima – burmistrz Trzebnicy i Maciej Borowski – wiceburmistrz Obornik Śl.
Wystawa w Muzeum Miejskim we Wrocławiu
Jak podają organizatorzy, wystawa „W hołdzie i dla chwały świętej Jadwigi – patronki Śląska. Pamięci ks. prof. Antoniego Kiełbasy 1938-2010" prezentuje jedną z najwspanialszych środkowoeuropejskich kolekcji złotnictwa czasów nowożytnych. Można w niej podziwiać kunszt rzemiosła śląskich złotników z czasów renesansu i baroku. Prezentowane zbiory są żywym świadectwem bogatej tradycji kultu św. Jadwigi Śląskiej († 1243), który rozwinął się zwłaszcza po jej kanonizacji w 1267 roku. Jan Paweł II w homilii wygłoszonej 21 czerwca 1983 roku we Wrocławiu powiedział o niej: „Pochodziła z Niemiec, z bawarskiego rodu hrabiowskiego Diessen-Andechs – stamtąd przybyła na ziemię piastowską i weszła w rodzinę piastowską jako małżonka Henryka, zwanego Brodatym. Znajdujemy się na przejściu od XII do XIII stulecia. Wyraziła się w jej życiu jakby cała pełnia powołania chrześcijańskiego. Odczytała święta Jadwiga Ewangelię do końca i w całej jej życiodajnej prawdzie".
Część prezentowanych wyrobów pochodzi ze zbiorów dawnego opactwa cysterskiego w Trzebnicy, stanowiących obecnie kościół p.w. św. Bartłomieja Apostoła i św. Jadwigi oraz klasztor Sióstr Boromeuszek. Dalsza część pochodzi z licznych śląskich kościołów, kaplic i domów Boromeuszek, które były zmuszone opuścić je po roku 1945. Ekspozycje uzupełniają zabytki pochodzące z kolekcji Muzeum Miejskiego Wrocławia. Część z prezentowanych zbiorów była od ponad 60 lat uważana za zaginione.
Wystawa potrwa od 3 września do 17 października. Do wystawy wydany został interesujący katalog w wersji polsko-niemieckiej „W hołdzie i dla chwale św. Jadwigi Patronki Śląska. In Huldigung und Ehrung der. hl. Hedwig Schutzpatronin Schlesiens".
Nagroda Kulturalna Śląska
Nagroda Kulturalna Śląska Kraju Związkowego Dolna Saksonia (tak brzmi pełna nazwa) jest przyznawana od 1977 roku. Nagrodą tą wyróżniane były osiągnięcia twórców pochodzących ze Śląska lub których twórczość była związana ze Śląskiem. Przyznawano ją za wybitne dzieła indywidualne lub zbiorowe w dziedzinie literatury, sztuk plastycznych i muzyki.
Po zmianach społeczno-politycznych w Europie, została zmieniona także formuła nagrody. Od 1991 roku rząd Dolnej Saksonii, kierowany myślą o porozumieniu i pojednaniu między Niemcami i Polakami przyznając Nagrodą Kulturalną Śląska pragnie wspierać pielęgnację i rozwój śląskiego dziedzictwa kulturowego oraz twórczości kulturalnej Ślązaczek i Ślązaków. Odtąd nagrodą są wyróżniani również polscy artyści zamieszkali na Śląsku za wybitne osiągnięcia w dziedzinie literatury, sztuk plastycznych i muzyki. Ponadto nagroda może być przyznawana za szczególne zasługi w zakresie utrzymywania, rozwoju i krzewienia śląskiego dorobku kulturowego.
W tym roku polsko-niemiecka kapituła przyznała Nagrodę Kulturalną Śląska niemieckiemu historykowi Arno Herzigowi, który urodził się w 1937 roku w Wambierzycach, prof. Ewie Michnik – dyrektor Opery Wrocławskiej i zamieszkałej we Wrocławiu Bente Kahan, norweskiej wokalistce i aktorce żydowskiego pochodzenia oraz założonej przez nią Fundacji Bente Kahan, mającej na celu promowanie żydowskiej kultury i historii szerszej publiczności, głównie we Wrocławiu i na Dolnym Śląsku. Uroczystość wręczenia Nagród odbyła się w sobotę, 4 września we wrocławskim Ratuszu.
W dniach 3-4 września 2010 roku we Wrocławiu odbyła się polska edycja Nagrody Kulturalnej Śląska Kraju Związkowego Dolna Saksonia. Jej współorganizatorem był Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu, który jest instytucją kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego.
Uroczystości w ratuszu wrocławskim
W pierwszym dniu uroczystości, w piątek 3 września, w ratuszu wrocławskim, miało miejsce pośmiertne uhonorowanie zmarłego nagle w dniu 15 lipca br. ks. prof. Antoniego Kiełbasy, salwatorianina (1938-2010) nagrodą specjalną Nagrody Kulturalnej Śląska ufundowaną przez Marszałka Województwa Dolnośląskiego za działania na polu pojednania polsko-niemieckiego i szerzenie kultu Świętej Jadwigi Śląskiej.
Uroczystość rozpoczęła się od laudacji dla ks. Antoniego Kiełbasy wygłoszonej przez Marszałka Województwa Dolnośląskiego Marka Łapińskiego. Marszałek przypomniał krótko sylwetkę i zasługi Laureata na polu naukowym, rozwoju kultu św. Jadwigi Śląskiej i promocji Trzebnicy i Ziemi Dolnośląskiej oraz na rzecz zbliżenia polsko-niemieckiego. Kolejnym mówcą był Uwe Schünemann – Minister Spraw Wewnętrznych i Sportu Kraju Związkowego Dolna Saksonia. Nawiązał on do wkładu ks. Kiełbasy w przygotowanie wystawy poświęconej św. Jadwidze Śląskiej i jego zaangażowania w szerzenie jej kultu. Następnie głos zabrał ks. Piotr Filas, Prowincjał Polskiej Prowincji Salwatorianów. Powiedział on, że w życiu człowieka radość przeplata się niekiedy ze smutkiem. Tak jest z nagrodą przyznaną ks. Kiełbasie. Z jednej strony radość i wdzięczność z powodu uhonorowania wybitnego Współbrata, z drugiej smutek spowodowany nagłą śmiercią Laureata. Przypomniał też słowa uznania dla zasług Zmarłego z listu kondolencyjnego, który został skierowany na ręce Prowincjała przez kard. Joachima Meisnera z Kolonii. Ostatnim mówcą był Maciej Łagiewski, dyrektor Muzeum Miejskiego Wrocławia. Podkreślił on rzeczowość, kompetencję i pomoc ks. Kiełbasy w przygotowaniu wystawy poświęconej św. Jadwidze.
Po wspomnianych przemówieniach w Muzeum Miejskim – Muzeum Sztuki Mieszczańskiej we wrocławskim Ratuszu nastąpiło otwarcie wystawy „W hołdzie i dla chwały świętej Jadwigi – patronki Śląska. Pamięci ks. prof. Antoniego Kiełbasy 1938-2010". Wystawa została przygotowana na zlecenie Urzędu Marszałkowskiego i Ośrodka Kultury i Sztuki przez Muzeum Miejskie we Wrocławiu.
W uroczystości wzięło udział wielu zaproszonych gości z Polski i Niemiec. Wśród nich Rodzina Zmarłego – dwie siostry i bratanek ks. Ireneusz Kiełbasa SDS, przedstawiciele Prowincjalatu Salwatorianów – ks. Prowincjał Piotr Filas i ks. Konsultor Mikołaj Markiewicz, delegacja wspólnoty Salwatorianów z Trzebnicy – ks. Bogdan Giemza, ks. Jerzy Olszówka, ks. Jerzy Sienkiewicz, ks. Walerian Gruszka, ks. Władysław Mszal i br. Marcin Wojtczak. Obecna była liczna delegacja Ziemi Trzebnickiej z przedstawicielami władz samorządowych na czele: Robert Adach – Starosta Powiatu Trzebnickiego, Marek Długozima – burmistrz Trzebnicy i Maciej Borowski – wiceburmistrz Obornik Śl.
Wystawa w Muzeum Miejskim we Wrocławiu
Jak podają organizatorzy, wystawa „W hołdzie i dla chwały świętej Jadwigi – patronki Śląska. Pamięci ks. prof. Antoniego Kiełbasy 1938-2010" prezentuje jedną z najwspanialszych środkowoeuropejskich kolekcji złotnictwa czasów nowożytnych. Można w niej podziwiać kunszt rzemiosła śląskich złotników z czasów renesansu i baroku. Prezentowane zbiory są żywym świadectwem bogatej tradycji kultu św. Jadwigi Śląskiej († 1243), który rozwinął się zwłaszcza po jej kanonizacji w 1267 roku. Jan Paweł II w homilii wygłoszonej 21 czerwca 1983 roku we Wrocławiu powiedział o niej: „Pochodziła z Niemiec, z bawarskiego rodu hrabiowskiego Diessen-Andechs – stamtąd przybyła na ziemię piastowską i weszła w rodzinę piastowską jako małżonka Henryka, zwanego Brodatym. Znajdujemy się na przejściu od XII do XIII stulecia. Wyraziła się w jej życiu jakby cała pełnia powołania chrześcijańskiego. Odczytała święta Jadwiga Ewangelię do końca i w całej jej życiodajnej prawdzie".
Część prezentowanych wyrobów pochodzi ze zbiorów dawnego opactwa cysterskiego w Trzebnicy, stanowiących obecnie kościół p.w. św. Bartłomieja Apostoła i św. Jadwigi oraz klasztor Sióstr Boromeuszek. Dalsza część pochodzi z licznych śląskich kościołów, kaplic i domów Boromeuszek, które były zmuszone opuścić je po roku 1945. Ekspozycje uzupełniają zabytki pochodzące z kolekcji Muzeum Miejskiego Wrocławia. Część z prezentowanych zbiorów była od ponad 60 lat uważana za zaginione.
Wystawa potrwa od 3 września do 17 października. Do wystawy wydany został interesujący katalog w wersji polsko-niemieckiej „W hołdzie i dla chwale św. Jadwigi Patronki Śląska. In Huldigung und Ehrung der. hl. Hedwig Schutzpatronin Schlesiens".
Nagroda Kulturalna Śląska
Nagroda Kulturalna Śląska Kraju Związkowego Dolna Saksonia (tak brzmi pełna nazwa) jest przyznawana od 1977 roku. Nagrodą tą wyróżniane były osiągnięcia twórców pochodzących ze Śląska lub których twórczość była związana ze Śląskiem. Przyznawano ją za wybitne dzieła indywidualne lub zbiorowe w dziedzinie literatury, sztuk plastycznych i muzyki.
Po zmianach społeczno-politycznych w Europie, została zmieniona także formuła nagrody. Od 1991 roku rząd Dolnej Saksonii, kierowany myślą o porozumieniu i pojednaniu między Niemcami i Polakami przyznając Nagrodą Kulturalną Śląska pragnie wspierać pielęgnację i rozwój śląskiego dziedzictwa kulturowego oraz twórczości kulturalnej Ślązaczek i Ślązaków. Odtąd nagrodą są wyróżniani również polscy artyści zamieszkali na Śląsku za wybitne osiągnięcia w dziedzinie literatury, sztuk plastycznych i muzyki. Ponadto nagroda może być przyznawana za szczególne zasługi w zakresie utrzymywania, rozwoju i krzewienia śląskiego dorobku kulturowego.
W tym roku polsko-niemiecka kapituła przyznała Nagrodę Kulturalną Śląska niemieckiemu historykowi Arno Herzigowi, który urodził się w 1937 roku w Wambierzycach, prof. Ewie Michnik – dyrektor Opery Wrocławskiej i zamieszkałej we Wrocławiu Bente Kahan, norweskiej wokalistce i aktorce żydowskiego pochodzenia oraz założonej przez nią Fundacji Bente Kahan, mającej na celu promowanie żydowskiej kultury i historii szerszej publiczności, głównie we Wrocławiu i na Dolnym Śląsku. Uroczystość wręczenia Nagród odbyła się w sobotę, 4 września we wrocławskim Ratuszu.
ks. Bogdan Giemza SDS
Za: www.sds.pl
