zgodnie z wielowiekową tradycją świątecznej liturgii Dominikowej
przewodniczył i homilię wygłosił franciszkanin – o. Solanus Benfatti
CFR, przełożony nowojorskiego domu studiów Franciszkańskich Braci
Odnowy.
„Co takiego miał w sobie Dominik, że po ośmiu długich
stuleciach bracia zafascynowani jego duchowością wciąż głoszą
Ewangelię?“ – pytał kaznodzieja. „Źródła niewiele mówią na temat
fenomenu jego charakteru, specyfiki jego osobowości, nie zachowały się
jego pisma… Ale może tego właśnie pragnął sam Dominik, może to właśnie
wybrał: schować się całkowicie za Tym, którego głosił, oddać się
całkowicie misji niesienia Chrystusa wszystkim i na wszystkie sposoby,
na krańce świata“.
Niedzielna celebracja o 11:30 w dominikańskim
kościele Notre Dame zgromadziła liczną grupę parafian i sympatyków
polskich zakonników, jak również studentów i pracowników naukowych
Columbii, którzy dużą część swoich wakacji spędzają, pracując na
uniwersytecie w ramach letnich projektów edukacyjnych i badawczych.
Podczas liturgii schola akademicka oprócz tradycyjnych amerykańskich
hymnów wykonała przetłumaczone na język angielski śpiewy liturgiczne
powstałe w środowisku polskich dominikanów (P. Bębenek, C. Paciorek)
oraz gregoriańskie elementy dawnej liturgii zakonnej: Sekwencję o św.
Dominiku i antyfonę „O Lumen Ecclesiae“ (Światło Kościoła). Uczestnicy
liturgii otrzymali również wydaną na tę okazję broszurę informacyjną
wprowadzającą w historię i charyzmat Zakonu Kaznodziejów, w
szczególności uwzględniającą współczesność dwóch prowincji: polskiej i
lokalnej amerykańskiej pw. św. Józefa. „Dominikanie to dobra marka:
przebogata tradycja teologii i kaznodziejstwa – mówi o. Romuald Jędrejko
OP, przełożony nowojorskiej wspólnoty – Bracia w parafii Notre Dame są
stosunkowo od niedawna i niektórzy ludzie przychodzący do nas nie mają
świadomości, kim jesteśmy. Dzisiejsza uroczystość to świetna okazja, by o
tej naszej specyfice opowiedzieć” – zakończył dominikanin.