Zgromadzenie Sióstr Dominikanek Matki Bożej Różańcowej, Dominikanki Matki Bożej Różańcowej
Congregazione Suore Domenicane Madonna del Rosario (OP)
ul. Lawendowa 15
20-827 Lublin
tel./fax (0-81) 742-66-29
e-mail: [email protected]
Zgromadzenie zostało założone w Iolo (Prato – Włochy) przez ks. Didaco Bessi, który był tercjarzem dominikańskim i przez s. Marię Rosarię Crocifissę Pugelli – pierwszą przełożoną Zgromadzenia. 8 września 1895 roku pięć dziewcząt z miejscowości Iolo pod kierownictwem ks. Didaco rozpoczęło życie we wspólnocie według reguły Trzeciego Zakonu Dominikańskiego. Pierwotnym celem Instytutu było podnoszenie poziomu życia religijnego i społecznego poprzez katechezę, szkołę dla ubogich dzieci, kierownictwo duchowe i opiekę nad chorymi.
Założyciel był przekonany, że największym ubóstwem jego parafian nie była bieda lub choroba, ale brak poznania Prawdy – Jezusa Chrystusa. Spędził on wiele godzin na adoracji i osobistej modlitwie przed Chrystusem, aby jak najlepiej służyć Bogu w najbardziej potrzebujących. Swą postawą modlitwy i służby był dla sióstr wzorem i duchowym przewodnikiem w podejmowanych przez nie działaniach apostolskich.
Pomimo skromnych środków, które miały siostry do dyspozycji, w bardzo krótkim czasie otworzyły one szkołę dla dziewcząt. Rozpoczęły również odwiedzanie chorych, niosąc im przede wszystkim wsparcie modlitewne. Pod koniec lat sześćdziesiątych XX w. zgromadzenie rozpoczęło swą działalność misyjną otwierając pierwszy dom w Indiach.
Do Polski siostry przyjechały w 1987 roku, dwa lata później został otworzony pierwszy dom w Lublinie, który po dziś dzień jest domem formacyjnym. Praca w Polsce to głównie katechizacja, praca z dziećmi i młodzieżą, animacja liturgiczna oraz prowadzenie rekolekcji i dni skupienia. W 1991 roku Zgromadzenie otworzyło placówkę w Ekwadorze (Ameryka Południowa), co jeszcze bardziej ożywiło ducha misyjnego we wszystkich wspólnotach. Początek trzeciego tysiąclecia to realizacja nowych planów i zamierzeń: we wrześniu 2001 roku siostry założyły nową wspólnotę w Rumunii. Z małego ziarnka, rzuconego przeszło sto lat temu gdzieś daleko na włoską ziemię, wyrasta powoli piękne drzewo, którego konary obejmują dziś trzy kontynenty.
Duchowość zgromadzenia jest związana z tym, co przekazali Kościołowi św. Dominik i św. Katarzyna. Opiera się na Słowie Bożym, wypływa z miłości do Eucharystii, Jezusa Ukrzyżowanego i Maryi, Królowej Różańca Świętego. Te cztery fundamentalne cechy duchowości stanowią źródło całego apostolatu.
Siostry starając się odpowiedzieć na konkretne wezwania i potrzebę Nowej Ewangelizacji wypełniają misję głoszenia Słowa Bożego we Włoszech, Indiach, Ekwadorze w Polsce i w Rumunii poprzez katechizację, animację liturgiczną, pomoc w duszpasterstwie parafialnym, opiekę nad chorymi. Szczególną troską są otaczani ci najmniejsi: ubodzy, chorzy, dzieci pozbawione opieki i zagrożona młodzież.
Zgromadzenie zostało założone w Iolo (Prato – Włochy) przez ks. Didaco Bessi’ego.
