Obecność Jezusa w Eucharystii zrodziła wiele charyzmatów w Kościele. Przypominają o tym nie tylko nazwy zgromadzeń zakonnych, ale także fakt, że wszystkie osoby zakonne, bez względu na swój charyzmat, „są szczególnie złączone z Panem w Jego białej obecności eucharystycznej” – napisał w okolicznościowym liście bp Jesús Sanz, przewodniczący komisji episkopatu Hiszpanii ds. życia zakonnego.
„żywi i podtrzymuje”, aby wielbić Boga i prosić o potrzebne łaski.
Szczególnie jednak odnosi się to do osób, które wybrały drogę życia
kontemplacyjnego. Jest ono prawdziwym „wieczernikiem eucharystycznym”.
„W ten sposób rozumiemy milczenie klasztorne i odosobnienie, które
pozwala żyć tak, by potem móc świadczyć o miłości całego Kościoła do
Jezusa obecnego w Eucharystii”. Mnisi i mniszki składając w milczeniu
swoją ofiarę dobremu Bogu uczą „miłowania Bożej Obecności oraz
wszystkiego i wszystkich, którzy Go kochają” – czytamy w liście.
W
ostatnich latach zmniejszyła się liczba osób wybierających życie
kontemplacyjne. Wiele wspólnot i klasztorów musiało dokonać koniecznych
zmian strukturalnych lub połączyć się z innymi. Są jednak i oznaki
nadziei. Przykładem może być klasztor klarysek w miejscowości Lerma,
prawdziwy fenomen życia zakonnego w Hiszpanii. Żyje tutaj jedna z
najliczniejszych i najmłodszych wspólnot w Europie: ponad 130 kobiet,
których średnia wieku wynosi 35 lat.
M. Raczkiewicz CSsR, Madryt