Dane teleadresowe
Dom Prowincjalny
ul. Szymanowskiego 25
51- 609 Wrocław
tel. (0-71) 337-45-40
fax: (0-71) 348-08-66
e-mail: [email protected]
strona internetowa: www.adoratorki.pl
Historia Adoratorek Krwi Chrystusa rozpoczęła się 4 marca 1834 roku, kiedy Maria De Mattias otworzyła pierwszą szkołę dla dziewcząt w małej górskiej miejscowości Acuto. Potem historia toczyła się już bardzo szybko. Wokół Marii pojawiły się dziewczęta i kobiety, które podobnie jak ona chciały odda swoje życie dla "drogich bliźnich". Historia adoratorek za czasów życia Założycielki była związana z zakładaniem szkół dla dziewcząt. Jednak szkoła nie stanowiła celu. Była środkiem, aby pójść dalej.
Przede wszystkim adoratorki miały przekazywać miłość Boga do człowieka. Bowiem Krew Jezusa jest największym znakiem tej miłości. Jeszcze za życia Marii De Mattias zgromadzenie obecne było już w kilku krajach Europy. Obecnie około 1700 adoratorek pracuje w 27 krajach na pięciu kontynentach.
Adoratorki Krwi Chrystusa nie jest nazwą jedną z wielu. Kryje ona w sobie to wszystko, czym chcą być siostry, jest w niej zawarta ich duchowość i serce ich działalności. Z kontemplacji Jezusa Ukrzyżowanego, który przelał swoją Krew wypływa ich miłość do wszystkich ludzi, niezależnie od pochodzenia, wieku, kultury i uwarunkowań społecznych.
Większość swojej pracy, jak założycielka św. Maria De Mattias, poświęcają dziewczętom i kobietom. Pracują w szkołach, w szpitalach, prowadzą spotkania formacyjne. Odczytują wciąż nowe znaki czasu, by na nie odpowiedzieć i ciągle szukać tych, którzy są jeszcze daleko od zdroju miłosierdzia, który wypływa wraz z drogocenną Krwią Jezusa.
Adoratorki Krwi Chrystusa wczoraj, podobnie jak dziś, pragną stać u stóp krzyża, aby otrzymać miłość Chrystusa. Ta miłość jest zdolna przemienić ich serce i otworzyć na tych, którzy potrzebują odkupienia. Dlatego żyją zanurzone w historię swoich czasów. Są naznaczone nadziejami, potrzebami, oczekiwaniami i klęskami ludzi swej epoki. Podzielają z nimi radości i cierpienia. Idą pomiędzy ludzi prowadząc styl życia prosty i otwarty na przyjmowanie każdego człowieka.
Adoratorki Krwi Chrystusa naprzeciw ryzykom i niebezpieczeństwom nie wychodzą same, lecz jako rodzina i jako wspólnota. We wspólnocie zakonnej znajdują wsparcie, ciepło, siostrzaną pomoc i przyjaźń. Jako rodzina św. Marii De Mattias starają się zaradzać ludzkiej nędzy i cierpieniu, które powodują krwawienie na ciele ludzkości. Adoratorki Krwi Chrystusa przez swoje życie przypominają o miłości Chrystusa do ludzi. Jezus ofiarował swoje życie, całego siebie z miłości, do końca. Powołaniem adoratorek jest zjednoczenie z ofiarą Chrystusa i oddanie swojego życia z miłości do Jezusa i bliźnich.
Maria Matylda De Mattias urodziła się w Vallecorsa, w prowincji Frosinone w Państwie Papieskim 4 lutego 1805 roku jako ósme z dziesięciorga dzieci, z których przeżyła tylko ona i jej dwaj bracia. Największy wpływ na wychowanie religijne córki miał ojciec. Był pierwszym przewodnikiem duchowym Marii, dzięki któremu pogłębiała się jej miłość do Maryi i Jezusa ukrzyżowanego.
Ojciec opowiadał swojej córce historie biblijne i był jej nauczycielem modlitwy. Kierując się wskazaniami ojca, Maria prowadziła intensywne życie duchowe. Modlitwa przed wizerunkiem Matki Bożej Macierzyństwa doprowadziła ją do odkrycia Maryi jako najlepszej Matki. Maryja, według świadectwa Założycielki, powiedziała do niej: "Nie bój się, pomogę ci". Jej macierzyńską opiekę Maria De Mattias odczuwała przez całe życie. Te pierwsze doświadczenia modlitwy stawały się coraz mocniejsze i stopniowo doprowadziły Założycielkę do mistycznego zjednoczenia z Bogiem.
Kontekst społeczny czasów, w których Maria De Mattias przeżywała swoje dzieciństwo i młodość, był związany z szerzącym się bandytyzmem. Vallecorsa, gdzie się urodziła, było jednym z centrów aktywności band. Maria niejednokrotnie była świadkiem przemocy i cierpienia niewinnych ludzi. Te trudne doświadczenia pogłębiały w niej miłość Jezusa ukrzyżowanego, którą przekazywała potem swoim naśladowczyniom.
Duże znaczenie w życiu Marii De Mattias miało spotkanie z Kasprem del Bufalo, Założycielem Misjonarzy Krwi Chrystusa. Merlini, jej pierwszy biograf tak opisuje to doświadczenie: "Ona – wówczas siedemnastoletnia dziewczyna – widząc gorliwość niestrudzonego pracownika i wielki wysiłek, który ponosił na chwałę Bożą i dla zbawienia dusz, żywo zapragnęła włączenia się do tego dzieła dla zbawienia bliźnich". Maria chciała zostać misjonarką – taką, jak wielki misjonarz Kasper del Bufalo. Było to spotkanie decydujące, które nadało kierunek życiu i duchowości przyszłej adoratorki krwi Chrystusa.
W roku 1824 do Vallecorsa przybył Giovanni Merlini. Maria powierzyła się jemu i poprosiła o kierownictwo duchowe. Rozpoznał on w niej osobę zdolną do dania początku nowej instytucji, żeńskiej gałęzi Zgromadzenia Misjonarzy Krwi Chrystusa, o której marzył Kasper del Bufalo. Pierwszego marca 1834 roku Maria De Mattias wyruszyła w drogę. Jej celem było prowadzenie szkoły w górskiej miejscowości Acuto. Na rozpoczynającą się misję otrzymała błogosławieństwo Kaspra del Bufalo, o które prosił Merlini. Do tej miejscowości dotarła 4 marca i ten dzień uważa się za datę narodzin nowego zgromadzenia w Kościele pod nazwą Adoratorki Krwi Chrystusa.
Maria De Mattias była ukazywana jako kobieta, która naucza. Jej gorliwość apostolska wypływała z głębokiego życia modlitwy. Dostąpiła łaski mistycznego zjednoczenia z Jezusem, która przyczyniła się do tego, że prawdy przeżyte i poznane na modlitwie mogła przekazać w głoszonych naukach i Listach. Kontemplacja i działanie w jej życiu stanowiły pełną harmonię. Kontemplacja Jezusa ukrzyżowanego była w niej źródłem miłości do wszystkich ludzi, a zwłaszcza grzeszników.
Zmarła w Rzymie 20 sierpnia 1866 roku. W roku 1896 rozpoczął się proces beatyfikacyjny. 1 października 1950 roku papież Pius XII ogłosił ją błogosławioną, a 18 maja 2003 papież Jan Paweł II włączył ją do grona świętych. Pozostawiła swoją życiową mądrość w pismach, z których najważniejsze znaczenie mają Listy. Są one świadectwem nie tylko jej osobistego życia duchowego, ale również przekazują duchowość zgromadzenia, które założyła.
