Zgromadzenie o charakterze międzynarodowym, angażujące się w wychowanie, jakim jest Zgromadzenie Salezjańskie, nie jest łatwo zinterpretować pod względem danych statystycznych. Trzeba go rozpatrywać w specyficznym kontekście, który uwzględniłby ewangeliczny horyzont, na którym działa, i harmonogram tych działań, a poza tym, nie zawsze może być oceniane tylko pod kątem priorytetów ludzkich.
Stan liczbowy salezjanów w ostatnich 18 latach – okres od KG 24 do dzisiaj – domaga się głębszej analizy i odniesienia do różnych kontekstów: geograficznego, historycznego, społecznego i kulturowego.
Oczywiście, mogą wzbudzić pewne zainteresowanie, takie dane, jak wzrost liczby zmarłych, prawie że utrzymujący się stan nowicjuszy, których obecnie liczba nie przekracza 500, a także – wzrost liczby salezjanów mianowanych biskupami (obecnie jest ich 122).
Zróżnicowania w kontekście geograficznym są spowodowane zmianami dotyczącymi niektórych regionów, a także powstaniem nowych okręgów. I podczas gdy w pięciu regionach personel salezjański zmniejsza się, w innych trzech (Afryka-Madagaskar, Azja Wschodnia-Oceania i Azja Południowa) przeżywa wzrost.
W ostatnich 18 latach Zgromadzenie zwiększyło swoją obecność w różnych krajach, zwiększając liczbę placówek ze 126 do 132. Jednocześnie liczba wspólnot kanonicznie erygowanych to nieco ponad 1800 jednostek. Interesujące jest także przyjrzenie się dziełom pod względem ich rodzaju: rośnie liczba szkół i ośrodków zawodowych, stacjonarnych i internatów; zwiększa się także zaangażowanie w ukierunkowanie powołaniowe.
Znaczące jest także zwiększenie zaangażowania na polu społecznym i dzieł opieki nad młodzieżą z marginesu, które znajduje swój wyraz w programach adresowanych do młodzieży zagrożonej, opiece społeczno-duszpasterskiej nad emigrantami, zakładaniu ośrodków zdrowia, lecznic, ośrodków opieki społecznej. Ogółem, pod tym względem obserwuje się prawie że podwójny wzrost: z 564 placówek do 1168 w ciągu 18 lat.
Kontynuowane jest zaangażowanie misyjne: w ostatnich 6 ekspedycjach zostało wysłanych 206 misjonarzy z 56 inspektorii.
Przy spadku liczbowym salezjanów nie zmniejszył się zakres działalności i liczba miejsc działalności: na wszystkich obszarach można było zaobserwować wzrost liczby placówek obsługiwanych przez członków Rodziny Salezjańskiej, świeckich, a także innych zakonników, nie będących salezjanami.
Ale to nie wszystko, co pozwala zrozumieć rzeczywistość Zgromadzenia będącego w ciągłej ewolucji: kapitulni mają do dyspozycji całość danych statystycznych, uwzględniających regiony i poszczególne inspektorie, w wielu przypadkach w zestawieniu z danymi z KG25 i KG26.
Tak więc mamy wiele ujęć i punkt wyjścia do mądrego i inteligentnego zinterpretowania całej rzeczywistości.
ANS – Rzym
Za: www.infoans.org
