Br. Bernard z Andermatt może słusznie być uznany za
człowieka, który zgromadził rozproszonych braci z powodu prześladowań
przez liberalne rządy w dziewiętnastowiecznej Europie i przywrócił nowe
życie Zakonowi. Jego wytrwałość, miłość do Zakonu i zdolności
zarządzania pozwoliły braciom kapucynom na ponowne podjęcie życia
wspólnotowego. Dzięki niemu ilość braci zaczęła wzrastać, studia zostały
odnowione, misje zaczęły się rozwijać, przybyło prowincji.
Rozpoczął
prace, które pozwoliły na rewizję Konstytucji nie zmienionych przez
ponad 250 lat. Proces odnowy Konstytucji zakończył się już po jego
śmierci. Pod koniec jego 24 letniego rządzenia Zakonem został mianowany
biskupem tytularnym Stauropolis. Br. Bernard zmarł w 1909 roku w
Ingenhohl, mając 72 lata. Podczas sympozjum minister generalny
przedstawił włoskie tłumaczenie biografii napisanej przez Hilarina
Feldera i wydanej po niemiecku w 1943 roku.
Za: Kuria Generalna Zakonu Braci Mniejszych
Kapucynów