Okres paschalny, który przychodzi nam przeżywać, wyraża w całej pełni najgłębsze tajemnice naszej wiary, które prowadzą od śmierci do życia. Począwszy od Wielkiego Postu, który pozwala nam wraz z Chrystusem wyjść na pustynię, by usłyszeć głos własnego sumienia, na nowo odkryć drogę wiary i prawdę o własnych życiowych ścieżkach. Poniżej prezentacja nowego numeru dwumiesięcznika 'Jasna Góra’ nr 2/2010.
łudząco nieraz – przypomina. To wreszcie sposobność doświadczenia
Miłości przychodzącej do nas osobiście z wysoka, by otworzyć na Nią
swoje serce i rozradować się tą najwspanialszą obecnością, gdy damy się
pochwycić Bożemu miłosierdziu i z daleka nawet wrócimy do źródła łaski
synowskiej godności poprzez rozwarte wrota sakramentu pojednania i
szczerze podjętą pokutę. Wielki Post pozwala nam spotkać się z
Chrystusem i rozpoznać Jego obecność na krzyżowej drodze naszej
codzienności, gdy spotyka nas, by pomóc nam dźwigać nasze własne
brzemię i odnaleźć je w Jego zbawczym krzyżu.
Ale paschalne doświadczenie to także zmartwychwstanie – radość
nowego życia. To pieśń zbawionych, śpiewana z radością i triumfem nad
pokonanym złem, które za Bożą łaską udało się nam wykorzenić z naszego
życia lub przynajmniej odwrócić się od niego, prosząc Boga o siłę w
dalszym podążaniu Jego drogą. W świetle Chrystusowego zmartwychwstania
sami wybieramy na nowo drogę światłości. Bo doświadczenie Miłości
wiernej, która odważyła się przyjąć dobrowolnie krzyż dla ukochanego
człowieka, pomimo jego grzeszności i niewdzięczności, nie pozwala nam
już kroczyć inną drogą, jak tylko tą, która staje się świadectwem
przeżytego ukochania.
A czyż te paschalne doświadczenia nie stają się istotą naszego
pielgrzymowania na Jasną Górę? W jakiś sposób każdy pątnik doświadcza
tu pustyni własnego serca, szczególnie poprzez spotkanie z Maryją,
która staje przy nas jako Ta, która najdoskonalej umiłowała Boga,
uwierzyła Jego słowu i jako świadek Jego wierności umacnia naszą wiarę.
Pomaga i nam wreszcie wypowiedzieć nasze fiat – niech mi się stanie.
Aby radość zwycięstwa i chwały Niepokalanej wprowadziła i nas na drogi
Bożego życia już na zawsze.
Wtedy i nowa suknia, i korony Bożej Matki staną się hołdem czystych
serc jak białych kwiatów, symbolem naszej duchowej przemiany, ogromnej
wdzięczności i szaty łaski
uświęcającej, którą z Bożych dłoni podaje nam Maryja. Zaś korony
będą znakiem, że Chrystus ze swą Matką mają tron i w sercu naszym.
Ufam, że nasz Dwumiesięcznik pomoże wszystkim duchowym pielgrzymom
w jak najgłębszym przeżyciu tych tajemnic, życzę przyjemnej lektury.
Redaktor Naczelny
SPIS TREŚCI:
o. Roman Majewski: Nowe korony dla Matki Bożej Jasnogórskiej s. 4
Henryk Muszyński: Tu uczymy się służby narodowi s. 5
Mariusz Drapikowski: Wotum dziękczynne Narodu Polskiego. Założenia artystyczne nowych koron s. 8
Sukienki Cudownego Obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej (cz.1) – sukienka brylantowa i rubinowa s. 10
Program Nawiedzenia Kopii Obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej w Archidiecezji Łódzkiej s. 12
Maria Starzyńska: Sześć wieków jednego panowania (60.) – s. 13
Piotr Polek: Bóg zszyła nam znaki s. 15
Świadectwa Jasnogórskie s. 17
Franciszek Morgiel: Rozważania Drogi Krzyżowej s. 18
Kazimierz Maniecki – Żaneta Bilska: To Boże miłosierdzie pociąga nas do siebie s. 18
Hołd z białych kwiatów s. 26
Stanisław Nowak: Akt Zawierzenia Matce Bożej s. 28
Z LISTÓW DO REDAKCJI – s. 29
Paweł Michalik: Świadczyć o Miłości znaczy kochać s. 31
Robert Jasiulewicz: A grób Jego został pusty s. 34
Życzenia s. 35
Dariusz Szuba: Apel Jasnogórski s. 36
Kopie Cudownego Obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej (16.) – Obraz Matki oskiej Jasnogórskiej w Starej Wsi s.37
Kazimierz Maniecki OSPPE: Jasnogórski Apostolat Różańcowy – s. 38
Anna Przeździecka: Zagubiony s. 39
JASNOGÓRSKA NUMIZMATYKA s. 40
Eustachy Rakoczy: Ostatni Legionista s. 41
Kronika Jasnej Góry roku 2009 – s. 43
