Misjonarze z Mariannhill
(CMM)
Misjonarze z Mariannhill od 2016 r. nie posiadają żadnej wspólnoty w Polsce.
Historia
Nie jesteśmy nową rodziną zakonną na ziemiach polskich. Już w latach międzywojennych istniały domy Zgromadzenia w Katowicach i we Wrocławiu. Misjonarze rozpowszechniali czasopisma misyjne w języku polskim, kształcili młodzież, formowali młodych zakonników, pomagali w parafiach, głosili rekolekcje. Zgromadzenie istniało do 1956 roku w Skorogoszczy na Opolszczyźnie.
Powrót zakonników do Polski w 1995 roku wpisał się na trwałe w historię Zgromadzenia, a także stał się kontynuacją działalności misyjnej rozpoczętej już przed II wojną światową przez brata Konstantego Mielewskiego w Katowicach.
Naszym celem jest – poprzez modlitwę, pracę i obecność – wzmacnianie świadomości misyjnej Kościoła. Odczytując potrzeby Kościoła lokalnego, angażujemy się w pracę z młodzieżą, działalność duszpasterską (rekolekcje, misje, pomoc w parafiach), edukacyjną (katechizacja, nauczanie i wychowywanie dzieci i młodzieży), kulturalną i charytatywną. Prowadzimy też Dom Młodzieżowy z miejscami noclegowymi dla różnego typu grup.
Założyciel
Kalendarium życia założyciela zgromadzenia sługi Bożego Opata Franciszka Pfannera
1825 – Wendelin Pfannerurodził się 20 września w Langen-Hub (Austria) jako syn Franciszka Antoniego Pfannera i Anny Marii Fink
1837 – pobierał pierwsze lekcje łaciny w pobliskiej wsi.
1838 – podjął naukę w gimnazjum w Feldkirch, następnie w Innsbrucku.
1845 – rozpoczął studia filozoficzne w Padwie.
1846 – podjął studia teologiczne w Brixen.
1848 – przerwał studia z powodu dłuższej choroby.
1850 – przyjął święcenia kapłańskie w Brixen, odprawił mszę prymicyjną w Langen-Hub. Objął pierwszą parafię w Haselstauden-Dornbirn.
1859 – rozpoczął pracę spowiednika u Sióstr Miłosierdzia w Agram (Chorwacja), był duszpasterzem więźniów.
1862 – udał się w podróż do Rzymu.
1863 – wyjechał do Ziemi Świętej, wstąpił do Zakonu Trapistów w Mariawald/Eifel, otrzymał imię Franciszek (obłóczyny odbyły się 9 października).
1864 – złożył pierwsze śluby zakonne (24 listopada), później został zarządcą pracy, podprzeorem, magistrem braci.
1867 – opuścił klasztor Mariawald (23 lipca), otrzymał polecenie założenia klasztoru w Austrii. Przebywał w Rzymie, odbudował ruiny trzech kościołów i klasztoru Tre Fontane.
1869 – założył klasztor Mariastern (26 czerwca) koło Banja Luki (Bośnia).
1872 – został przeorem w Mariastern.
1879 – zwołanie Kapituły Generalnej w Sept Fons (Francja); biskup Ricards poprosił o mnichów dla Południowej Afryki, Pfanner przyjął zaproszenie.
1880 – przybył do Dunbrody (Południowa Afryka).
1882 – założył klasztor Mariannhill koło Durbanu/Natal (26 grudnia).
1883 – opublikował listy z Mariannhill dla dobroczyńców w Europie, wyruszył w podróż do Europy, gdzie pozyskał 34 kandydatów.
1884 – po raz pierwszy publicznie ochrzcił w Mariannhill czterech miejscowych chłopców.
1885 – powstała Wspólnota Sióstr Misjonarek od Drogocennej Krwi (8 sierpnia), Pfanner został wyświęcony na opata w Mariannhill (27 grudnia), był pierwszym opatem misyjnym w Południowej Afryce.
1886 – założył Reichenau, pierwszą z wielu stacji misyjnych trapistów.
1890 – został zastępcą Wikariusza Generalnego Zakonu Trapistów dla Południowej Afryki.
1892 – odbyła się wizytacja Opata Franciszka Strunka z Oelenberg/Elsass, nastąpiło suspendowanie O. Pfannera (13 października) i zdjęcie go z urzędu na rok.
1893 – Rzym przyjął rezygnację O. Pfannera, opatem w Mariannhill został Amandus Schoelzig.
1894 – powstała Emaus, ostatnia stacja misyjna O. Franciszka.
1900 – odbył się złoty jubileusz kapłaństwa O. Pfannera.
1909 – nastąpiło oddzielenie Mariannhill i stacji misyjnych od Zakonu Trapistów (2 lutego), początek Zgromadzenia Misjonarzy z Mariannhill jako samodzielnej Wspólnoty. Opat Pfanner zmarł w Emaus (24 maja), pogrzeb odbył się na cmentarzu w Mariannhill (27 maja).
1963 – rozpoczął się proces informacyjny i nominowanie postulatorów, Franciszek Pfanner został sługą Bożym.
