Z żalem i chrześcijańską nadzieją informuję, że dnia 01.05.2013 r. we wczesnych godzinach porannych w wieku 78 lat w Łodzi-Łagiewnikach zmarł śp. o. Lucjan Roman Modrzejewski.
W Zakonie 61 lat, w kapłaństwie 53 lata, długoletni penitencjarz w Bazylice św. Piotra w Watykanie.
Pogrzeb odbędzie się 04.05.2013 r. (sobota) o godzinie 13.00 w Sanktuarium św. Antoniego z Padwy w Łodzi Łagiewnikach.
Prorok – Psalmista wyśpiewał przed wiekami: „Miarą naszego życia jest lat siedemdziesiąt, osiemdziesiąt, gdy jesteśmy mocni” (Psalm 90). Zmarł nasz Współbrat w Zakonie śp. o. Lucjan Roman Modrzejewski, franciszkanin, kapłan, duszpasterz, przyrodnik, pedagog, penitencjarz apostolski, jubilat w Zakonie (61 lat) i kapłaństwie (53 lata), ale przede wszystkim człowiek silnego ducha. O. Lucjan przeżył na tym świecie 78 lat. Powtarzamy porzekadło – „Kto się urodził, umrzeć musi”, ale śmierć w maju, gdy cała przyroda budzi się do życia, jest wyjątkowo przytłaczająca. Wiara w świętych obcowanie, zmartwychwstanie ciała i żywot wieczny są radosnym tłem do rozważania smutnej tajemnicy śmierci, każdej śmierci.
O. Lucjan urodził się we wtorek 27 listopada 1934 roku we wsi Spaszczyzna koło Włodzimierza Wołyńskiego, dziś Republika Ukraińska, jako syn Aleksandra i Józefy Kasprowicz i brat dwóch starszych sióstr. W miesiąc po urodzeniu został ochrzczony w kościele farnym we Włodzimierzu i otrzymał imię Roman, lubiane na Ukrainie. Już w średniowieczu nosił je książę włodzimierski Roman Mścisławowicz, siostrzeniec Kazimierza Wielkiego. Rodzice Romana w Spaszczyźnie prowadzili niewielkie gospodarstwo rolne. Przyszły jednak czasy niespokojne. Jako dziewięcioletni chłopiec Roman przeżył trudny czas okupacji niemieckiej i fakt przesiedlenia ze stron rodzinnych do Horodła w lubelskim, a niedługo potem z polecenie Polskiego Urzędu Repatriacyjnego do Józefowa, wsi w województwie łódzkim, gdzie rodzicom przydzielono poniemieckie gospodarstwo rolne. Po ukończeniu klasy siódmej w miejscowej szkole zgłosił się do Małego Seminarium Duchownego Ojców Franciszkanów w Niepokalanowie. Tu się zaczęła jego formacja duchowa pod kierunkiem o. Witalisa Jaśkiewicza, rektora seminarium. Po klasie dziewiątej zdecydował się zostać franciszkaninem. Roczny nowicjat z imieniem zakonnym Lucjan (imieniny 7 stycznia) odbył pod kierunkiem mistrza o. Augusta Rosińskiego w Łagiewnikach, dzielnicy Łodzi, i w dniu 31 sierpnia 1952 roku złożył pierwsze śluby zakonne, a następnie uzupełnił szkołę średnią w Niepokalanowie, studiował filozofię chrześcijańską w Wyższym Seminarium Zakonnym w Łagiewnikach, teologię zaś w Krakowie i Łagiewnikach. Wychowawcami jego byli o. Grzegorz Kozieł, o. Ignacy Rejch, o. Lutosław Pieprzycki i o. Ireneusz Żołnierczyk. Autorzy sprawozdań o wychowanku oceniali go bardzo wysoko. Przykładowo przytoczę dwie z nich: „Dobry i spokojny. Karność zakonna dobra, także odnoszenie się do przełożonych i współbraci. Pilny, zdrowy, wszystko przemawia, że ma zdolności i będzie dobrym zakonnikiem. Typ dodatni i ładnie ułożony” (o. Grzegorz Kozieł, 11 lutego 1953). „Zdrowy, a w pobożności bardzo gorliwy, w postępowaniu jego znać ducha nadprzyrodzonego. Spokojny, życzliwy, pracowity. Jeden z najlepszych kleryków seminarium w Krakowie” (o. Ireneusz Żołnierczyk, 10 września 1957).
Po przyjęciu święceń kapłańskich w Sanktuarium św. Antoniego z Padwy w Łagiewnikach, w dniu 7 lutego 1960 roku, z rąk ks. biskupa Jana Kulika pracował przez dwa lata jako wikariusz parafii w Gnieźnie. Ówczesny prowincjał o. Tytus Strzelewicz, widząc potrzebę przygotowania zdolniejszych kapłanów Prowincji na własnych nauczycieli w Niższym Seminarium w Niepokalanowie, proponował im studia uniwersyteckie kierunków przydatnych w szkole średniej: historii, filologii klasycznej i angielskiej, biologii, chemii i matematyki. Zainteresowania przyrodnicze o. Lucjana oraz dobre oceny z przedmiotów przyrodniczych i kosmologicznych zdecydowały, że zaproponowano mu studia, które odbył w wyznaczonym terminie (1962-1967) na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Uzyskał stopień magistra biologii i zaraz potem rozpoczął pracę dydaktyczną w Niższym Seminarium Duchownym w Niepokalanowie. W tym czasie przygotował pracę doktorską z dziedziny fizjologii roślin, konkretnie z ziemniaka, i po zdaniu wymaganych egzaminów otrzymał na Uniwersytecie Łódzkim tytuł doktora biologii w dniu 8 marca 1977 roku. Tytuł pracy doktorskiej „Regeneracja fragmentów dojrzałego zarodka Cuscuta lupuliformis Krock w hodowli in vitro”.
Zabiegi o angaż na Uniwersytecie Łódzkim w charakterze asystenta nie przyniosły skutku. Władze zakonne powierzyły mu funkcję rektora Niższego Seminarium w Niepokalanowie, którą pełnił przez sześć lat. Prowadził lekcje biologii, higieny, katechezy i wychowania obywatelskiego. Po spełnieniu tej funkcji o. Lucjan wybrał kierunek pracy duszpastersko-formacyjnej, którą zresztą dorywczo prowadził już w czasie studiów uniwersyteckich jako ojciec duchowny na nowicjacie i jako konferencjonista w różnych zgromadzeniach zakonnych. W latach 1986-1988 pracował w Sacro Convento w Asyżu jako przewodnik i spowiednik pielgrzymów, a następnie jako penitencjarz apostolski w Bazylice San Pietro w Watykanie od 19 grudnia l988 roku aż do 1 września roku 2008. O. generał Zakonu Marco Tasca, w osobistym liście do o. Lucjana, przekazał mu piękne podziękowanie: „Desidero esprimerti il mio ringraziamento e quello dell’Ordine per il prezioso, apprezzato ed ammirevole servizio che hai svolto in questi due decenni” – “Pragnę wyrazić moje wdzięczne podziękowanie za cenną dla Zakonu, godną uznania i podziwu służbę, którą pełniłeś przez dwadzieścia lat”. Od września 2008 roku o. Lucjan przebywał w Łagiewnikach i mimo niedomagań z powodu choroby i podeszłego wieku służył wiernym w konfesjonale. W lutym 2010 roku celebrował Złoty Jubileusz Kapłaństwa, na który Ojcowie Prowincjałowie trzech prowincji franciszkańskich przekazali wspaniałemu Jubilatowi gratulacje i życzenia: „W tym wspaniałym czasie Jubileuszu proszę przyjąć najserdeczniejsze podziękowania za Ojca ofiarną kapłańską posługę oraz życzenia Bożego błogosławieństwa na dalsze lata życia…”
Śp. o. Lucjan Modrzejewski po dłuższej chorobie zmarł, a raczej jak to coraz częściej mówimy, odszedł do domu Boga Ojca wczesnym rankiem w środę 1 maja 2013 roku w szpitalu im. Błogosławionego Ojca Rafała Chylińskiego w Łodzi-Łagiewnikach, gdzie został umieszczony poprzedniego dnia. Obrzędy pogrzebowe odbędą się w sobotę 4 maja w Sanktuarium św. Antoniego z Padwy w Łagiewnikach. Ciało zostanie złożone na łagiewnickim cmentarzu w kwaterze zmarłych franciszkanów. „Wiemy, że jeśli nawet zniszczeje nasz przybytek doczesnego zamieszkania, będziemy mieli mieszkanie od Boga, dom nie ręką uczyniony, lecz wiecznie trwały w niebie” – niech to przesłanie Pisma Świętego będzie dla nas pociechą w żałobie po śp. Ojcu Lucjanie Romanie Modrzejewskim, a jemu – radością przebywania z Bogiem.
Wieczny odpoczynek racz mu dać, Panie!
A światłość wiekuista niechaj mu świeci na wieki! Amen.
o. Zbigniew Kopeć, sekretarz prowincji, o. dr Roman Soczewka – Dyrektor Archiwum Prowincjalnego
Za: www.franciszkanie-warszawa.pl.
