Nakładem Wydawnictwa „Apostolicum” w Ząbkach, ukazała się kolejna w serii „Biblioteki Instytutu Teologii Apostolstwa” pozycja książkowa ks. dr. hab. Czesława Parzyszka SAC, zatytułowana "Posłuszeństwo i posługa władzy w życiu konsekrowanym".W odniesieniu do Instrukcji Faciem tuam, Domine requiram. Posługa władzy i posłuszeństwo, Autor skupia się na zmianach zachodzących we współczesnym świecie.
i odpowiedzialności, większe podkreślanie wartości osoby, nowy sposób
patrzenia na wartości świata, proces sekularyzacji, naturalizm, a nade
wszystko kryzys wiary.
ściśle związany z brakiem solidnej teologii posłuszeństwa, autorytetu i władzy.
Istniejący kryzys w odniesieniu do posłuszeństwa osób konsekrowanych dotyczy
tak przełożonych, jak i podwładnych. Nową refleksję nad tajemnicą posłuszeństwa
i posługi władzy odsłania Instrukcja Faciem tuam, Domine requiram. Posługa
władzy i posłuszeństwo, opublikowana w Rzymie 11 maja 2008 roku przez
Kongregację ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia
Apostolskiego, którą Ojciec Święty w dniu 5 maja 2008 r. zatwierdził i polecił
opublikować. Znajdujemy w niej wiele nowych akcentów dotyczących omawianego
tematu. Problematyka posłuszeństwa i posługi władzy wymaga solidnego studium
zarówno indywidualnego, jak i wspólnotowego. Niniejsze opracowanie stanowi
próbę szerszego komentarza do wspomnianego dokumentu.
W swojej nowej książce, ks. Czesław Parzyszek SAC, stara się
ukazać zasadnicze novum Instrukcji w spojrzeniu na posłuszeństwo i
posługę władzy. Została omówiona także istota posłuszeństwa i posługi władzy,
niektóre priorytety i cechy jej sprawowania, a także główne zadania posługi
władzy we wspólnocie życia konsekrowanego. Wiele miejsca poświęcono roli
formacji, która spełnia niezastąpioną rolę, także w tej dziedzinie.
„Wyrażam wdzięczność PT. Autorowi za podjęcie się
tego dzieła, które odpowiada na wyzwania kryzysowe w dziedzinie posłuszeństwa,
a wynikają one również z braku solidnej teologii na ten temat. Wymiar
wspólnotowy i prawny, na który składają się prawa i obowiązki należy włączyć w
całościowe ramy posłuszeństwa zakonnego, które słusznie nazywa się
posłuszeństwem konsekrowanym. Ono jest najgłębszym włączeniem w Misterium
Chrystusa Odkupiciela poprzez dobrowolne, a nie wymuszone formy posłuszeństwa,
będące wyrazem Jego miłości do Ojca i braci.”
+ Wacław Depo, Przedsłowie
