W minioną niedzielę, 26 sierpnia 2012 r., tak, jak w każdą 4. niedzielę miesiąca pani Władysława Papis, wizjonerka z Warszawy dawała świadectwo objawień Matki Bożej i Pana Jezusa w latach 1943 – 1949 na warszawskich Siekierkach.
Tym razem Pani Władysława nawiązała do minionej rocznicy rozpoczęcia Powstania Warszawskiego – 1 sierpnia, a także do zbliżającego się dnia 1 września – rocznicy wybuchu II wojny światowej.
W tym kontekście wizjonerka przypomniała orędzie Matki Bożej z 31 lipca 1943:
„Módlcie się, bo idzie na was wielka kara, ciężki krzyż. Nie mogę powstrzymać gniewu Syna mojego, bo się lud nie nawraca. Klęcz codziennie do 6 sierpnia od godziny 12 do 3 po południu i proś o przebłaganie za grzechy całego świata.”.
Pani Wladysława przypomniała widzenie z 2 sierpnia 1943 r., w którym zobaczyła wielka górę, kopiec. Na górze stała Matka Boża w towarzystwie Pana Jezusa. Za Panem Jezusem był brązowy krzyż, podtrzymywany przez aniołów. U podnóża góry stało wiele ludzi, również zakonników w różnych habitach i zakonnic. Wszyscy starali się wejść na górę. Pani Władzia odbiera to widzenie, jako symbol dążenia do Boga.
Dziś na Siekierkach, jest kopiec – Kopiec Powstania Warszawskiego (Kopiec Czerniakowski). Kopiec ma wysokość ok. 120 m. Powstał w latach 1946-1950 z gruzów Warszawy – cegły i kamieni. Zapewne z gruzem trafiły tu szczątki poległych w Powstaniu Warszawiaków. Od 2004 r. na Kopiec Powstania można wejść schodami. W czasie Wielkiego Postu ojcowie Pijarzy wraz z parafianami i mieszkańcami Warszawy odprawiają na kopcu nabożeństwo Drogi Krzyżowej.
Pani Władysława przytoczyła kilka orędzi Matki Bożej i Pana Jezusa, m.in. z sierpnia i września 1943 r.
31 sierpnia 1943 r., Matka Boża kazała przez 3 dni modlić się ze świecami. 2 września 1943 r. Matka Boża powiedziała, że obiera sobie ten dzień za Święto Matki Boskiej Młodzieży.
Główne przesłanie orędzi Matki Bożej na Siekierkach, to modlitwa wynagradzająca – odpowiedziała Pani Władzia na pytanie słuchaczki. Matka Boża powiedziała: „Przyszłam do Was, abyście nie zginęli”.
19 lipca 1943 Maryja kazała Władzi wziąć zeszyt i zapisywać modlitwę. „To będzie litania” powiedziała i podyktowała Władzi litanię, którą dziewczynka zapisywała w zeszycie. Litania zaczynała się od wezwania „Matko Niepokalanie poczęta”
- Matko Niepokalanie poczęta, (powt. przyczyń się za nami)
- Matko Syna Bożego,
- Matko nieba i ziemi,
- Matko całego świata,
- Matko, któraś porodziła Boga Człowieka,
- Matko, któraś pod krzyżem Syna swego płakała,
- Matko, któraś Ciało zdjęte z krzyża całowała,
- Matko, któraś była wzięta z ciałem do nieba,
- Matko, któraś była w niebie ukoronowana,
- Matko Różańca świętego,
- Matko Szkaplerza Świętego,
- Matko pokoju,
- Matko Korony Polskiej,
- Królowo wszechświata całego,
- Królowo nasza,
- Królowo Narodu Polskiego,
- Królowo i Opiekunko każdego człowieka,
- Królowo sierot,
- Królowo tej biednej dziatwy,
- Królowo i Matko wszystkich narodów,
- Królowo Kościoła katolickiego,
- Królowo Niebiańska zbawionych,
- Królowo nieba i ziemi,
- Królowo Serca Jezusowego,
- Królowo serc wszystkich,
- Królowo sióstr i braci służących na cześć Maryi,
- Królowo królujących z Tobą i z Synem Twoim,
- Królowo konających w Tobie,
- Królowo umierających w Tobie,
Litanię Matka Boża dyktowała częściowo przez kolejne 3 dni. Po zakończeniu litanii Matka Boża powiedziała znana modlitwę Pod Twoją obronę. Zaleciła częste jej odmawianie, przez co można uprosić wiele łask dla siebie i innych.
22 lipca 1943 Matka Boża podyktowała Władzi Koronkę do Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej.
Sposób jej odmawiania:
– na dużych paciorkach: Niech będzie błogosławione Imię Maryi Najświętszej, Królowej nieba i ziemi Niepokalanie Poczętej.
– na małych paciorkach: O Maryjo bez grzechu poczęta módl się za nami i za całym światem.
– na zakończenie trzy razy: O Maryjo bez grzechu poczęta, bądź zawsze z nami i z całym światem.
W dniu uroczystości Matki Bożej Częstochowskiej, pani Władysława przypomniała ważną rolę Jasnej Góry dla spisania i usystematyzowania orędzi. Miało to miejsce w czasie jej kilkakrotnego pobytu po wojnie w klasztorze o.o. Paulinów na Jasnej Górze. Przypomniała też pierwszą pielgrzymkę do Częstochowy wraz z mamą i sąsiadką w czasie wojny. Pomimo ogromnych trudności udało się pojechać na Jasna Górę, aby tam uzyskać duchowe wsparcie i radę od zakonników.
Spotkanie z panią Władysławą zakończyło się wspólną modlitwą i błogosławieństwem udzielonym przez o. Tadeusza Suślika SchP – proboszcza Parafii oraz kustosza Sanktuarium.
Więcej o Sanktuarium i objawieniach przeczytaj na: www.sanktuarium.pijarzy.pl
Anna Dziemska
Za: www.pijarzy.pl
