Szczególna troska o ubogich oraz świadomość, jak ważne jest dobre przygotowanie duchownych do tych zadań, które jako kapłani będą pełnić na co dzień – to według bp. Krzysztofa Włodarczyka dwie sprawy, jakie leżały na sercu św. Wincentego a Paulo. I żadna z nich – jak dodał – nie straciła na swej aktualności.
W Bydgoszczy świętowano 100-lecie istnienia parafii, jakiej patronuje wspomniany święty. – To sto lat zaufania, najpierw władz kościelnych na czele z kard. Edmundem Dalborem i władzy państwowej – z ówczesnym prezydentem Bernardem Śliwińskim – mówił na początku Mszy św. ks. Sławomir Bar CM.
Proboszcz, kapłan ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy, dodał, że minął wiek i wiele się nie zmieniło w tychże relacjach. – Władze kościelne, na czele z biskupem Krzysztofem Włodarczykiem, miejskie z prezydentem Rafałem Bruskim, wojewodą kujawsko-pomorskim Michałem Sztyblem, dalej nam ufają, powierzając zadania, dzieła na rzecz ubogich i potrzebujących. To jeszcze bardziej mobilizuje i motywuje nas do tego, by świadczyć o Chrystusie – dodał ks. Sławomir Bar CM.
W 1923 r. na zaproszenie arcybiskupa gnieźnieńskiego i poznańskiego kard. Edmunda Dalbora do Bydgoszczy przybyli kapłani ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy. Jako cel działalności duszpasterskiej wyznaczyli sobie budowę kościoła dla Polaków w tej części miasta, gdzie nie było żadnej świątyni. – Bazylika Mniejsza św. Wincentego à Paulo była darem dziękczynnym społeczności Bydgoszczy i okolic za powrót Pomorza do Polski. Wpływ na ostateczny wystrój wnętrza miał Wiktor Zin, wielki propagator historii architektury, znany swego czasu z programu „Piórkiem i węglem” – mówił bp Krzysztof Włodarczyk.
24 kwietnia 1924 r. kard. Dalbor erygował parafię św. Wincentego á Paulo. 27 września 1925 roku bp Antoni Laubitz z Gniezna poświęcił i wmurował kamień węgielny wraz z aktem erekcyjnym – tym samym rozpoczynając historię, która trwa do dziś. – Świat potrzebuje miłości i miłosierdzia, aby mógł się̨ rozwijać́. My chrześcijanie, mamy budować́ na ziemi cywilizację miłości – dodał biskup bydgoski, nawiązując wielokrotnie do świętego patrona, podkreślając, że był on człowiekiem kontemplacji i działania, organizacji i wyobraźni, autorytetu i pokory, kimś na czasy dawne i dzisiejsze.
Dzisiaj parafię tworzy wiele wspólnot, organizacji, ruchów, których działania na rzecz bezdomnych, ubogich i potrzebujących, są zauważalne nie tylko na terenie Bydgoszczy, ale w Polsce i na świecie. Kolejnym przedsięwzięciem, jakie ma służyć seniorom jest bar socjalny, poświęcony po jubileuszowej Mszy św. przez bp. Włodarczyka. Jego pomieszczenia znalazły się w dawnej kaplicy akademickiej. – Po co nam pięć kaplic przy kościele, jak mogliśmy coś oddać dla ludzi – mówił ks. Bar CM, dodając, że ta część budynku przeobrażona została w Wincentyński Dom Miłosierdzia św. Jana Pawła II, gdzie działają już m.in. łaźnia i ogrzewalnia „U Miecia”.
Bar przy bazylice to miejsce, w którym każdego będzie stać́ na ciepły posiłek. Jest on dedykujemy osobom po 60. roku życia. Minimalna opłata godnościowa za dwudaniowy obiad wynosić́ będzie 5 zł. – Historia bazyliki to także historia Bydgoszczy. Kilka spotkań z ks. Barem dało mi do zrozumienia, jak wielkim jest człowiekiem, który potrafi misję św. Wincentego a Paulo wcielić w życie. Będziemy dalej pomagać tak, jak możemy – mówił prezydent miasta Rafał Bruski, wręczając kapłanowi medal, zaznaczając, że jest on od wszystkich bydgoszczan.
Dotychczasowe prace w barze zrealizowano dzięki wsparciu darczyńców. – Ma on być́ miejscem spotkania z drugim człowiekiem, przy wspólnym stole. By tak się̨ stało, z inicjatywy Rady Parafialnej powstał „BARdzo ważny projekt” – mówi jego koordynator, Monika Siewert, dodając, że do realizacji został zaproszony każdy chętny, zarówno wolontariusz jak i darczyńca.
W związku z jubileuszem, odpustem i poświęceniem baru, na placu przed kościołem odbył się jarmark wspólnot. Przygotowano wiele pyszności i tort. Odbył się także koncert Anny Hnatowicz z zespołem.
