O. Jeremias Schröder, nowy opat prymas benedyktyńskich wspólnot zakonnych na całym świecie, postrzega benedyktynów jako potencjalnych budowniczych mostów w wojnie na Ukrainie. – W nadchodzących dniach będziemy rozmawiać z ponad 200 opatami z całego świata o tym, jak możemy to ponownie pogłębić – powiedział 59-letni o. Schröder niemieckiemu portalowi katolickiemu „katholisch.de”.
Zdaniem opata-prymasa jego wspólnota zakonna może dawać pomysły i rady także na temat synodalności w Kościele. Dobrym tego przykładem jest obecny kongres opatów. – Nie jest to wydarzenie o charakterze hierarchicznym, ‘twarzą w twarz’ omawiamy szczerze i otwarcie bardzo różne tematy – stwierdził. Od stuleci w benedyktyńskich klasztorach kultywowane są silne elementy demokratyczne. Opaci są wybierani, a nie mianowani z góry. – Wnosimy spokojne i pozbawione ideologii doświadczenie synodalności. Jeśli Kościół chce wiedzieć, jak można żyć synodalnością, powinien spojrzeć na benedyktynów – powiedział o. Schröder.
Trzymać razem rodzinę benedyktyńską
Po wyborze na funkcję opata-prymasa, o. Schröder stoi obecnie na czele Konfederacji Benedyktynów, skupiającej klasztory benedyktyńskie z całego świata. W rozmowie z „katholisch.de” tłumaczył, że jest to honorowe przewodnictwo z zadaniami moderatora. – Z jednej strony opat-prymas musi zadbać o to, aby utrzymać rodzinę benedyktyńską w całości. Aby pozostała nasza wspólna świadomość tego, kim jesteśmy i dokąd zmierzamy – powiedział 59-letni zakonnik o swoim nowym zadaniu. Do tego potrzebny jest „soft power” (inteligentna władza). Chodzi o utrzymywanie kontaktu, tworzenie sieci kontaktów i komunikację.
Z drugiej strony opat-prymas musi reprezentować benedyktynów na zewnątrz: wobec Stolicy Apostolskiej, Kościoła powszechnego, a czasami także innych podmiotów – stwierdził o. Schröder.
O. Jeremias (Maksymilian) Schröder urodził się 8 grudnia 1964 roku w Bad Wörishofen w regionie Allgäu. Po ukończeniu szkoły średniej wstąpił do klasztoru w Sankt Ottilien. Następnie studiował filozofię i teologię w Rzymie oraz historię w Oksfordzie. Święcenia kapłańskie przyjął w 1992 r. Od 1994 do 2000 roku pracował jako sekretarz arcyopata Notkera Wolfa. Kiedy ten w 2000 roku objął urząd opata-prymasa w Rzymie, o. Schröder został jego następcą jako arcyopat w Sankt Ottilien i przewodniczącym Zgromadzenia Benedyktynów Misjonarzy, a następnie w 2012 r. ich arcyopatem. We wrześniu 2022 r. został ponownie wybrany na tę funkcję. Oprócz niemieckiego włada także włoskim, angielskim, francuskim i hiszpańskim.
Wyboru na urząd opata prymasa dokonano podczas dwutygodniowego kongresu opatów benedyktyńskich w Rzymie. W spotkaniu, które potrwa do 20 września, oprócz opatów biorą udział 22. przedstawicielki Communio Internationalis Benedictinarum (odpowiednika kongresu opatów dla sióstr benedyktynek). 18 września jest planowane spotkanie z papieżem Franciszkiem.
Konfederację Benedyktyńską tworzą kongregacje i niezależne klasztory benedyktyńskie. Powstała w 1893 roku na mocy brewe papieża Leona XIII „Summum semper”. Obecnie jest na świecie około 7,5 tys. mnichów i około 13 tys. mniszek benedyktyńskich.
Franciszek przyjął nowego opata-prymasa benedyktynów
Na zakończenie dzisiejszej audiencji Ojciec Święty przyjął nowego opata- prymasa benedyktynów, pozdrowił karmelitów świeckich a także uczestników Kongresu Europejskiego Towarzystwa Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej.
Oto słowa Ojca Świętego w tłumaczeniu na język polski:
W szczególności pozdrawiam Kongres Opatów Kongregacji Benedyktyńskiej i życząc nowemu opatowi powodzenia w jego pracy – jest młody opat prymas, którego wybraliście w tych dniach – zachęcam wszystkich do energicznego zaangażowania się z gorliwością charytatywną i misyjną, aby duch benedyktyński był coraz bardziej aktualny w świecie.
Pozdrawiam ponadto świeckich karmelitów i zachęcam ich aby byli zawsze zaczynem Ewangelii, docierając szczególnie do najbardziej bezbronnych, żeby stać się znakiem Kościoła nieustannie wychodzącego.
Moje serdeczne pozdrowienia kieruję również do uczestników Kongresu Europejskiego Towarzystwa Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej.
