Dzień Modlitewnej Pamięci Męczenników za Wiarę ma szczególne znaczenie dla nas, którzy kroczymy drogą życia, abyśmy mogli naśladować niezłomność wiary naszych przodków – stwierdził 7 września przewodniczący Konferencji Episkopatu Ukrainy bp Witalij Skomarowski. Przewodniczył on uroczystościom w sanktuarium Matki Bożej Tywrowskiej w obwodzie winnickim na Podolu. Jest ono miejscem upamiętnienia osób, które oddały swoje życie za wiarę w wyniku sowieckich prześladowań XX wieku. Większość z nich stanowili Polacy.
Bp Skomarowski przypomniał, że katolicy byli prześladowani na sowieckiej Ukrainie od lat dwudziestych XX wieku, a reżim lubował się w prześladowaniach. Zaznaczył, że w istocie chodziło o wierność Bogu i zwrócił uwagę na znaczenie zachowania tradycji i pamięci historycznej. Przewodniczący Konferencji Biskupów Ukrainy podziękował wszystkim, którzy przyczynili się do zachowania tak ważnej prawdy historycznej i utworzenia Memoriału Męczenników za Wiarę.
„Chrystus uczy, że jest coś, za co warto oddać nawet życie. Tego uczą nas bracia i siostry, których dziś wspominamy. To wiara czyni nas szczęśliwymi i wysługuje wielką nagrodę w niebie” – podkreślił kaznodzieja. Skupił się szczególnie na przykładzie życia swojego rodaka, błogosławionego ks. Władysława Bukowińskiego. „Pomimo trudności i prześladowań ze strony władz sowieckich (aresztowania, zesłanie), zawsze miał to nieugaszone pragnienie służenia Bogu i ludziom. Stał się apostołem Kazachstanu, chociaż podczas swojej posługi nie miał nawet stałej parafii, w której służył, ale podróżował od domu do domu i głosił Ewangelię. Ojciec Władysław miał możliwość wyjazdu do Polski, ale nie skorzystał z niej, lecz oddał się służbie Bogu i ludziom, którzy byli Go spragnieni. Bez względu na okoliczności wrócił do Kazachstanu, gdzie wiernie służył, zapisując w testamencie, że nawet jeśli umrze, jego grób zostanie wykorzystany do apostolstwa i głoszenia kazań. Marzył, że w tym regionie powstanie kościół, aby ludzie mogli gromadzić się na modlitwie. Nie stało się to za jego życia. Jednak po śmierci Bukowińskiego w 1974 r., w następnym roku do Kazachstanu przybył ksiądz z Litwy i władze zezwoliły na rejestrację parafii. Rozpoczęła się budowa kościoła. W 1980 r. poświęcono kościół św. Józefa, który może pomieścić do 1000 osób” – przypomniał kaznodzieja.
„To rzeczywiste spełnienie słów Jezusa Chrystusa, że ziarno, które obumrze, przyniesie obfity owoc. Ks. Bukowiński nie widział tego owocu za życia, ale stało się to natychmiast po jego śmierci. Spełniło się to dzięki jego ofierze życia dla ludzi i Boga” – podsumował bp Skomarowski.
Po Mszy św. odbyła się procesja pod pomnik Męczenników za Wiarę.
Od 2019 roku Kościół Rzymskokatolicki na Ukrainie obchodzi Ogólnoukraiński Dzień Pamięci Męczenników za Wiarę XX wieku. Zgodnie z decyzją biskupów dzień ten przypada w pierwszą sobotę września i jest obchodzony w diecezjalnym sanktuarium Matki Bożej Tywrowskiej i Męczenników za Wiarę. Zostało ono zainaugurowane w 2018 roku, w 80. rocznicę rozstrzelania ok. 15 tys. wiernych w Tywrowie (w ramach tzw. operacji polskiej NKWD).
Historia tywrowskiego sanktuarium sięga XVIII wieku, kiedy ówczesny właściciel Tywrowa, Michał Kalatyński będąc w Częstochowie kupił u biednej kobiety kopię obrazu Matki Bożej Częstochowskiej. Już na miejscu, w tywrowskim kościele zasłynęła ona wieloma łaskami. W 1751 roku zakończono budowę nowej świątyni i klasztoru pod wezwaniem Michała Archanioła. Na to miejsce właściciel Tywrowa sprowadził dominikanów.
Niestety w 1833 roku na mocy ukazu carskiego dominikanie musieli opuścić Tywrów. Od 1921 roku przebywał w tym miejsc na stałe ksiądz. Niestety tylko przez pięć lat, bo przez następne 21 lat dojeżdżał raz na dwa lub trzy tygodnie. Komuniści ostatecznie zamknęli kościół w 1947 roku i zamienili go na magazyn zboża, a potem fabrykę plastiku. Pomieszczenia klasztoru zostały przerobione na mieszkania.
Dopiero w 1991 roku w Tywrowie na nowo została zarejestrowana parafia rzymskokatolicka. Wkrótce oddane zostały do użytku niektóre pomieszczenia klasztoru i utworzono kaplicę. Najpierw posługę kapłańską sprawował tu ks. Sławomir Burakowski, a w 1993 roku opiekę duszpasterską nad kościołem przejęli Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej. Po wysiedleniu przedsiębiorstw pozostała tu tylko ruina i śmieci. Cały czas trwają prace przy odbudowie sanktuarium.
