Franciszek
POZDROWIENIE DELEGACJI ZGROMADZENIA DIECEZJALNYCH BRACI OBLATÓW ARCHIDIECEZJI MEDIOLAŃSKIEJ
Rzym, 14 kwietnia 2023 r.
Wręczone przesłanie Ojca Świętego
Drodzy Bracia, dzień dobry i witam!
Dziękuję przełożonemu za pozdrowienie i cieszę się, że mogę powitać grupę braci konsekrowanych. Dla mnie cenne są okazje, kiedy mogę spotkać braci konsekrowanych: jest to świadectwo wartości tej obecności w Kościele, która zasługuje na ponowne odkrycie. Za to dziękuję i zachęcam was, ponieważ jesteście znakiem, małym, ale ważnym, powiedziałbym niezbędnym, w mozaice powołań w Kościele.
Przede wszystkim jesteście znakiem braterstwa według Ewangelii. A jesteście nimi właśnie przez to, że jesteście braćmi: nie przez rzeczy, które robicie, przez organizację, działalność… Wszystkie te rzeczy są dobre i konieczne, ale braterstwo buduje się konkretną formą życia. Stabilną formą, którą każdy z was naturalnie przeżywa w inny sposób, z własną osobowością i własnymi darami, a także z własnymi ograniczeniami; ale cechą wspólną i kwalifikującą jest to braterstwo. I myślę – i mam nadzieję – że jest to dla was źródłem wewnętrznej radości, ponieważ w ten sposób upodabniacie się do Jezusa, który żył tym wymiarem bycia bratem wobec każdego człowieka, bratem powszechnym. Jest to właściwy aspekt tajemnicy Wcielenia. To jest pierwsza rzecz, której wam życzę: radości bycia braćmi.
Jesteście braćmi oblatami. To jest drugi aspekt: oblacja, dar z siebie w służbie. Jezus istniejąc w postaci Boga, przyjął postać sługi; ale uwaga: nie jest to służba, o której wszyscy mówią: “jak dobrze!”, służba, którą należy oklaskiwać, “która trafia na pierwsze strony gazet”. Nie. Ukryta, pokorna, czasem nawet upokarzająca służba. Ona – to wiemy – jest drogą naprzód dla każdego chrześcijanina. Wy jednak maci charyzmat: oblację. I wam, którzy żyjecie w ten sposób, Duch Święty daje wewnętrzną radość. Matka Teresa często o tym mówiła: radość służenia. Kiedy Maryja poszła pomóc Elżbiecie, nie czekali na nią fotografowie, nie było dziennikarzy. Nikt nie wiedział. I na tym polega radość: że tylko Pan wie! Błogość służby. To jest moje drugie życzenie.
A ostatnie jest związane z faktem, że jesteście wspólnotą diecezjalną. Bracia Oblaci diecezjalni. To także jest wymiar Wcielenia: być wiernym ziemi, ludowi, diecezji. Czasami chcielibyśmy zbawić świat! Ale Bóg mówi do was: bądźcie wierni tej służbie, tym ludziom, temu dziełu… Jezus zbawił świat, oddając swoje życie za zagubione owce z domu Izraela, a więc wypełnił wierność Ojca; umiłował do końca tych, których dał Mu Ojciec, przelał za nich swoją krew, a więc przelał ją za wszystkich. Takie jest prawo miłości: nie można kochać ludzkości abstrakcyjnie, kocha się tę osobę, tych ludzi. Lojalność jest rzadkim dobrem! Mówił o tym już psalm: “Znikła wierność wśród synów ludzkich” (Ps 12, 2). Posługa diecezjalna jest szkołą wierności. Czynicie to będąc braćmi oblatami.
Braterstwo, oblacja, diecezjalność. Piękny program życia! Niech Pan towarzyszy wam zawsze na tej drodze, a Matka Boża niech zachowuje was w radości i wierności. Z serca wam błogosławię i proszę o modlitwę za mnie. Dziękuję!
Tłumaczenie: okm
Za: www.vatican.va
Copyright © Dykasterium ds. Komunikacji – Libreria Editrice Vaticana
