Danuta Zofia Wójcicka – imię zakonne Maria Teresa od Dzieciątka Jezus, urodziła się 9 lutego 1932 r. we wsi Musorowce, pow. Zbaraż, woj. Tarnopol. Obecnie ziemie te należą do Ukrainy. Danuta była najstarszą córką rodziców Antoniego i Anieli z d. Patyckich. Miała trzech braci. W roku 1945 po przesunięciu granic Polski na Zachód, rodzina została przesiedlona na teren Ziem Odzyskanych. Rodzice zmieniali kilka razy miejsce pobytu. Ostatecznie zamieszkali w Zielonej Górze.
Do wspólnoty kościoła katolickiego Danuta została włączona przez Sakrament chrztu świętego w lutym 1932 r., w kościele parafialnym w Kołodno, diecezja Łucka (obecnie Ukraina). Sakrament bierzmowania przyjęła w roku 1948 r. w parafii w Orchowie, diecezja Łódzka. Danuta pochodziła z Rodziny bardzo religijnej, szczególnie Mama wpływała na duchowy rozwój swoich dzieci.
Przed wstąpieniem do Zgromadzenia Danuta ukończyła szkołę podstawową i gimnazjum handlowe. O Jej wyborze Zgromadzenia zdecydowała nazwa: Córki Najczystszego Serca Najświętszej Maryi Panny.
Do Zgromadzenia wstąpiła 01.01.1953 r. w Nowym Mieście. Nowicjat rozpoczęła 10.10.1954r., otrzymując imię Teresa od Dzieciątka Jezus. Pierwsze śluby złożyła 16.10.1956 r. również w Nowym Mieście. Śluby wieczyste złożyła 30.12.1961 r.
W latach 1956 – 1961 pracowała w kurii biskupiej w Łomży. W roku 1961 podjęła studia Polonistyczne w KUL-u. Następnie w roku 1966 s. Teresa została mistrzynią nowicjatu. W roku 1970 wyjechała do Rzymu i przez kilka miesięcy pracowała u Księży Jezuitów. Po powrocie do Polski w roku 1971 podjęła pracę w KUL-u, w Zakładzie Teologicznym jako bibliotekarka.
W latach 1973 – 1979 była wikarią generalną Zgromadzenia. W roku 1979 została wybrana na przełożoną generalną. Urząd ten pełniła przez dwie kadencje do roku 1991 r. W latach 1997 – 2003 ponownie została przełożoną generalną na trzecią kadencję.
W latach 1992 – 1997r. przebywała w Ukrainie pomagając w prowadzeniu działalności Wikariatu Ukraińskiego. Powstał wówczas pierwszy oficjalny dom główny Wikariatu i nastąpił rozwój dzieł opiekuńczo – wychowawczych.
W latach urzędowania w pierwszej kadencji przełożonej generalnej Matki Teresy przypadło przygotowanie do Jubileuszu 100-lecia Zgromadzenia. Wymagało to od Matki Teresy dużego wysiłku i zaangażowania.
W celu poszerzenia działalności Zgromadzenia w roku 1985 M. Teresa założyła placówkę w Italii w Foligno. W drugiej kadencji urzędowania M. Teresy Zgromadzenie zdecydowało o założeniu placówki misyjnej w Brazylii w roku 1990. Było to jej pragnieniem, aby Zgromadzenie miało udział w misyjnym dziele Kościoła. Dzieło to rozwija się obecnie bardzo dobrze.
W czasie posługiwania Matki Teresy, gdy otworzyły się możliwości tworzenia własnych dzieł w Polsce, powstały placówki opiekuńczo – wychowawcze: przedszkole w Nowym Mieście i Integracyjny Dom Dziecka we Włocławku.
Posługa M. Teresy na tym ważnym stanowisku wymagała hartu ducha, odwagi i poświęcenia, przy skromnym wtedy zapleczu materialnym. Były to czasy PRL, a więc niesprzyjające zarówno Kościołowi, jak i życiu zakonnemu. Zawsze troską M. Teresy były losy Ojczyzny i Kościoła za, które modliła się i ofiarowała swoje cierpienia. Odznaczała się pogodnym usposobieniem i otwartością na drugiego człowieka. Ofiarnie służyła Zgromadzeniu, troszcząc się o jego rozwój duchowy i apostolski.
W większości swojego życia zakonnego M. Teresa przebywała w Nowym Mieście. Ostatnie lata naznaczone były cierpieniem, modlitwą i ofiarą. Odeszła do Pana w dniu 09.01.2024, w 92. roku życia i 71. roku powołania zakonnego.
Wieczny odpoczynek racz Jej dać Panie…
