Światowy Dzień Chorego jest obchodzony od 1993 r. Błogosławiony Jan Paweł II ustanowił go 13 maja 1992 r., w rocznicę zamachu na Placu św. Piotra, wyznaczając na obchody wspomnienie Najświętszej Maryi Panny z Lourdes (11 lutego). Na mariańskiej misji w Atoku podjęliśmy tę tradycję zaraz po otwarciu Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w 2004 r.
Tego dnia przywozimy chorych z 25 wiosek oddalonych od naszej misji, aby mogli uczestniczyć w święcie zorganizowanym specjalnie dla nich w Sanktuarium. W tym roku mieliśmy aż 10 transportów. Razem przybyło około 150 chorych, nie licząc asystentów i członków rodziny, którzy im towarzyszyli i pomagali.
Ks. Yves Oumarou MIC przyjmował chorych w Sanktuarium razem z grupą miłosierdzia i pracownikami misji. Z uwagi na pogodę spragnieni otrzymywali wodę do picia, a następnie byli zapraszani do kościoła, gdzie przy odmawianiu różańca mogli się wyspowiadać. S. Anuncjata ze Zgromadzenia Sióstr Opatrzności Bożej, jako pielęgniarka asystowała przy chorych. Wielu udzielała także pomocy medycznej. My zaś z ks. Pawłem Rawskim MIC przywoziliśmy chorych.
Kiedy o godzinie 11 wszyscy już byli na miejscu, rozpoczęliśmy liturgię mszy św. W kazaniu ks. Franciszek Filipiec MIC przekazał Orędzie Ojca Św. Benedykta XVI na Dzień Chorych pod hasłem: „Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła”. Podkreślił troskę Papieża i Kościoła o chorych ukazując, że czas cierpienia, któremu towarzyszy pokusa zniechęcenia i rozpaczy, może się przemienić w czas łaski, kiedy wnikamy w siebie, aby zastanowić się nad własnym życiem, uznać błędy i poczuć tęsknotę za miłosiernym Ojcem, który nas oczekuje i czuwa nad całym naszym życiem. Wspomniał także o sakramencie namaszczenia chorych, który przez znaki nałożenia rąk i namaszczenia olejem ukazuje czułość Boga oraz obecność wspólnoty Kościoła, która modli się o uzdrowienie, ulgę w cierpieniu i zjednoczenie z cierpiącym Chrystusem. Sakrament ten włącza chorych w tajemnicę cierpienia, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa.
Ukazał także sakrament uzdrowienia, którym jest Eucharystia, zarówno celebrowana msza św, jak i adoracja Najświętszego Sakramentu, w którym sam Bóg udziela się człowiekowi, aby mu przyjść z pomocą zwłaszcza w jego cierpieniu. Te sakramenty są do dyspozycji wiernych. Kościół ich udziela i są one lekarstwem dla wierzących, zwłaszcza dla chorych. Dlatego wszyscy zostali zaproszeni, aby korzystać z tych Bożych darów, a nie szukać innych środków uzdrowienia u czarowników i magów.
Po homilii udzieliliśmy chorym sakramentu namaszczenia. Zaś po mszy św., w czasie adoracji, odmówiliśmy koronkę do Miłosierdzia Bożego polecając w Sanktuarium Miłosiernemu Chrystusowi wszystkich chorych i tych którzy nimi się opiekują.
Na zakończenie udzieliliśmy zebranym błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem, podchodząc do każdego z nich, aby mógł popatrzeć i adorować zbliżającego się do nich Chrystusa w Najświętszym Sakramencie.
Po celebracjach w kościele, które trwały 3 godziny, udaliśmy się do dużej nowej sali na wspólny posiłek. Następnie chorzy zostali obdarowani różańcem i skromną paczką, zawierającą najpotrzebniejsze rzeczy jak ryż, mydło, olej, mleko, zapałki. Na koniec odwoziliśmy wszystkich do ich domów, aż do zmroku.
Franciszek Filipiec MIC
Za: www.marianie.pl.
