Franciszek
PRZESŁANIE WIDEO DO UCZESTNIKÓW MIĘDZYNARODOWEJ MODLITWY „PIELGRZYMI Z IGNACYM” Z OKAZJI ROKU IGNACJAŃSKIEGO
Rzym, 23 maja 2021 r.
Drodzy przyjaciele,
Z radością łączę się z wami w modlitwie z okazji Roku Ignacjańskiego, obchodów nawrócenia św. Ignacego. Mam nadzieję, że wszyscy, którzy są zainspirowani duchowością ignacjańską będą mogli naprawdę przeżyć ten rok jako doświadczenie nawrócenia.
W Pampelunie, 500 lat temu, wszystkie światowe marzenia Ignacio legły w gruzach w ciągu chwili. Kula armatnia, która go zraniła, zmieniła bieg jego życia i bieg świata. Pozornie małe rzeczy mogą stać się ważnymi. Ta kula armatnia oznaczała również, że Ignacy zawiódł się na własnych marzeniach, dotyczących całego życia. Ale Bóg miał dla niego większe marzenie. Marzenie Boga o Ignacym nie skupiało się na Ignacym. Chodziło o pomoc duszom. Było to marzenie o odkupieniu, marzenie o pójściu w świat, w towarzystwie Jezusa, pokornego i ubogiego.
Nawrócenie jest sprawą codzienną; rzadko zdarza się raz na zawsze. Nawrócenie Ignacego rozpoczęło się w Pampelunie, ale na tym się nie skończyło. Przez całe życie nawracał się, dzień po dniu, i to właśnie oznacza: że przez całe życie stawiał Chrystusa w centrum. I czynił to poprzez rozeznawanie. Rozeznawanie nie polega na tym, aby od samego początku wiedzieć, co należy robić, ale na nawigacji, na posiadaniu kompasu, aby móc podjąć drogę, która ma wiele zakrętów i zawiłości, i zawsze pozwalać się prowadzić Duchowi Świętemu, który wiedzie nas do spotkania z Panem.
W tej pielgrzymce na ziemi spotykamy innych, jak to się działo w życiu Ignacego. Ci „inni” są znakami, które pomagają nam pozostać na kursie i zapraszają nas do ponownego nawrócenia. Są braćmi, są sytuacjami. Bóg przemawia do nas również przez nich. Słuchajmy innych. Czytajmy sytuacje. Bądźmy też znakami drogowymi dla innych, by także przez nas, odnajdywalli Drogę Boga. Nawrócenie dokonuje się zawsze w dialogu, w dialogu z Bogiem, w dialogu z innymi, w dialogu ze światem.
Modlę się, aby wszyscy, którzy są zainspirowani duchowością ignacjańską, mogli wspólnie prześledzić tę drogę jako rodzina ignacjańska. I modlę się, aby wielu innych odkrywało bogactwo tej duchowości, którą Bóg dał Ignacemu.
Błogosławię was z serca, aby ten rok był naprawdę inspiracją do pójścia w świat, by pomóc duszom, odkrywać wszystko nowe w Chrystusie. A także inspiracją, aby pozwolić sobie pomóc. Nikt bowiem nie zbawia się sam: albo jesteśmy zbawieni we wspólnocie, albo nie dostępujemy zbawienia. Żaden z ludzi nie potrafi innym wskazać drogi, tylko Jezus nauczył nas drogi. Pomagamy sobie nawzajem znaleźć i podążać tą ścieżką Jezusa wspólnie.
Niech Bóg Wszechmogący, Ojciec, Syn i Duch Święty wam błogosławią. Amen.
Tłumaczenie: kam
Za: www.vatican.va
Copyright © Dicastero per la Comunicazione – Libreria Editrice Vaticana
