Franciszek
NAWRÓCENIE DOKONUJE SIĘ ZAWSZE W DIALOGU – PRZESŁANIE NA ROK IGNACJAŃSKI
Rzym, 23 maja 2021 r.
Papież Franciszek zwrócił się z przesłaniem do tysięcy osób z całego świata, które spotkały się 23 maja na wspólnej modlitwie online z okazji rozpoczynającego się Roku Ignacjańskiego.
Drodzy Przyjaciele,
miło mi połączyć się z wami w tej modlitwie w Roku Ignacjańskim, w którym świętujemy nawrócenie św. Ignacego. Mam nadzieję, że wszyscy, którzy inspirują się Ignacym, duchowością ignacjańską, będą mogli rzeczywiście doświadczyć w tym roku nawrócenia.
W Pampelunie, 500 lat temu, wszystkie światowe marzenia Ignacego legły w gruzach w jednej chwili. Kula armatnia, która go zraniła, zmieniła bieg jego życia, i dzieje świata. Rzeczy pozornie niewielkie mogą być bardzo ważne. Ta kula armatnia oznaczała również to, że Ignacy poniósł porażkę w swoich życiowych marzeniach. Ale Bóg miał dla niego o wiele większe marzenie. Marzenie jakie miał Bóg względem Ignacego nie koncentrowało się na Ignacym. Chodziło w nim o pomaganie duszom. To było marzenie odkupienia, marzenie pójścia na cały świat w towarzystwie Jezusa pokornego i ubogiego.
Nawrócenie to kwestia życia codziennego. Rzadko dokonuje się raz na zawsze. Nawrócenie Ignacego rozpoczęło sięw Pampelunie, ale nie zakończyło się tam. Trwało przez całe jego życie, każdego dnia. W tym się właśnie wyrażało stawianie Chrystusa w centrum przez wszystkie dni życia. Ignacy czynił to poprzez rozeznawanie. Rozeznawanie nie polega na radzeniu sobie od samego początku, ale na nawigowaniu, na posiadaniu busoli pozwalającej rozpocząćdrogę często krętą i nierówną, ale dając się zawsze prowadzić Duchowi Świętemu, który kieruje nas ku spotkaniu z Panem.
W tym pielgrzymowaniu po ziemi spotykamy innych, podobnie jak Ignacy w swoim życiu. Ci inni są znakami na naszej drodze, które pozwalają nam utrzymać właściwy kierunek i zapraszają do nawracania się za każdym razem na nowo. To są bracia i siostry, to są różne sytuacje, i Bóg do nas przez nich przemawia. Słuchajmy co inni mają do powiedzenia. Odczytujmy sytuacje. Również i my jesteśmy znakami drogowymi dla innych, wskazujemy drogę ku Bogu. Nawrócenie dokonuje się zawsze w dialogu z innymi, w dialogu ze światem.
Modlę się, aby wszyscy, którzy inspirują się duchowością ignacjańską mogli podążać tą drogą wspólnie jako jedna ignacjańska rodzina. I modlę się aby wielu innych doszło do odkrycia bogactwa tej duchowości, którą Bóg obdarzyłIgnacego. Z serca wam błogosławię, aby ten rok był rzeczywiście inspiracją do wyruszenia w świat, do pomagania duszom, widząc wszystko nowe w Chrystusie. Ale także inspiracją do tego, by pozwolić sobie pomóc. Nikt nie może zbawić się w pojedynkę: albo osiągniemy zbawienie we wspólnocie albo go nie osiągniemy. Nikt też nie może wskazać drugiemu którędy ma iść. To Jezus wskazał nam drogę. My pomagamy sobie nawzajem, aby tę drogęznaleźć i nią podążać.
I niech was błogosławi Bóg Wszechmogący, Ojciec, i Syn i Duch Święty. Amen.
Oryginał w języku hiszpańskim (tłumaczenie z języka włoskiego: Wojciech Żmudziński SJ).
Tekst włoski pochodzi z L’Osservatore Romano z 24 maja 2021, s. 12.
Copyright © Dicastero per la Comunicazione – Libreria Editrice Vaticana
