Ks. Hieronim Siwek urodził się dnia 7 lutego 1939 roku w Bieruniu Starym. Na chrzcie świętym, otrzymał imię Walenty. Wychowywał się wraz z pięciorgiem rodzeństwa, w rodzinie Łukasza i Gertrudy. Ojciec był stolarzem w Wytwórni Chemicznej w Bieruniu, natomiast Mama zajmowała się domem i wychowaniem. Religijna atmosfera górnośląskiej rodziny sprzyjała rodzącemu się już wówczas powołaniu do kapłaństwa.
W 1946 roku rozpoczął naukę w miejscowej szkole podstawowej. W tym okresie zastanawiał się nad pójściem w ślady misjonarzy, o których czytał w licznych lekturach. W 1953 roku rozpoczął naukę w Liceum Ogólnokształcącym w Bieruniu Starym. Po roku przeniósł się do Technikum Chemicznego w Oświęcimiu. W tym czasie powróciło do niego pragnienie wstąpienia do zgromadzenia zakonnego. Podczas częstych chwil modlitwy w salezjańskim kościele w Oświęcimiu zmagał się z myślą o wstąpieniu do Bernardynów lub Karmelitów Bosych. Jednak najsilniej odczuwał powołanie misyjne i dlatego szukał możliwości realizacji swojego marzenia.
Wówczas to spotkał ks. Bonawenturę Morawca SDS i dzięki niemu poznał dzieło apostolskie Bł. Franciszka Jordana. Młodego Walentego Siwka zachwyciła możliwość przyszłej posługi jako misjonarz oraz nabożeństwo salwatorianów do Matki Najświętszej, czego dowodem był różaniec noszony przy cingulum. Dlatego też, po zaliczonym pomyślnie egzaminie dojrzałości w 1958 roku, bez wahania, złożył podanie do prowincjała z prośbą o przyjęcie do nowicjatu w Bagnie. Dnia 7 września 1958 roku rozpoczął nowicjat, przyjął habit zakonny oraz imię Hieronim, którego używał do końca życia. W dniu 8 września 1959 roku w Bagnie złożył pierwsze śluby i rozpoczął studia w Wyższym Seminarium Duchownym Salwatorianów w Bagnie. Dnia 8 września 1962 roku w Bagnie złożył profesję wieczystą. Podczas formacji seminaryjnej utwierdził się również w przekonaniu, że celem jego życia jest posługa na misjach. Potwierdzeniem tego jest podanie, które złożył dnia 12 grudnia 1962 roku, z prośbą o wysłanie go na misje do Brazylii. Dnia 28 października 1964 roku, z rąk biskupa Wincentego Urbana, w kaplicy seminaryjnej w Bagnie, ks. Hieronim przyjął święcenia subdiakonatu. Następnie święcenia kapłańskie, które dnia 7 czerwca 1965 r. otrzymał w rodzinnej parafii z rąk urodzonego w pobliskich Tychach biskupa Pawła Latuska.
Po święceniach ks. Hieronim Siwek został przeniesiony do domu zakonnego w Krakowie (ul. Łobzowska 22), gdzie kontynuował studia teologiczne, w ramach tzw. Roku Pastoralnego. W tym okresie, oprócz zajęć w Studium Teologicznym Ojców Franciszkanów, w weekendy udzielał się duszpastersko w parafiach Małopolski i Górnego Śląska. Szczególnie pracowity dla neoprezbitera z Bierunia był okres Wielkiego Postu w 1966 roku. Wówczas to był zaangażowany w prowadzenie rekolekcji wielkopostnych w: Strupinie, Bielsku-Białej, Węgielsztynie, Olszewie, Radziejach i Pozedrzu. W okresie wakacji letnich, w lipcu i sierpniu 1966 roku otrzymał przywilej odprawiania Mszy świętych polowych, podczas akcji duszpasterskich dla młodzieży.
Pierwszą placówką duszpasterską ks. Hieronima był dom zakonny w Trzebini, gdzie od września 1966 roku pełnił posługę rekolekcjonisty oraz duszpasterza powołań kapłańskich. Tam również został zaangażowany w prace Referatu Misji i Rekolekcji parafialnych. Oprócz powierzonych sobie zadań duszpasterskich, w 1967 roku był zaangażowany w prowadzenie misji i rekolekcji parafialnych w: Dobroszycach, Chorzowie i Jeleniej Górze. W czasie wakacji w 1967 roku organizował akcje powołaniowe i obozy wędrowne dla młodzieży.
Mimo ogromnego zaangażowania w różne formy duszpasterstwa w Ojczyźnie, ks. Hieronima nie opuszczała myśl o wyjeździe na misje. Świadectwem tego jest dokumentacja i korespondencja z przełożonymi z 1967 roku, którzy wyrazili zgodę na rozpoczęcie starań, związanych z wyjazdem do pracy misyjnej w Brazylii. We wrześniu 1967 roku ks. Hieronim otrzymał zaproszenie z Domu Generalnego Salwatorianów w Rzymie do odbycia 6-miesięcznego kursu dla przyszłych misjonarzy. W czasie załatwiania procedur związanych z wyjazdem misjonarzy do Brazylii, wynikły poważne problemy personalne w prowadzonej przez salwatorianów misji w Tanzanii. Dlatego też zaproponowano ks. Hieronimowi i dwóm współbraciom z Polski: ks. Jordanowi Myśliwcowi SDS i ks. Marcinowi Martynie SDS zmianę kraju docelowego. W związku z tym cała trójka udała się do USA na kurs języka angielskiego. Ostatecznie dnia 10 września 1968 roku misjonarze z Polski wylecieli z Rzymu do Tanzanii. W latach 1968-1986 ks. Hieronim Siwek pracował gorliwie w misjach: Kilimarondo i Nambaya, a także w domu wychowawczym dla miejscowych powołań w Namiungo. W stopniu bardzo dobrym opanował język swahili. Był członkiem grupy, która przetłumaczyła modlitewnik salwatoriański dla miejscowych współbraci i wiernych.
Dnia 4 sierpnia 1986 roku, z powodu pogarszającego się stanu zdrowia i potrzeby regeneracji, ks. Hieronim Siwek poprosił o przeniesienie do ojczystej prowincji. Po konsultacji z przełożonymi wieloletni misjonarz dnia 1 października 1986 roku został włączony na powrót do macierzystej prowincji zakonnej i skierowany do wspólnoty zakonnej w Veronie (USA). Tam powierzono mu obowiązki duszpasterskie i posługę w ramach pomocy w sąsiednich parafiach. W 1988 roku ks. Hieronim powrócił do Ojczyzny, gdzie w domu rodzinnym kontynuował leczenie. Na mocy decyzji przełożonych, od dnia 20 września został skierowany do wspólnoty zakonnej w Trzebini, gdzie powierzono mu pomoc w prowadzeniu rekolekcji zamkniętych w domu rekolekcyjnym św. Józefa.
W 1989 roku ks. Hieronim, w porozumieniu z przełożonymi, odpowiedział na zaproszenie ordynariusza diecezji Mwanza w Tanzanii i rozpoczął procedury związane z wyjazdem do pracy duszpasterskiej w Afryce. W 1994 roku ks. Hieronim Siwek ponownie wrócił do Polski w związku z nominacją na dyrektora referatu misji zagranicznych. W związku z tą decyzją zamieszkał w domu zakonnym w Trzebini. Dnia 24 maja 1994 roku został przeniesiony do domu zakonnego w Mikołowie, gdzie podjął się organizacji Ośrodka Misji Zagranicznych w budynku dawnego gimnazjum salwatorianów i kontynuował prace związane z referatem wspierania misji zagranicznych salwatorianów. Od dnia 1 lipca 1996 roku ks. Hieronim został powołany na urząd konsultora wspólnoty zakonnej w Mikołowie, kontynuując wcześniej powierzone sobie obowiązki.
Po czterech latach posługi w Polsce ks. Hieronim zwrócił się z prośbą o pozwolenie na powrót do pracy misyjnej w Tanzanii. Dnia 12 marca 1998 roku przełożeni wyrazili zgodę na ponowny wyjazd ks. Siwka na Czarny Ląd. Po uzgodnieniach z konsultą misyjną w Tanzanii, dnia 21 kwietnia 1998 roku ks. Hieronim rozpoczął posługę duszpasterską w diecezji Tunduru-Masasi. Kolejnym miejscem posługi ks. Siwka była wspólnota zakonna w Międzywodziu, gdzie przybył po powrocie z Afryki dnia 1 marca 2000 roku. W kolejnych latach przebywał często w domu rodzinnym, w związku z problemami natury zdrowotnej.
W 2008 roku, na mocy decyzji przełożonych ks. Hieronim Siwek został skierowany do domu zakonnego w Piastowie, gdzie od 1 października 2008 roku pełnił obowiązki konsultora wspólnoty. W tym okresie ks. Hieronim, oprócz powierzonych sobie zadań, dzielił się swoimi doświadczeniami z posługi misyjnej podczas spotkań z wiernymi oraz publikował książki o tematyce misyjnej. W 2012 roku przełożeni ponownie mianowali ks. Hieronima konsultorem wspólnoty zakonnej w Piastowie. W 2015 roku ks. Hieronim Siwek obchodził jubileusz 50-lecia święceń kapłańskich.
Ks. Hieronim Siwek pozostanie w pamięci wielu współbraci w Polsce, a przede wszystkim dla rodziny salwatoriańskiej i wiernych w Afryce, jako gorliwy i pobożny misjonarz, jako człowiek w pełni oddany misji, jaką otrzymał i realizował przez wiele lat w Afryce, ale także jako dyrektor misji, organizujący zaplecze modlitewne i materialne dla młodszych misjonarzy, głoszących Ewangelię poza granicami naszej Ojczyzny
Misjonarz z Bierunia zakończył swą ziemską pielgrzymkę dnia 10 września 2021 roku w Lindi (Tanzania). Odszedł do domu Ojca w 82 roku życia, w 62 roku życia zakonnego i w 56 roku kapłaństwa. Zgodnie z jego wolą, doczesne szczątki ks. Hieronima zostaną pochowane w jego drugiej ojczyźnie w Afryce. Pogrzeb zaplanowano na dzień 25 września br. w Namiungo.
Ks. Ireneusz Kiełbasa SDS
Za: www.sds.pl
