Biograficzna wystawa elementarna przygotowana przez Oddziałowe Biuro Edukacji Narodowej IPN w Łodzi. Powstała w związku z 80. rocznicą śmierci Maksymiliana Kolbego i 50. rocznicą beatyfikacji.
Św. Maksymilian Maria Kolbe (właściwie Rajmund Kolbe) zapisał się na kartach historii jako męczennik, który oddał swoje życie za drugiego człowieka w niemieckim nazistowskim obozie koncentracyjnym i zagłady KL Auschwitz. Wskutek ucieczki więźnia bloku 14, 29 lipca 1941 r. podczas karnego apelu zastępca komendanta obozu Karl Fritzsch, stosując odpowiedzialność zbiorową, wytypował dziesięciu więźniów, którzy mieli umrzeć śmiercią głodową. Za jednego z nich, niespełna czterdziestoletniego żołnierza i ojca rodziny Franciszka Gajowniczka, zgłosił się o. Maksymilian. W celi głodowej, mimo złego stanu zdrowia, żył ponad dwa tygodnie. 14 sierpnia 1941 r. umierającemu o. Kolbemu wstrzyknięto fenol, a kolejnego dnia ciało skremowano. Wydarzenie to poprzedzały lata posługi franciszkanina, przepełnionej bezgraniczną ufnością w Opatrzność Bożą. Jego opus magnum stała się organizacja krzewiąca kult maryjny – Rycerstwo Niepokalanej. W 1927 r. w Niepokalanowie utworzył klasztor franciszkański oraz nowoczesny ośrodek wydawniczy. Działalności ewangelizacyjnej nie ograniczał do kraju, powołując w 1931 r. w Nagasaki japoński Niepokalanów – Mugenzai no Sono (Ogród Niepokalanej). Na ołtarze został wyniesiony jako wyznawca i męczennik. Beatyfikacji dokonał 17 października 1971 r. papież Paweł VI, a kanonizacji – jedenaście lat później 10 października 1982 r. – Jan Paweł II.
Wystawa
“Św. Maksymilian Maria Kolbe”
otwarta w Muzeum Papieskim w Niepokalanowie
od 20 lipca – 30 sierpnia 2021.
ZAPRASZAMY
- Autor wystawy: Katarzyna Helik (Oddział IPN w Łodzi)
- Recenzja: ks. dr Kazimierz Dąbrowski (Archiwum Archidiecezjalne w Łodzi)
dr Zofia Fenrych (Oddział IPN w Szczecinie)
Marta Gmyrek (Muzeum Historii Miasta Zduńska Wola) - Konsultacja historyczna: o. dr Roman Soczewka OFMConv (Archiwum Niepokalanów)
- Koncepcja graficzna serii: Paulina Żak
- Projekt graficzny i skład: ARSA
W wystawie wykorzystano zdjęcia, dokumenty i reprodukcje obrazów z Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej, Archiwum Niepokalanów, domeny publicznej oraz Muzeum Historii Miasta Zduńska Wola
