Home DokumentyPolskie dokumenty o życiu konsekrowanymKonferencje Wyższych Przełożonych życia konsekrowanego w Polsce 2020.08.24 – Warszawa – KWPZM, Ciebie wszak rzecz dotyczy, gdy ściana u sąsiada płonie… Kolejny apel przewodniczącego O. Janusza Soka CSsR o pomoc ofiarom koronawirusa

2020.08.24 – Warszawa – KWPZM, Ciebie wszak rzecz dotyczy, gdy ściana u sąsiada płonie… Kolejny apel przewodniczącego O. Janusza Soka CSsR o pomoc ofiarom koronawirusa

Redakcja

 

Janusz Sok CSsR, Przewodniczący KWPZM

CIEBIE WSZAK RZECZ DOTYCZY, GDY ŚCIANA U SĄSIADA PŁONIE…
KOLEJNY APEL O POMOC OFIAROM KORONAWIRUSA

Warszawa, 24 sierpnia 2020 r.

 

Ciebie wszak rzecz dotyczy, gdy ściana u sąsiada płonie… – mawiał Horacy.

Drodzy Współbracia, nie ustawajmy…!

Koronawirus to nie mit czy sensacja medialna, która już zaczyna nużyć, lecz ciągle realne zagrożenie zdrowia i życia. Obecnie wiemy to aż nadto dobrze, bo i pośród nas pojawiły się zakażenia, dezorganizując życie wspólnotowe, pastoralne czy wreszcie – co najważniejsze – powodując śmierć lub utratę zdrowia.

Problem jest szczególnie groźny dla osób chorych, starszych i różnorako słabych czy bezradnych. Z takich właśnie miejsc dociera do nas wołanie o wsparcie. Oto jedna z kilku próśb: Aktualnie z powodu nieobecności dużej liczby personelu spowodowanej zakażeniami wirusem, sytuacja jest bardzo trudna, wręcz dramatyczna i każde ręce do pracy są bardzo potrzebne. Bardzo proszę o zrozumienie naszej sytuacji i przyjście nam z pomocą i wsparciem.

Zakres oczekiwanej pomocy obejmuje zazwyczaj codzienne czynności, jak: mycie, kąpanie, ubieranie, czesanie, karmienie, ścielenie łóżka, zmiana bielizny pościelowej, pampersowanie, utrzymywanie czystości w pokojach i innych pomieszczeniach oraz w pomieszczeniach sanitarnych. Czas pracy – do ustalenia, nocleg i wyżywienie – zapewnia dany ośrodek.

Drodzy Współbracia, usilnie proszę o zgłaszanie się kolejnych wolontariuszy. Sprawa jest pilna i poważna.

Jeszcze raz dziękuję tym, którzy w ostatnich miesiącach posługiwali w różnych miejscach jako wolontariusze. Wspominają to doświadczenie tak: br. Tadeusz, klaretyn – „Dziękuję, to było jedno z najpiękniejszych doświadczeń w moim zakonnym życiu”; br. Jacek, kapucyn – „Zakończyłem mój wolontariat, który wspominam jako piękny czas działania Boga, ale także mojego zmagania się i dojrzewania”; o. Łukasz, redemptorysta – „To było dla mnie niesamowite doświadczenie, prawdziwe kapłańskie rekolekcje”; kl. Andrzej, jezuita – „To wspaniałe miejsce, gdzie dzieje się dużo dobra”; kl. Maciej, salezjanin – „Sytuacja związana z pandemią zmusiła wielu z nas do zmiany stylu pracy i szukania nowych dróg dotarcia z Ewangelią”; o. Sylwester, oblat MN – „Ludzie nie znają księży z tej strony”; br. Łukasz, kapucyn, cytuje opiekunkę w DPS-ie – „Dziś już się nie boję, że jutro pozostanę sama, bo wiem, że kto jak kto, ale wy na pewno wrócicie”.

W czynieniu dobrze nie ustawajmy… (Ga 6,9).

o. Janusz Sok, CSsR
Przewodniczący KWPZM

Archiwum KWPZM

SERWIS INFORMACYJNY KONFERENCJI WYŻSZYCH PRZEŁOŻONYCH ZAKONÓW MĘSKICH W POLSCE

Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie. Zgoda